«Τα ταμεία καρκινοβατούν… Οι δημοσιογράφοι θα αφυπνισθούν;»

email Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24

Οπου και να διαβάσει κανείς δεν βρίσκει καμιά αισιόδοξη ή έστω καθησυχαστική είδηση σχετικά με το ασφαλιστικό- συνταξιοδοτικό πρόβλημα όλων των τάξεων εργαζομένων, οπότε δεν εξαιρείται καθόλου ο πάλαι ποτέ θεωρούμενος ή επονομαζόμενος «περιούσιος κλάδος» των δημοσιογράφων…

Κάθε πληροφορία που φθάνει -επίσημα ή ανεπίσημα- δείχνει ότι τόσο το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ όσο κυρίως ο ΕΔΟΕΑΠ (δηλ. ο συμμετοχικός μας οργανισμός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και επικούρησης) οδηγούνται σε φθίνουσα

πορεία και -πιθανώς- ο δεύτερος σε λουκέτο, σε σύντομο χρόνο!

Το περίεργο (;) είναι ότι οι διοικήσεις των επαγγελματικών-συνδικαλιστικών μας φορέων μοιάζουν να αισθάνονται ακόμη cool & large για να χρησιμοποιήσω όρους της νεοελληνικής καθομιλουμένης! Δείχνουν να αφήνουν τα πράγματα στην τύχη τους, περιμένοντας το κυβερνητικό και τροϊκανικό «Χαιγιούν» να σαρώσει τα πάντα…

Κι αυτό γιατί σε όσα μέτρα φαίνεται να παίρνει ή να εισηγείται η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ δεν μάθαμε τίποτε για τις απόψεις ή αντιδράσεις της ΕΣΗΕΑ, ΕΣΗΕΜ-Θ και λοιπών συγγενών… Τί προτάθηκε για την αποτροπή της κατάρρευσης του ΕΔΟΕΑΠ;

Μόνο τις μακροσκελείς ανακοινώσεις ανησυχίας της πρώην προέδρου και νυν συμβούλου του δ.σ. του ταμείου κ. Σπανοπούλου και κάποιες σκόρπιες απαντήσεις… Γιατί, είναι τρόπος δράσης αυτός ή πρέπει να δεχτούμε ότι τα προσκείμενοι στα κυβερνητικά κόμματα μέλη του δ.σ. ενεργούν για να πέσει το ταμείο …παρακαλετά στις αγκάλες του ΕΟΠΥΥ, του ΙΚΑ ή δεν ξέρω πού αλλού;

Εκατομμύρια «χάθηκαν», οι θεσμοθετημένοι πόροι συρρικνώνονται, η δυσκολία είσπραξης οφειλομένων (αγγελιόσημο) εκτοξεύεται κι ο κλάδος κοιτάει; Ή απλώς ένιωσε ασφαλής επειδή η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ είπε ότι ο πρωθυπουργός τη διαβεβαίωσε ότι ο βασικός πόρος των ταμείων μας δεν θα θιγεί έως την άνοιξη;

Κάνουμε πως ξεχνάμε ότι είναι υπογεγραμμένη μνημονιακή υποχρέωση ότι οι πόροι «υπέρ τρίτων» πρέπει να καταργηθούν το 2014;

Χρειάζονται λοιπόν σοβαρές, καθαρές, υπεύθυνες απαντήσεις (γρήγορα μάλιστα) στα εξής ερωτήματα (υποθέτω πολλών) που σπανίως δίνονται στις γενικές συνελεύσεις:

1. Πόσο αποτελεσματικά η αρμόδια υπηρεσία μπορεί και ελέγχει τα υποβαλλόμενα σε αγγελιόσημο ποσά και τί τελικά είναι ικανή να εισπράξει από τις σημερινές βεβαιούμενες οφειλές;

2. Πόσο, πότε και πώς μπορεί να εισπραχθεί από οφειλές προηγούμενων ετών που έχουν συσσωρευθεί, αδυνατίζοντας τη βιωσιμότητα των ταμείων μας;

3. Πόσες υποθέσεις οφειλετών οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη και τί αποτέλεσμα είχαν; Αφήνονται στην τύχη τους ή και στην ..ευαισθησία των δικαστικών αρχών; Κάνουν οι διοικήσεις των ταμείων τα πάντα για να προχωρήσουν και να εισπραχθούν κάποια ποσά ή έχουν δεχθεί ότι οι οφειλές πήγαν υπέρ …πίστεως, εργοδοτών, κυβερνήσεως και δανειστών;

4. Ποιά ουσιαστική (και όχι λεκτική…) πίεση ασκούν για τα ζητήματα αυτά οι διοικήσεις των δημοσιογραφικών ενώσεων, ποια «λουριά» κρατούν απέναντι σε αυθαιρεσίες ή αστοχίες των διοικήσεων των ταμείων ή μελών τους; Ποιές κατευθύνσεις ή λύσεις προτείνουν, αφού είναι σαφές ότι κανείς ατομικά δεν μπορεί να παρέμβει ή να έχει πληροφόρηση;

Υπάρχουν όμως και μερικά άλλα που γεννούν απορίες…

1. Γιατί δεν υπάρχει εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΑ στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ; Άκουσα ότι ο αναβαθμισθείς σε πρόεδρο του ΕΔΟΑΠ Π. Σόμπολος είχε τη θέση, αλλά ο κ. Βρούτσης δεν προκηρύσσει την πλήρωσή της τώρα! Συγγνώμη, μαγαζί του είναι; Και γιατί η ΕΣΗΕΑ μένει με σταυρωμένα χέρια, αναμένοντας πότε θα ευαρεστηθεί ο λαλίστατος υπουργός να κάνει αυτό που υποχρεούται;

2. Γιατί και από ποιούς τελικά τορπιλίστηκαν -ή δεν προωθήθηκαν ως διεκδικητικές θέσεις του κλάδου- κάποιες προτάσεις σχετικά με την εφαρμογή του αγγελιοσήμου στα διαδικτυακά «νέα μέσα», με την οικονομική ένεση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ προς τον ΕΔΟΕΑΠ, με τη συνεργασία κάποιων «ευγενών και σοβαρών ταμείων» με τον ΕΔΟΕΑΠ που πιθανότατα θα εξασφάλιζαν τη βιωσιμότητά του έως την έξοδο από την βαθιά ύφεση, γύρω στο 2017 -18;

Αγαπητοί συνάδελφοι με τις συλλογικές συμβάσεις καταργημένες, με την μηνιαία μισθωτή εργασία είδος υπό εξαφάνιση, με τις δεκάδες εκατοντάδες ανέργων, με «εργαζόμενους» με καθεστώς ημιαπασχόλησης, εκ περιτροπής κ.α. ο μεσαίωνας δεν αφορά μόνο τις εργασιακές συνθήκες & δικαιώματα, αλλά έρχεται και στο ασφαλιστικό όλων, παλιών και νεότερων!

Η Κυβέρνηση και οι δανειστές έντεχνα και ρίχνοντας πάντα στο τραπέζι αποσπασματικά τα θέματα προσπαθεί να …αποκοιμίζει τους πάντες. Έτσι τη μια βλέπουμε τα εργασιακά και νομίζουμε ότι δεν έχουν τραγικές συνέπειες αλλού, μετά βγαίνουν στο προσκήνιο τα ασφαλιστικά και ξεχνάμε τα άλλα κ.ο.κ.

Μα όταν τα έσοδα των ταμείων από όσους εργάζονται ακόμη είναι πολλές φορές μειωμένα έναντι των παλαιών, όταν οι άνεργοι και οι βίαια ωθούμενοι σε σύνταξη αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, όταν τα χρέη έχουν «παραγραφεί» τί πιστεύετε ότι θα συμβεί;

Μια κύρια σύνταξη ολοένα μειούμενη, μια κουτσή στραβή ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ένα επικουρικό επίδομα «λύπησης» των 200 ευρώ και αν!

Φυσικά ξέρω ότι ο καθένας βλέπει τώρα τα άμεσα, το βάρος που έχει να σηκώσει ψάχνοντας κάποια εργασία και αμοιβή κ.λπ., αλλά μήπως είναι καιρός να αφυπνισθούμε, να ρωτήσουμε, να πιέσουμε, να απαιτήσουμε καθημερινά, ατομικά και ομαδικά;

Ευχαριστώ για την προσοχή σας και οι καλύτερες απόψεις ευπρόσδεκτες..

Συναδελφικά
Γιάννης Μαμουζέλος
Μέλος ΕΣΗΕΑ & ΠΣΑΤ

Keywords
Τυχαία Θέματα