Δεν θα με πείτε εσείς ρε «γονατισμένο»

email του Νίκου Ρούσση στο Enimerosi24
Ανταποκριτή της Ελευθεροτυπίας, του ΑΠΕ και της Τηλεόρασης της Βουλής στο Στρασβούργο

Για να δούμε λοιπόν εσείς οι «απλήρωτοι εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας», που με ανώνυμα φέίγ βολάν, με χαρακτηρίσατε «γονατισμένο», τι καπνό φουμάρετε…

Διότι κι’ εγώ απλήρωτος είμαι και την καταβολή των δεδουλευμένων μου αναμένω,

συμμετέχοντας όμως στην προσπάθεια 200 συναδέλφων μου δημοσιογράφων, ν’ αναστήσουμε την παλιά “Ελευθεροτυπία”, μέσω μιας καθαρής και ανεξάρτητης δημοσιογραφικής δουλειάς, ο καθένας στον τομέα του.

Ποιός από σας ρε δημοσιογράφοι του «καναπέ» και της κυριλέ αρθρογραφίας, έπαιξε κορώνα-γράμματα την δημοσιογραφική του καριέρα και κάποιες φορές και την σωματική του ακεραιότητα, για να φέρει σε πέρας την αποκάλυψη σκανδάλων όπως του Κοσκωτά (όταν οι περισσότεροι από σας είχατε πιάσει στασίδι και κονομάγατε στα μίντια που είχε στήσει ο …αυτοδημιούργητος τραπεζίτης) και ποιός τόλμησε να βγεί από ραδιοφώνου (Σκάϊ 100, 4 FM) και να διαλαλήσει ότι, η μίζα των 12,5 δις ευρώ από την πώληση της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην μαφιόζικη “Καλστεστρούτσι”, την είχε εισπράξει η οικογένεια Μητσοτάκη από την Ζούνγκερ Κάντοναλ Μπάνκ της Ελβετίας.

Με μοναδικό του αντίτιμο την …απόλυση του και από ΤΑ ΝΕΑ (επί Κοσκωτά) και από τον Σκάϊ και το Εθνος, αμέσως μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ποιός από σας έχει ξεκινήσει, με 80.000 δραχμές, για να πραγματοποιήσει εβδομαδιαίο ταξίδι σε Λουξεμβούργο-Βρυξέλλες, προκειμένου ν’ αποκαλύψει την εμπλοκή της Ελλάδος (επί πρωθυπουργίας του πανίσχυρου, τότε, Ανδρέα Παπανδρέου) στο παράνομο εμποριο όπλων προς το Ιράν και το Ιράκ, διανυκτερεύοντας όχι σε πολυτελή ξενοδοχεία αλλά σε σπίτια φίλων και σιτιζόμενος με σάντουιτς.

Δείξτε μου έναν έλληνα δημοσιογράφο, απ’ όλους όσους πέρασαν από το Αβαείο του Λαμπρακιστάν, που τόλμησε να κάτσει στο εδώλιο τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, να κερδίσει την αγωγή του και να εισπράξει μέχρι κεραίας την αποζημίωση της άδικης απόλυσης του από ΤΑ ΝΕΑ.

Δείξτε μου έναν έλληνα δημοσιογράφο που, αμειβόμενος με 800 ευρώ το μήνα, ανταπεξήλθε επαρκώς στο ρόλο του Εκπροσώπου Τύπου του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα, “πληρώνοντας” με μία δεκαετή απώλεια των συντάξιμων του αυτή του την πρωτοβουλία, διότι ο βαρύγδουπος τίτλος δεν συνοδεύονταν από ασφαλιστικές κρατήσεις.

Εγώ λοιπόν- διότι το γράμμα είναι “επί προσωπικού”- δεν γονάτισα ούτε μετά τις αναίτιες απολύσεις μου, ούτε μπροστά στις εκάστοτε εργοδοτικές απειλές και αυθαιρεσίες ούτε και όταν συγκεκριμένα συμφέροντα στον Τύπο μ’ έθεσαν στην μαύρη λίστα και μ’ ανάγκασαν να αναζητήσω την τύχη μου στο Στρασβούργο.

Κι’ αυτοί που τόλμησαν να με χαρακτηρίσουν “αιώνια επιδοτούμενο” από την ΕΣΗΕΑ, καλά θα κάνουν να μαζεύουν κάνα ευρώ για να συμπληρώσουν το ποσό που θα τους ζητήσω, ως συκοφαντική δυσφήμηση, στην ελληνική δικαιοσύνη.

Ο,τι αποκόμισα από την 35ετη και πλέον θητεία μου στην μαχητική και αποκαλυπτική δημοσιογραφία συνοψίζεται μόνον στην …ικανοποίηση.

Το 33% από το πατρικό μου σπίτι στον Κορυδαλλό το πήρε η Τράπεζα, αυτοκίνητο δεν έχω, άλλο σπίτι ή εξοχικό δεν έχω, καταθέσεις σε ελληνικές η ξένες τράπεζες δεν έχω.

Ολη μου η δημοσιογραφική ζωή είναι μεροδούλι-μεροφάϊ και η δήλωση μου στην Εφορία δεν ξεπερνάει τα 22.000 ευρώ το χρόνο, με έξοδα για νοίκια και άλλα που δεν αναγνωρίζονται.

Εσείς ωρέ αδέλφια πώς την βγάζετε τόσο καιρό απλήρωτοι?

Είχατε “λίπος” στις Τράπεζες, έχετε κάνει το κουμάντο σας από κρυφές αρπαχτές, πουλήσατε τίποτα χωραφάκια του …παππού ή έχετε άλλες αφανείς δραστηριότητες.

Με τι πλάτες πήγατε να γίνετε εκδότες στη θέση των εκδοτών?

Η ιστορία μου στην ελληνική δημοσιογραφία είναι γνωστή και περιγράφεται στο βιογραφικό μου που κυκλοφορεί παντού στο διαδίκτυο.

Η ιστορία η δική σας και τα δικά σας βιογραφικά ποιά είναι?

Και πρώτα απ’ όλα ποιά είναι τα ονοματεπώνυμα σας?

Γιατί δεν τολμάτε να βάλετε τις “βαριές σας υπογραφές” κάτω από το φεϊγ βολάν που πετάξατε, σε μία άσχετη διαμαρτυρία εργαζομένων άλλης κατηγορίας?

Εσείς, όσο κι’ αν νομίζετε ότι οι υπογραφές σας έχουν κάποιο ειδικό βάρος, δεν θεωρείσθε για μένα δημοσιογράφοι, με την έννοια του επαγγελματία που εφαρμόζει τη δημοσιογραφική δεοντολογία και αγωνίζεται για την ανακάλυψη και διάδοση της αλήθειας.

Αμα γνωστοποιήσετε τα ονόματα σας και σας πάρω έναν-έναν, είμαι βέβαιος ότι θα βρώ ανάμεσα σας, ανθρώπους που ήτανε μισθοδοτούμενοι από τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ, σιτιζόμενους, με αργομισθίες, σε γραφεία Τύπου Τραπεζών και εισπράκτορες των κονδυλίων που (στις καλές εποχές) μοίραζε στο τράστ των δημοσιογράφων που κάλυπταν τις δραστηριότητες του, το υπουργείο Οικονομικών.

Σας έχω ενοχλήσει, το ξέρω, διότι σε ανύποπτο χρόνο αποκάλυψα το σχέδιο σας που, μέσω των συνεχών και τυφλών απεργιών στην Χ.Κ. Τεγόπουλος, αποσκοπούσε στην απαξίωση της ιστορικής εφημερίδας και στην δημιουργία ζωτικού χώρου, για την κυκλοφορία του “κλώνου” που φτιάξατε.

Βγάλτε λοιπόν τις κουκούλες που φορέσατε στο διαδίκτυο και στα φείγ βολάν και συστηθείτε μας.

Είμαι ο τάδε ή η τάδε και είμαι καλά…

Και θεωρώ “γονατισμένο” ( ενώπιον ποίου δεν λέτε) τον Νίκο Ρούσση διότι προτίμησε, να παραμείνει απλήρωτος, δίχως να διαλέξει την συναινετική απόλυση ή την έξοδο μέσω αδειών και άλλων τεχνασμάτων από την εφημερίδα, δεν προέβη σε επισχέσεις και αγωγές αλλά περίμενε, γιατί το πίστευε, να επανεκδοθεί η Ελευθεροτυπία και να ξαναβρεί τη δουλειά του.

Ξεμυτίστε, βγάλτε τις μουσουδίτσες σας σε κοινή θέα και νά είστε βέβαιοι ότι, σ’ ό,τι με αφορά, δεν πρόκειται να δείξω έλεος σε κοινούς συκοφάντες, δολοπλόκους, δημοσιογραφίσκους που παραπλάνησαν τους συναδέλφους τους και ανθρώπους που έχουν “γονατίσει” από την μέρα που γεννήθηκαν επαγγελματικά, στο χρήμα, στην εκδούλευση και στην βολική και αδρά αμειβόμενη μεταφορά ειδήσεων καί έτοιμων σχολίων.

Ετσι, για να ξέρουμε τι λέμε και ποιός μιλάει με ποιόν…