…. ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ (βοήθεια μας)

Στις καθημερινές μου συναλλαγές, επαγγελματικές, φιλικές, οικογενειακές κ.α. τυγχάνει να αντιμετωπίζω το εξής ερώτημα. Από πολύ λίγους, εκλεκτούς, αλλά επειδή είναι εκλεκτοί γίνονται ενδιαφέρουσες συνομιλίες. «Καλά σε έχει πείσει η αριστερά ; Εσύ ψήφιζες ΠΑΣΟΚ ! Ήσουν υπέρ του ανταγωνισμού ! (του υγιούς αν υπάρχει, ακόμα είμαι). Θέλεις να μείνουν χωρίς κανένα έλεγχο οι μετανάστες εδώ; Πως γίνεται να είσαι κομουνιστής …. στη Γλυφάδα ;
Προφανώς δεν έγινα κομουνιστής (έχω να φορέσω σανδάλια από τότε που ήμουν 17, δεν ακούω Μαχαιρίτσα)

και προφανώς πλέον δεν παντρεύομαι κανένα κόμμα. Απλά είμαι μιας λογικής (κοινής) που λέει:
Καλώς ή κακώς έχουμε δύο συστήματα. Υπό ιδανικές συνθήκες (στα βιβλία δηλαδή) πραγματικά θεωρώ ότι και τα δύο είναι καλά. Το ένα λειτουργεί με τη λογική των δίκαιων πρωτόγονων φυλών, αν θέλεις να φας και δεύτερο ψητό λαγό, έχεις το δικαίωμα, αλλά θα πρέπει να βρέξεις κώλο. Θα βγεις για κυνήγι, θα κουραστείς, αλλά μπορείς να φας λαγό και για επιδόρπιο, αν όντως έβρεξες κώλο, θα έχει αστακό. Αν είσαι τεμπέλης θα πεινάσεις (λογικό). Αν είσαι άρρωστος σήμερα ή γέρασες θα φροντίσει η φυλή για εσένα και θα φας αυτά που κυνηγούν οι νεότεροι. Δίκαιο και λογικό!
Το δεύτερο σύστημα λειτουργεί πάλι όπως οι δίκαιες πρωτόγονες φυλές. Θα σου εξασφαλίσει το φαγητό, στέγη, τροπικό δάσος για να κυνηγάς και περίθαλψη. Αυτά είναι τα απαραίτητα για να ζήσει το avatar σου επί της γης. Τα υπόλοιπα για δεύτερο πιάτο, αστακό κ.λ.π. είναι πλασματικά. Μην αγχώνεσαι. Και ενώ το σύστημα αυτό δεν πιστεύει σε θεούς & δαίμονες, παραδόξως σου αφαιρεί το άγχος του βιοπορισμού και έχεις όλο το χρόνο να φιλοσοφήσεις, να ασχοληθείς με τις τέχνες & τις επιστήμες, γενικά να καταπιαστείς με πράγματα που σε κάνουν άνθρωπο. Και όταν λέμε τέχνες & επιστήμες πραγματικά με αυτές που πάνε την ανθρώπινη σκέψη μπροστά και όχι αυτές που φέρνουν τα φράγκα.
Μέχρι στιγμής έτσι είναι τα δύο συστήματα στις Γραφές. Στις Γραφές όμως μοιάζουν με τσόντα! Τα αιδοία είναι πουδραρισμένα, τα κορμιά γυαλισμένα και τα πέη σε στάση προσοχής, μέχρι τους τίτλους τέλους της ταινίας.
Στην εφαρμογή τους εμπλέκεται ο παράγοντας Χ (άνθρωπος), με τις αδυναμίες του και την πιο βασική: να γιγαντώνονται τα ελαττώματα του όταν παίρνει εξουσία. Και η εξουσία είναι μεγάλη & ανεξέλεγκτη και στις δύο περιπτώσεις.
Στη μία λοιπόν περίπτωση τα πράγματα κινούνται ύπουλα. Ο ανταγωνισμός δεν είναι υγιής, δεν υπάρχουν ίδιες/ ίσες ευκαιρίες. Προπορεύεται αυτός που είναι δυνατός. Και η διαφορά μεγαλώνει συνεχώς, με αποτέλεσμα πραγματικά άξιοι άνθρωποι, λόγω καταγωγής να μένουν πίσω. Η διαφορά συνεχώς μεγαλώνει υπέρ του ισχυρού. Και όταν ο ισχυρός γίνεται εξουσία, φροντίζει όλα να γίνονται “νομότυπα”. Η παιδεία που σου προσφέρει δεν εξασκεί την κρίση σου. Δεν είναι δωρεάν. Δίνει μία πρωτογενή σκέψη, τέτοια ώστε να μην καταλάβεις, πως κάτι δεν πάει καλά. Η μαζική διασκέδαση/ αποχαύνωση (π.χ. γήπεδο) ζει και βασιλεύει, λέγοντάς σου ότι όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί είχαν ως αρετή την άθληση. Την