Ναυάγια

Δηµήτρης Μητρόπουλος
[Αγιογραφίες] από τα ΝΕΑ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλοί τρόποι να περιγράψει κανείς την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με την τρόικα. Ενας είναι να δει τις λέξεις-κλειδιά που μπαίνουν στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες κάτω από τη σχετική αρθρογραφία. Μεταξύ των λέξεων αυτών φιγουράρει και η λέξη: «ναυάγιο». Δηλαδή, μπορεί κανείς να επιχειρήσει αναζήτηση στο Διαδίκτυο για τη διαπραγμάτευση με την τρόικα «γκουγκλάροντας» τη λέξη:

ναυάγιο. Τόσο απλά. Και αντί να βγει, ας πούμε, το «Ναυαγίων ναυάγια» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ή η ναυτική τραγωδία του «Σάμινα Εξπρές», να προκύψουν οι φυσιογνωμίες του Τόμσεν, του Βρούτση, του Μανιτάκη και του Λυκουρέντζου.

ΚΑΙ ο μεν Δανός του ΔΝΤ το βιολί του. Οι άλλοι όμως; Ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης καλείται να συνυπογράψει το περαιτέρω ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων με κόψιμο των αποζημιώσεων απολύσεως στα δύο, κατώτατο μισθό-νάνο και άλλα τερατώδη. Ο υπουργός Διοικητής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης βρίσκεται ενώπιος ενωπίω με το ταμπού των απολύσεων μυρίων στο Δημόσιο. Και ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λυκουρέντζος έχει τη μαύρη τρύπα του ΕΟΠΥΥ. Ωστόσο, οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και τα εργασιακά είναι το ψαχνό, ενώ δημιουργούν και τα ερωτηματικά.

ΟΠΩΣ πολλά ναυάγια συνιστούν αποτέλεσμα της ναυτικής εφευρετικότητας κάποιων πλοιοκτητών που θέλουν τα ασφάλιστρα, έτσι και το διαπραγματευτικό ναυάγιο για το πακέτο που ξεκίνησε στα 11,8 δισ. ευρώ δεν είναι ακριβώς τυχαίο. Οι θεωρίες συνωμοσίας δεν προσφέρουν πολλά στην πολιτική. Ωστόσο, εν προκειμένω φαίνεται να υπάρχει πρόθεση. Το ναυάγιο οδηγεί την κατάληξη της διαπραγμάτευσης στον Νοέμβριο. Τότε θα έχουν γίνει οι αμερικανικές εκλογές και θα ξέρουμε ποιος θα είναι πρόεδρος των ΗΠΑ τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Είναι κάτι που ενδιαφέρει το ΔΝΤ. Θα έχει ξεπεράσει κάποιους τοπικούς εκλογικούς σκοπέλους ο Μαριάνο Ραχόι και έτσι θα μπορεί η Ισπανία να ζητήσει βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το μεγάλωμα του πακέτου θα του επιτρέψει επίσης να καλύψει τη διετή επιμήκυνση που, όπως θα απαιτήσει παραπάνω χρήματα έτσι, κατά την αντίληψη των ξένων, πρέπει να συνοδευτεί και από παραπάνω μέτρα. Και όλα αυτά θα μπορεί να τα μαζέψει η Μέρκελ – Ισπανία, Ελλάδα, Κύπρο – και να πάει μία φορά στην Μπούντεσταγκ, ευελπιστώντας να μην ξανασχοληθεί το 2013, έτος γερμανικών εκλογών, με τον Νότο.

ΟΙ τροϊκανοί βουλιάζουν λοιπόν το καράβι – και το βουλιάζουν τελευταία στιγμή βάζοντας παραπάνω θέματα στο τραπέζι. Αυτό όμως έχει και πρόσθετη σκοπιμότητα. Προετοιμάζει την εγχώρια κοινή γνώμη για ακόμη μεγαλύτερες θυσίες, στρώνοντας το χαλί για τον Νοέμβριο. Φυσικά, είναι μια διαδικασία που φθείρει την κυβέρνηση. Αλλά αυτό οι ξένοι φαίνεται να το θεωρούν δεδομένη και αποδεκτή παράμετρο της ελληνικής πολιτικής από το Μνημόνιο και μετά. Κάπως έτσι πρόσωπα με διαφορετική προέλευση και διαδρομή έχουν βρεθεί στα χαρακώματα. Οι περιπτώσεις Βρούτση και Μανιτάκη δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές. Ο εφοριακός εκ Κυκλάδων – άσημος βουλευτής