Πέναλτι κατά φαντασίαν ασθενούς!

Συγγνώμη αγαπητοί φίλοι του enimerosi 24, αλλά δεν θα είμαι καθόλου ευγενής ή επιεικής με αυτόν ή αυτούς που φαντάστηκαν το «πέναλτι» ή τη «διπλή άκυρη» εκκίνηση εμένα και του φίλου Ν. Τσώνη, επειδή είμαστε υποψήφιοι στις εκλογές και στις επερχόμενες του ΠΣΑΤ, δηλ. του πνευματικού και ούτε καν συνδικαλιστικού συνδέσμου των αθλητικών συντακτών!

Μια πολύ απλή απάντηση στο δήθεν εγκεφαλικό και περισπούδαστο

σχόλιο είναι: τί σχέση έχει ρε παιδιά ο φάντης με το ρετσινόλαδο;
Τι σχέση αλήθεια έχει η πολιτική υποψηφιότητα με εκείνη για τον επαγγελματικό μας σύνδεσμο;

Μήπως νομίζετε ότι θα επηρεαστούν οι πολίτες και θα μάς ψηφίσουν επειδή θα δουν ότι είμαστε υποψήφιοι και στις εκλογές του ΠΣΑΤ ή οι συνάδελφοι κατόπιν, αν διαπιστώσουν ότι εκλεγήκαμε ή δεν εκλεγήκαμε βουλευτές;

Δηλ. αν ένας ηθοποιός είναι λ.χ. στο δ.σ. του ΣΕΗ ή ένας βουλευτής στο δ.σ. μιάς ομοσπονδίας ή ενός πολιτιστικού κ.α. συλλόγου διαπράττει αμάρτημα και unfair συμπεριφορά;

Αλλά ποιός ο φόβος αυτού που «αποκάλυψε» το δήθεν πέναλτι στη συμπεριφορά μας; Μήπως εκλεγούμε στον ΠΣΑΤ και τού «φάμε» τη θέση;
Μάς ρωτά όμως περισπούδαστα ο συντάκτης του σχολίου αν θα σκεφτόμαστε την εκλογική διαδικασία του ΠΣΑΤ ή αν θα παραιτηθούμε ή αν πιστεύουμε στην προσπάθειά μας να εκλεγούμε βουλευτές κ.α.

Μιλάμε για παιδαριώδη ερωτήματα που προσπαθεί να τους δώσει οντότητα και σοβαρότητα…

Αλλίμονο αν ο καθένας δεν πίστευε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, αλλά -στο Θεό σας- υπάρχει ποτέ περίπτωση να αναφέρει κάποιος από εμάς σε πολίτη υποψήφιο ψηφοφόρο ως επιχείρημα το «ξέρεις είμαι υποψήφιος στον ΠΣΑΤ, στήριξέ με στις 6 Μαϊου»; Έλεος ρε συντάκτη!

Χρειάζεται κανείς από εμάς, με τόσα χρόνια στη δημοσιογραφία, προεκλογικό αγώνα και το credit του βουλευτή ή του υποψήφιου βουλευτή για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συναδέλφων να μπει στο δ.σ. του ΠΣΑΤ; Απορώ που δεν μάς κατήγγειλε ο «σχολιογράφος» ότι μπήκαμε στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜ. ΑΡ για να πάρουμε μπόνους στις εκλογές του ΠΣΑΤ! (Βραβείο ανεκδότων θα έπαιρνε το παλικάρι…)
Το αν θα θελήσει ο καθένας μας να κάνει μετά τις βουλευτικές εκλογές είναι κάτι που θα το αποφασίσει τότε… Υποθέτω ότι θα έχουμε -αν είμαστε βουλευτές- κάτι πολύ πιο σημαντικό να κάνουμε…

Πάντως εγώ, είτε ήμουν υποψήφιος είτε το τελευταίο και πιο νέο μέλος του ΠΣΑΤ, θα χαιρόμουν και θα θεωρούσα τιμή και πρεστίζ για το Σύνδεσμο να έχει στη διοίκηση έναν βουλευτή ή έστω επιλαχόντα βουλευτή!

Όπως κι αν είχε ένα συνάδελφο που έχει π.χ. τιμηθεί με κάποιο βραβείο, που είναι μέλος μιάς ελληνικής ή διεθνούς αθλητικής ομοσπονδίας κ.α.

Αλλά για τον «άτεγκτο» επικριτή μας αυτά είναι unfair! Και μάς υποδεικνύει κιόλας ότι κάναμε το πέναλτι επειδή δεν μείναμε σ’ αυτό για το οποίο γεννηθήκαμε (αλήθεια πώς ξέρει γιατί ακριβώς γεννηθήκαμε; ) και δεν τηρήσαμε την αρχή «ο καθένας στο είδος του» (συγγνώμη την άλλη φορά να μάς πει τ΄όνομά του να τον ρωτήσουμε, ώστε να μην εκτιθέμεθα…)!

Επειδή φυσικά όσοι διάβασαν το