Tο Βασικό Σενάριο και η Τελική Λύση

Του Ηλία Καραβόλια *

Πολλοί στις αγορές άρχισαν να κατανοούν ότι η Ελλάδα στέκεται για άλλη μια φορά ‘τυχερή’. Η συγκυρία με την δραματική επιδείνωση στην Ισπανία και με πολύ πιθανό πλέον το να οδηγηθεί και αυτή στον μηχανισμό στήριξης,αλλάζουν το σκηνικό για την χώρα μας. Το Ισπανικό 10ετές ομόλογο κινείται σε επίπεδα γύρω από το 6,50% και ωθεί τους Γερμανούς σκληροπυρηνικούς πολιτικούς να πάρουν δραστικά μέτρα για την γιγάντωση της κρίσης χρέους στον Νότο της Ευρώπης.

Θεωρώ ότι απο το πλήθος των σεναρίων και

των σκόπιμων ‘ειδήσεων’ που κυκλοφορούν, και μετά απο διασταύρωση δεδομένων με αξιόπιστη και σοβαρή πηγή στις Βρυξέλες,
διαχρονικά επιβεβαιωμένη, η Πραγματικότητα αφορά δύο βασικά σενάρια για την Ελλάδα.Το πρώτο ,αποκαλείται Αναγκαίο Σενάριο, κάνει λόγο για νέο κούρεμα και νέα ελεγχόμενη χρεοκοπία, αλλά όχι ‘σχετικά σύντομα’ και όχι ‘ξερό haircut’ . Θα συνοδευτεί δηλαδή από επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής των υφιστάμενων δεσμεύσεων μας( κατά ένα χρόνο τουλάχιστον) συν κάποιες ‘αναπτυξιακού’ χαρακτήρα αδιευκρίνιστες πρωτοβουλίες. Είναι όμως πολύ πιθανό πλέον να συμπεριληφθούν όλα τα νέα ομόλογα αγγλικού δικαίου ,τα παλαιά ομόλογα ελληνικού δικαίου της ΕΚΤ, στα οποία υπήρξε ειδική μεταχείριση και εξαιρέθηκαν από το PSI , και μέρος του νέου χρέους από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (διακρατικό)

Οι πιθανότητες , που δεν μπορούν να γίνουν σίγουρα ενδεχόμενα, ανεβάζουν το haircut στο 50-60% στα ομόλογα του ιδιωτικού τομέα και μέχρι 30% στα διακρατικά δάνεια και στα ομόλογα της ΕΚΤ. Τώρα, το πλέον σημαντικό είναι ότι στο σχέδιο αυτό μάλλον δεν περιλαμβάνεται άμεση έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ, αλλά παραπομπή της σε ένα ‘μόνιμο πειθαρχικό συμβούλιο’ και φυσικά τις ανάλογες επιβολές κυρώσαεων και προστίμων, κατά το νέο Δημ/κό Σύμφωνο, με μια παράλληλη υποβάθμιση της χώρας από την κατηγορία ‘ισότιμα μέλη ‘ της ΕΕ .

Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύ μεγάλη προσπάθεια μεταξύ των θεσμικών φορέων σε επίπεδο Eurogroup, ΔΝΤ και ΕΚΤ- με απούσα την άμεσα ενδιαφερόμενη ελληνική πλευρά, εννοείται – ώστε η ΕΚΤ να συμμετέχει στο κούρεμα, έστω και με την μέθοδο swap( ανταλλαγής) των ομολόγων στο Μόνιμο Μηχανισμό Σταθερότητας( ESM) Αυτονόητο είναι ότι σ αυτή την περίπτωση θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και τότε η ΕΚΤ αυτομάτως θα μετατραπεί σε ‘έσχατης λύσης’ μηχανή απορρόφησης των κραδασμών στο σύστημα( ενώ λειτουργούσε μέχρι τώρα ως δανειστής ‘έσχατης ανάγκης’).

Περιττό να αναφερθεί ότι για τον διακρατικό δανεισμό, αντιδρούν έντονα Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία, με την πρώτη να μην θέλει να αποδεχτεί την πραγματικότητα: συνέβαλλε σε ένα σχέδιο δανεισμού χωρίς να το συνδυάσει με σχέδιο ανάπτυξης , ώστε να διασφαλίσει, κατ αρχήν, αυτό το πακέτο στήριξης προς μια χρεωμένη, ‘σπάταλη’ και μη παραγωγική χώρα. Να αναφέρω ότι θεωρώ αυτονόητη την ‘ πολιτική’ μας υποβάθμιση, εντός ΕΕ, που θα αποτελεί αφορμή για γεωπολιτική απομόνωση, με ότι αυτό σημαίνει.

Το δεύτερο σενάριο (Τελική Λύση) φαίνεται ότ