Άχθος Αρούρης….

Στέκω με το ‘να πόδι πάνω σου Γη
…Σαν λέλεκας
…Απολογούμενος!

-Πονάς Ω γη, που σε πατώ;Σε κούρασα που με βαστάζεις;

Να πετάξω, δεν μπορώ!
Το άλλο μου πόδι δεν δύναμαι να πάρω!
Όσο ορθός είμαι, έστω έτσι,πάνω σου θα ακουμπώ!

Εκτός αν πέσω ή αν χαθώ,
σαν σκουληκάκι μέσα σου τρυπώσω!
Πάντα, πάντως,Άχθος Αρούρης!

…Ημαι παρά νηυσίν ετώσιον άχθος αρούρης, τοίος έών οίος ου τις Αχαιών χαλκοχιτώνων εν πολέμω..

…κάθημαι στις νήες άχρηστος, άχθος αρούρης, ένώ όμοιός μου κανένας δεν είναι από τους χαλκοχίτωνες Αχαιούς, στον πόλεμο…

Ιλιάς

Σε μετάφραση Κώστα Δούκα

“Worthless weight
“*I’m standing on you, Earth
…As a stork
….Apologizing …
-Earth, do you suffer, trampling on you?
Earth, do I exhaust you, carrying me?
To Fly?
I can’t!
My other foot?
I can’t take it!!
As long as I’m standing erect, to be in thus,
I’ll be standing on you!!!
Unless I fall down or if I am lost,
Like a little annelid, worming inside you!
Always, in a way,
as a "worthless weight"!!

"…stay here by my ships, a bootless burden upon the earth,
I, who in fight have no peer among the Achaeans, though in council there are better than I…"