Σύντροφοι, res non verba!

email Γιάννη Μαμουζέλου για το enimerosi24

Τη στιγμή που άλλα σοβαρότατα ζητήματα θα έπρεπε να αναδεικνύονται με δηκτικό και εμφατικό τρόπο για τα συνεχιζόμενα δεινά της ασκούμενης πολιτικής και τα διαχρονικά οικονομικά σκάνδαλα των ανθρώπων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνουν να μπαίνουν στο στόχαστρο αρνητικής κριτικής και να μεταθέτουν την προσοχή των πολιτών (όσων συνεχίζουν να παρακολουθούν τα δρώμενα και τα …δράματα της πολιτικής)

Φοβάμαι –και λυπάμαι που το γράφω δημόσια- ότι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (και κόμμα μου, αφού είμαι μέλος του και ήμουν υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές του 2012…) εξακολουθούν αρκετοί να σκέπτονται ότι είναι μόνοι τους ή θεωρούν εαυτούς ακόμη «σημαίνοντα πρόσωπα» μέσα στο 3-4% του όχι μακρινού παρελθόντος…

Αισθάνομαι (χωρίς να θεωρώ τον εαυτό μου εμβριθή πολιτικό αναλυτή ή πολιτική οντότητα με ειδικό βάρος) ότι αρκετοί στο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κατανοήσει σωστά το ρόλο τους σε ένα Κόμμα πολύ διαφορετικό από τον παλιό ΣΥΝ ή τις αυτόνομες συνιστώσες… Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν είναι (δεν πρέπει να είναι…) ίδιος τόσο από πλευράς σύνθεσης στελεχών και οπαδών όσο και από πλευράς αντιμετώπισης (αξιολόγησης) από τις πλατιές μάζες των πολιτών.

Έτσι κάθε τόσο συνεχίζονται οι διαφοροποιήσεις και παρεκκλίνουσες τοποθετήσεις σε περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά ζητήματα, δίνονται με λόγια και πράξεις αφορμές για ειρωνικές ή αρνητικές κριτικές και ασφαλώς σημειώνονται συμπεριφορές που μπορεί να μη θεωρούνται πολύ σοβαρές για βουλευτές ενός Κόμματος που θέλει να μετασχηματίσει την ελληνική κοινωνία σε σύγχρονες και ποιοτικές κατευθύνσεις…

Έτσι, φτάσαμε τώρα στην «κρίση Τατσόπουλου» κι αύριο μεθαύριο δεν ξέρουμε σε ποια άλλη, με βουλευτές ή στελέχη να μιλούν σε επίπεδο καφετέριας κάνοντας –υποτίθεται- πολιτική κριτική!

Δεν με ενδιαφέρει να υπερασπιστώ ή να νουθετήσω κανέναν. Ούτε τις παλιότερες εκρήξεις της κ. Κωνσταντοπούλου, ούτε τις ακτιβιστικές πρωτοβουλίες του κ. Διαμαντόπουλου ούτε την αμετροεπή χρονικά παρουσία του κ. Τατσόπουλου στα ερτζιανά κ.α., ούτε διάφορες άλλες «αστοχίες» βουλευτών ή στελεχών.

Ως πολίτης όμως που κινείται σε πολλούς χώρους (όχι αναγκαστικά κομματικούς, όπου συχνά μπορεί να υπάρχουν φίλτρα ή «αποστείρωση»…) θεωρώ ότι αφουγκράζομαι το αίσθημα του λεγόμενου μέσου πολίτη-ψηφοφόρου ρεαλιστικά… Και μένω με την εντύπωση ότι πολλοί είτε κλονίζονται είτε προβληματίζονται για τα «δείγματα γραφής» των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ (όπως μας αποκαλούν…) και για την ικανότητά τους να αναδείξουν στελέχη σοβαρά, στιβαρά, ικανά, πειστικά και καλύτερα απ’ τους άλλους που γνωρίσαμε και μας κυβερνάνε μέχρι σήμερα…

Κάποιοι δεν κατάφεραν να δώσουν στους βουλευτές να καταλάβουν ένα «πλαίσιο έκφρασης και κίνησης» που θα ταίριαζε σε ένα ριζοσπαστικό, δυναμικό αλλά δημοκρατικό και σύγχρονο Κόμμα που κτυπά την πόρτα της εξουσίας για πρώτη φορά από τα αριστερά! Και κάποιοι συνεχίζουν να πράττουν και να σκέπτονται με όρους και δεδομένα αλλοτινών εποχών, φοβούμενοι μάλλον ότι θα «αλλοτριωθούν ή θα αφομοιωθούν ή θα ενταχθούν στο σύστημα», αν κινηθούν ή εκφραστούν διαφορετικά!

Δεν ξέρω τι θα αποφασίσει ο Πρόεδρος ή η ηγεσία του Κόμματος ή ο κ. Τατσόπουλος την Παρασκευή… Ας με συγχωρήσουν, αλλά θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους τους συντρόφους, φίλους, γνωστούς ή άγνωστους ότι στην εξαιρετικά κρίσιμη καμπή της χώρας και της κοινωνίας είναι αναχρονισμός, πολιτικός σαδομαζοχισμός να ασχολούμαστε με δηλώσεις, αντιδηλώσεις και μεταμφιέσεις… Η απαίτηση των εχεφρόνων πολιτών από το ΣΥΡΙΖΑ και το πολιτικό δυναμικό του (όπου κι αν βρίσκεται και δραστηριοποιείται…) είναι αυτό που έλεγαν οι Λατίνοι στην αρχαιότητα: res, non verba, δηλ. έργα και όχι λόγια!

Από λόγια, εξυπνακισμούς, αστειάκια, εφευρήματα και πρωτοτυπίες είμαστε πλήρεις… Καιρός για ουσία και έργα, όσο, όπως και όπου επιτρέπουν ο ρόλος και οι δυνατότητες ενός Κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης που πρέπει να θέλει, να μπορεί και να πείθει ότι πρέπει να κυβερνήσει σύντομα τη χώρα!

Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ