Μόνο ένας πέταξε μακριά την πέτρα που έγραφε Δημόσια Ολοήμερα Λουτρά

email αναγνώστη

Διασκευάζοντας τον Αίσωπο 2

Ο σοφός Αίσωπος πάντα έχει κάτι να μας πει, αν και έχουν περάσει χιλιετίες από τότε που οι μύθοι του γοήτευαν τους ακροατές του. Ας δούμε λοιπόν άλλη μία ιστοριούλα, ελαφρώς παραλλαγμένη, για να διαπιστώσουμε πόσο επίκαιρος είναι ακόμη και σήμερα.

Ήτανε μια φορά ένας πλούσιος που ήθελε να πάει στα λουτρά όπου σύχναζαν πολιτικοί. Επειδή όμως απεχθανόταν την πολυκοσμία, έστειλε τον δούλο του να δει αν είχε κόσμο.

«Πήγαινε δες αν υπάρχουν καθαροί πολιτικοί και αν υπάρχουν έλα και πες το μου» του είπε.

Ο πλούσιος

υπολόγιζε πως αν οι πολιτικοί είχαν πλυθεί στα λουτρά τότε θα έφευγαν και ο χώρος θα ήταν διαθέσιμος για τον ίδιο.

Μια και δυο ο δούλος έφτασε στα λουτρά και έκατσε να δει τι γινόταν. Σύντομα διαπίστωσε πως οι πολιτικοί δεν μπορούσαν να καθαριστούν εύκολα γιατί φτάνοντας στα λουτρά σκόνταφταν σε μια βρώμικη, χορταριασμένη πέτρα και έπεφταν κάτω. Και τότε λερώνονταν ακόμη περισσότερο…

Στην αρχή έπεσε ένας κοντός και φαλακρός πολιτικός με ελιές στο πρόσωπο. Έπειτα ένας τροφαντός που είχε έρθει από τη Ραφήνα για να πλυθεί. Σειρά είχε ένας ψηλός φαλακρός με μουστάκι που οι περισσότεροι δεν καταλάβαιναν τι έλεγε γιατί δεν μιλούσε καλά ελληνικά. Σχεδόν μαζί έφτασαν και έπεσαν πάνω στην πέτρα ένας παχύσαρκος με μοχθηρό βλέμμα και ένας ψηλός με γυαλιά που φαινόταν να μη βλέπει καλά.

«Τι στο καλό, όλοι πέφτουν πάνω σε αυτή την πέτρα;» αναρωτήθηκε ο δούλος. Και με ένα σάλτο έφτασε κοντά της.

Φαινόταν παλιά. «Κοντά έναν αιώνα πρέπει να βρίσκεται εδώ» σκέφτηκε. Κοίταξε προσεκτικά την επιφάνειά της. Διέκρινε τρία γράμματα. Δ, Ο και Λ – ΔΟΛ. «Δημόσια Ολοήμερα Λουτρά» σκέφτηκε. «Θα πρέπει να έπεσε από την πρόσοψη».

Ύστερα από λίγο έφτασε και ένας νεαρός πολιτικός, γύρω στα 40, ο οποίος πέταξε μακριά τη βρώμικη πέτρα και μπήκε στα λουτρά.

Ο δούλος έφυγε για να πάει στον αφέντη του. Με την άκρη του ματιού του είδε έναν γουρλομάτη ψηλό πολιτικό να οδεύει προς την πέτρα, παρ’ ότι βρισκόταν πια μακριά από την είσοδο του κτιρίου…

«Λοιπόν, τι γίνεται;» ρώτησε ο πλούσιος τον δούλο όταν επέστρεψε.

«Μπορείτε να πάτε» έκανε ο δούλος. «Μόνο έναν καθαρό πολιτικό είδα».

Ο πλούσιος ξεκίνησε για τα λουτρά, ήσυχος ότι δεν θα έβρισκε πολύ κόσμο. Όταν όμως έφτασε εκεί είδε πολλούς πολιτικούς να προσπαθούν μάταια να καθαριστούν, μετά την πτώση τους στην πέτρα.

Οργισμένος γύρισε στο ανάκτορό του και άρχισε να κατσαδιάζει τον δούλο του:

«Τι είναι αυτά; Τι μου έλεγες ότι δεν υπήρχαν καθαροί πολιτικοί στα λουτρά; Εγώ είδα πάρα πολλούς!».

«Να με συγχωρείς, αφέντη. Πώς γίνεται να τους θεωρείς καθαρούς; Όλοι έπεφταν πάνω σε μια πέτρα στην είσοδο και λερώνονταν χειρότερα. Μόνο ένας πέταξε μακριά την πέτρα και μπήκε σχετικά καθαρός στα λουτρά».

Ο πλούσιος θαύμασε την ευφυΐα του δούλου του και του χάρισε την ελευθερία.

Ο μύθος μάς διδάσκει ότι κανένας πολιτικός δεν μπορεί να θεωρηθεί «καθαρός» όταν σκοντάφτει πάνω σε βρώμικες πέτρες. Αν θέλει να «καθαρίσει» οφείλει να παραμερίσει τα εμπόδια που βρίσκονται στο διάβα του.

[Θα επανέλθω και με άλλους αισώπειους μύθους, που απ’ ό,τι βλέπω αρέσουν πολύ στους αναγνώστες…].

Κώστας Τσώλης
Δημοσιογράφος

The post Μόνο ένας πέταξε μακριά την πέτρα που έγραφε Δημόσια Ολοήμερα Λουτρά appeared first on Enimerosi24.