O KATAΛΛΗΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Fernando Parrado>
Oδηγίες επιβίωσης στους Έλληνες από τον άνθρωπο που επέζησε-τρώγοντας νεκρούς συνεπιβάτες-της αεροπορικής τραγωδίας των Άνδεων.

Όλα ξεκίνησαν στις 13 Οκτωβρίου 1972, όταν μια ομάδα ράγκμπι της Ουρουγουάης –του Κολεγίου «Στέλα Μαρίς»- που αποτελούνταν από 40 άτομα μαζί με το τεχνικό τιμ, λίγους φίλους και συγγενείς, επιβιβάζεται στο αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας της Ουρουγουάης για να ταξιδέψει στην Χιλή. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα συνέβαινε…

Λίγες ώρες αργότερα, το αεροσκάφος πετούσε

πάνω από τις Ανδεις, στα σύνορα Αργεντινής – Χιλήςκαι σε υψόμετρο που ξεπερνούσε τα 4.000. Όμως ένας λάθος υπολογισμός και οι άσχημες καιρικές συνθήκες το έστειλαν να… καρφωθεί πάνω σε μια βουνοκορφή, με τον πιλότο να την αντιλαμβάνεται την τελευταία στιγμή και να μην προλαβαίνει να αντιδράσει… Να σημειωθεί, μάλιστα, πως εκείνο το σημείο των βουνών δεν ήταν χαρτογραφημένο μέχρι την στιγμή εκείνη. Αργότερα, ονομάστηκε μεταξύ άλλων και «βουνοκορφή των δακρύων».

Οι επιβάτες ήταν 45 άτομα και την στιγμή της σύγκρουσης σκοτώθηκαν επί τόπου οι 12. Μέχρι το επόμενο πρωί είχαν πεθάνει ακόμη πέντε, ενώ ένας άντεξε μία εβδομάδα μέχρι να υποκύψει τελικά στα τραύματά του. Από το τραγικό δυστύχημα επέζησαν 27 άνθρωποι που στάθηκαν τυχεροί όμως χρειάστηκε να δοκιμαστούν στα όρια μέχρι τελικά κάποιοι εξ αυτών να επιστρέψουν σώοι στην πατρίδα τους και να αφηγηθούν τις τραγικές στιγμές που έζησαν…

«Είναι μόνο στο χέρι μας»

Οι επιζώντες βρήκαν καταφύγιο στα συντρίμμια του αεροσκάφους, με ελάχιστες ποσότητες τροφής, αλλά και ρούχα λίγα και ακατάλληλα φυσικά για τόσο μικρές θερμοκρασίες που άγγιζαν τους -40 βαθμούς κελσίου. Λίγες σοκολάτες, ξηροί καρποί, σνακς και κρασιά ήταν τα μόνα που «διασώθηκαν» της σύγκρουσης… Τα μοναδικά τους «όπλα»… Η πρώτη στιγμή της… απόγνωσης ήρθε όταν οι επιζώντες ενημερώθηκαν από ένα ραδιοφωνάκι πως οι έρευνες είχαν σταματήσει, 11 μέρες μετά το δυστύχημα.

Το αεροπλάνο ήταν άσπρου χρώματος και όταν πια έγινε ένα με το χιόνι, από ψηλά ήταν αδύνατο να εντοπιστεί… Οι πάντες τους θεωρούσαν νεκρούς όμως οι ίδιοι δεν το έβαλαν κάτω… «Στο άκουσμα της είδησης, όλων τα μάτια γέμισαν δάκρυα. Είχαμε απελπιστεί. Ολοι εκτός από τον Παράδο. Την ώρα εκείνη μπήκε ο Γκουστάβο Νίκολιτς. `Δεν υπάρχουν καλά νέα. Πρέπει να βγούμε μόνοι μας ζωντανοί από δω’ είπε», περιγράφει ο Πιρς Πολ στο βιβλίο «Η ιστορία των επιζώντων των Ανδεων», πάνω στο οποίο βασίστηκε και η ταινία.

Σε… ανθρωποφαγία

Αρχικά, προσπάθησαν να διανύσουν μια απόσταση μέσα στο χιόνι, προκειμένου να βρουν το άλλο κομμάτι του αεροσκάφους, με την ελπίδα ότι θα λειτουργούσε ο ασύρματος… Πράγματι, κατάφεραν να το εντοπίσουν όμως ούτε ασύρματος βρέθηκε και φυσικά ούτε τροφή. Μόνο κάποιες κούτες με τσιγάρα… Η ανατριχιαστική απόφαση ήταν θέμα χρόνου να παρθεί. Οι πιο σκληροί όπως ο Νάντο Παράδο, αρχικά τρόμαξαν ακόμη και οι ίδιοι με την σκέψη, όμως έπειτα έριξαν την ιδέα: Να τραφούν με τα σώματα των νεκρών συντρόφω