«Λαγός» των ευρωπαίων ο Σαμαράς στο θέμα της ΕΡΤ

Email του Νίκου Ρούσση για το Enimerosi24
Ανταποκριτής από το Στρασβούργο, για την “Ελευθεροτυπία”, την “Τηλεόραση της Βουλής” και το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Λαγός την φτέρη έσειε…

Ουδείς, από την πολιτικοδημοσιογραφική κοινότητα, έχει πάρει χαμπάρι ότι στο θέμα του αιφνίδιου λουκέτου της ΕΡΤ, ο Σαμαράς λειτούργησε ως «λαγός» των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που θέλουν να κάνουν το ίδιο με τους δικούς τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς

Αφελής δεν είναι, έχει θητεύσει και ευρωβουλευτής, γνωρίζει πολύ καλά τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται στην Ευρώπη.

Γνωρίζει πολύ καλά ότι, τόσον το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όσον και η ομώνυμη σύμβαση, προστατεύουν ως κόρη οφθαλμού το δικαίωμα στην αντικειμενική και ανεξάρτητη πληροφόρηση, ότι είναι ιερό το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης.

Εχει δει τις αντιδράσεις του Ευρωκοινοβουλίου, της Κομισιόν και άλλων για το αντιδημοκρατικό αυτής του της απόφασης.

Γιατί, λοιπόν, αποφάσισε να πάει κόντρα σ’ αυτά τα θέσφατα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και να ρίξει «μαύρο» στην ελληνική δημόσια ραδιοτηλεόραση?

Μα γιατί το είχε ήδη συμφωνήσει με τους εταίρους του στην ΕΕ και γι’ αυτό θα πάει με το κεφάλι ψηλά, στην επικείμενη σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Δουβλίνο.

Μέχρι πριν από λίγες μέρες ο Επίτροπος για τ’ ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης Νίλς Μουϊζνιεκς, υποστήριζε δημόσια ότι, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπέι «να μην εκβιάζουν πολιτικά και οικονομικά» με κλείσιμο τα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά μέσα αλλά, αντίθετα, να χρηματοδοτούν από το υστέρημα τους, την εύρυθμη λειτουργία τους, προς χάρη της δημοκρατίας και της πλουραλιστικής ενημέρωσης.

Εδώ κι’ ένα μήνα έχει κατατεθεί πρόταση Ψηφίσματος στη Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, από τη βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Τουρκίας Γκιουλσούμ Μπιλγκεχάν, που συνυπογράφεται από 19 ακόμη Ευρωπαίους βουλευτές-μέλη της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, με την οποία καλείται το αβαείο της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να αναζητήσει τη χαμένη «διαφάνεια» των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στη Γηραιά Ηπειρο.

Φρεσκάροντας τη μνήμη μας, η Τουρκάλα βουλευτής υπενθυμίζει ότι το «πόπολο» σ’ όλες τις χώρες-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, και βέβαια και της Ελλάδος, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να γνωρίζει τις βασικές, τουλάχιστον, πληροφορίες για το «ποιόν και το “πόθεν έσχες”» εκείνων που εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες των ΜΜΕ.

Και για να μη νομίσουμε ότι η υπενθύμιση αυτή είναι δική της… εφεύρεση, η βουλευτής αναφέρει ότι η εξασφάλιση αυτού του δικαιώματος στο «πόπολο» κατοχυρώθηκε το… 1994, με απόφαση της επιτροπής υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, την οποία εννοείται ότι συνυπέγραψαν οι κυβερνήσεις των 47 κρατών-μελών του Οργανισμού, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης.

Επικαλούμενη πρόσφατα στοιχεία έρευνας της «Access Info Europe» η βουλευτής υποστηρίζει -χωρίς να κατονομάζει προς το παρόν- ότι πολλά είναι τα κράτη που δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τα πραγματικά αφεντικά των ΜΜΕ στην Ευρώπη. Την ώρα που, κατά τα λεγόμενά της, συμβαίνουν φοβερά και τρομερά πράγματα γύρω από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των επιχειρήσεων του Τύπου.

Η μη υποχρέωση δημοσιοποίησης του «πόθεν έσχες» παλαιών και νεόκοπων εκδοτών, η μεταφορά της έδρας των εκδοτικών εταιρειών «σ’ άλλη γη και σ’ άλλα μέρη», η μη ενδελεχής διερεύνηση των τραπεζικών δανείων στον Τύπο και η εμφάνιση, ως εκδοτών, αχυρανθρώπων-εκπροσώπων άγνωστων και κατά κανόνα σκοτεινών συμφερόντων είναι μερικά απ’ αυτά τα φοβερά και τρομερά.

Ομως, όπως αναφέρεται σ’ αυτή την πρόταση ψηφίσματος, ο κόσμος έχει το -θεσμικά κατοχυρωμένο- δικαίωμα να γνωρίζει ποιοι βρίσκονται πίσω από τις επιχειρήσεις του Τύπου, για να μπορεί να αξιολογεί την ποιότητα και την εγκυρότητα των πληροφοριών που του πλασάρουν.

Οι 20 βουλευτές-μέλη της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που υπογράφουν αυτή την πρόταση ψηφίσματος προέρχονται από την Τουρκία (2), τη Γαλλία (4), τη Σουηδία (2),τη Δανία, το Βέλγιο, την Ιταλία, την Αυστρία, την Ισλανδία, την Ουκρανία (2), τη Σερβία, την Ανδόρα, τη Βοζνία-Ερζεγοβίνη και τη Μολδαβία.

Το γεγονός ότι αυτή την πρόταση ψηφίσματος δεν την υπογράφει κανένας από τους 14 Έλληνες βουλευτές που συμμετέχουν στη Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης αποδίδεται στο ότι στην Ελλάδα η διαφάνεια για το «ποιόν, το “πόθεν έσχες” και το δούναι και λαβείν» των φερόμενων ως ιδιοκτητών στις επιχειρήσεις του Τύπου είναι εκ των ων ουκ άνευ…

Είναι αδύνατον να μην γνωρίζει αυτά τα πράγματα ο Σαμαράς αφού, όπως είναι γνωστό, έχει την Ντόρα Μπακογιάννη επικεφαλής της ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στη Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρωπης και όλο και κάτι, όπως είναι υποχρεωμένη, θα του έχει υπενθυμίσει.

Τι έγινε λοιπον και ο Σαμαράς, ως σύγχρονος Μεγαλέξανδρος, αποφάσισε να κόψει τον «γόρδιο δεσμό» της ΕΡΤ με την αδέσμευτη ενημέρωση.?

Τίποτα περίπλοκο, αποφάσισε να κάνει την βρώμικη δουλειά για χάρη των αφεντικών του στη τροΪκα και στην Ευρώπη.

Ν’ ανοίξει δηλαδή τον δρόμο για το αιφνίδιο και κατά το δοκούν κλείσιμο των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικων μέσων στην Ευρώπη.

Σύμφωνοι, αλλά δεν υπολόγισε το μέγεθος των αντιδράσεων των ευρωπαίων δημοσιογράφων που δουλεύουν στα δημόσια ευρωπαϊκά ραδιοτηλεοπτικά μέσα στην Ευρώπη και των πανευρωπαϊκών δημοσιογραφικών ενώσεων στις οποίες αυτοί οι δημοσιογράφοι ανήκουν και οι οποίες, λόγω καθήκοντος, θα τους υποστηρίξουν.

Εξ’ ου και το διογκούμενο κύμα ευρωπαϊκής συμπαράστασης κατά του λουκέτου στην ΕΡΤ.

Εχει ξεκινήσει ένας πόλεμος, ανάμεσα στα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά μέσα της Ευρώπης και τις κυβερνήσεις που θέλουν να τα κλείσουν ή να τα συρρικνώσουν ή να τα απαξιώσουν, και ο Σαμαράς ανέλαβε να παίξει (όχι με το αζημίωτο) τον ρολο του …λαγού.

Λαγός την φτέρη έσειε κακό του κεφαλιού του, όμως.

Μένει να το διαπιστώσουμε.