Δεν διδάχθηκαν τίποτε από την κατάρρευση των ΜΜΕ Ανδρουλιδάκη!

email Γ. Μαμουζέλου στο Enimerosi24

Είναι θλιβερή η εποχή για τα ΜΜΕ και τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα… Και είναι απελπιστικές οι μέρες για τους συναδέλφους (κάθε ειδικότητας….) στον ιστορικό ΔΟΛ. Τους καταλαβαίνω απόλυτα, μόνο που μαζί με πολλούς άλλους δεν μπορούμε -δυστυχώς- να βοηθήσουμε. Κατάφεραν να τους φέρουν στη θέση του βάτραχου, την ιστορία του οποίου έγραψα πριν λίγες μέρες!

Φυσικά

τον τελευταίο καιρό χύθηκαν από «μελάνι» και δάκρυα έως φαιά ουσία και χολή για την κατάσταση στα ελληνικά ΜΜΕ γενικά και στο ΔΟΛ ειδικά… Απόψεις με ψυχραιμία, φανατισμό ή σκοπιμότητα, ανάλογα με το συντάκτη κάθε κειμένου… Χωρίς όμως ουσιαστικά καμιά λύση, αφού αυτή ίσως είχε χαθεί προ πολλού!

Το κακό όμως είναι ότι τώρα βρισκόμαστε μάλλον σε περίπτωση …Τιτανικού, ενώ νωρίτερα είχαν χαθεί κι άλλα «καράβια», όπως λ.χ. ο Ελευθ. Τύπος της κ. Αγγελοπούλου και η Ελευθεροτυπία της κ. Τεγοπούλου. Αλλά φαίνεται ότι όσοι σήμερα νιώθουν φόβο απέναντι στο …τσουνάμι, τότε τα θεώρησαν παροδικά ακραίο καιρικό φαινόμενο!

Οι καιροί ου μενετοί, όμως, αλλά τότε Κυβέρνηση, Κόμματα, δημοσιογραφικοί φορείς, εργαζόμενοι και βέβαια οι «εκλεκτοί» Τραπεζίτες δεν …κατάλαβαν τίποτα!

Η «καμπάνα» όμως είχε χτυπήσει εκκωφαντικά από το 2001 και αρχές του 2002, όταν γκρεμίστηκαν οι «χάρτινοι πύργοι» του ομίλου Μιχ. Ανδρουλιδάκη, δηλ. η εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα «Επενδυτής», η ημερήσια αθλητική SPORTIME, ο ραδιοσταθμός PLANET FM 104, 5 και ο τηλεοπτικός σταθμός TEMPO… Η κατασκευαστική STABILTON ήταν ένα άλλο μέρος του επιχειρηματικού ακτιβισμού, σε συνδυασμό με τα καθοδηγούμενα χρηματιστηριακά παιχνίδια με τις εισηγμένες ΜΑΚ.ΛΩ και ΚΟΡΦΙΛ, που έγιναν όχημα και για την κατασκευαστική…

Ολα αυτά «παίχθηκαν ρουλέτα» σε λίγο χρόνιο ανάμεσα στον ιδιοκτήτη, τις Τράπεζες και μερικούς «πρόθυμους» της σκοτεινής πιάτσας σε βάρος των εργαζομένων, των προμηθευτών ή άλλων συνεργατών των εταιριών, αλλά και των πολιτών που είχαν πιστέψει στο εκσυγχρονιστικό όραμα του χρηματιστηρίου, όπου …περίπτερα φάνταζαν κολοσσοί!

Τότε αποκαλύφθηκαν και ακρότητες και αναλγησία εκ μέρους των τραπεζών (που μπλόκαραν κάποιες προτάσεις άλλων εκδοτών, που δεν ζητούσαν και «κούρεμα» 80% σαν τον Σαββίδη…) και μεθοδεύσεις (έκδοση του Νέου Επενδυτή μέσα από άλλο σχήμα μέσα σε μια νύχτα…) και κινήσεις εν κρυπτώ (δήθεν μεταβίβαση του Sportime σε άλλους επιχειρηματίες αλλά και δανεισμός των εργαζομένων σε αυτούς εν αγνοία τους, με γνώση των Τραπεζών) κ.α τέτοια «νόμιμα και ηθικά» πράγματα!

Τότε στη νιρβάνα των επερχόμενων Ολυμπιακών του 2004 και στα λεφτά των δανείων κανείς δεν ανησύχησε, κανείς δεν κινήθηκε να δημιουργήσει κάποιο δίχτυ προστασίας, κανείς δεν έψαξε τί τρέχει στα ΜΜΕ, στα δάνεια, στη λειτουργία τους κ.α.; Αλλά όταν το τότε Υπουργείο Τύπου δήλωνε άγνοια αν, πώς και ποιος όφειλε να ελέγχει τις επιχειρήσεις ΜΜΕ, όταν δεν ήξερε σε ποιο βαθμό μπορούσε να παρέμβει, ας μην περιμέναμε κάτι καλύτερο!

Φυσικά ούτε η ΠΟΕΣΥ ή η ΕΣΗΕΑ ήξεραν ποτέ τι να κάνουν ακριβώς ή ένιωθαν ανίσχυρες να κάνουν κάτι ουσιαστικό… Άλλωστε το δείχνει και η κατάληξη των διαπραγματεύσεων για τα ασφαλιστικά Ταμεία κ.α.

Αλήθεια όμως, αναρωτιέται σήμερα κανείς -άσχετα από τα δακρύβρεχτα κείμενα κάποιων editorial- σε ποιο βαθμό οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες- επιχειρηματίες οδήγησαν τα «μαγαζιά» τους; Φέρνει κάποιος στο φως τις εγκληματικές ενέργειές τους σε σχέση με τα κεφάλαια που διέθεταν, το δανεισμό, τις επιλογές τους ή ακόμη και τυχόν μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, σαν προσωπική τους περιουσία;

Συνιστούν κάποιοι «ψυχραιμία και αποφυγή ξεκατινιάσματος» στους συναδέλφους του ΔΟΛ, αλλά δυστυχώς (επειδή έζησα από μέσα τις αντίστοιχες μέρες του Ομίλου Μ. Ανδρουλιδάκη) οφείλω να πω ότι αυτά είναι μοιραία συνέπεια ενός διαβρωμένου κλίματος… Πάντα υπάρχουν βολικοί, εύπιστοι ή αφελείς που αντί να βγουν μπροστά μαζί με όλους και να προσπαθήσουν για κάποιο stop στον κατήφορο, προτιμούν να συνδιαλλέγονται με τους boss, να παραπλανούν τους άλλους, να «βλέπουν» λύσεις που δεν έρχονται! Άλλωστε νομίζω ότι και η ιστορία του ΜΕΓΚΑ δεν απέχει πολύ…

Οταν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες δεν φροντίζουν, δεν αγαπούν πραγματικά τις επιχειρήσεις τους {ίσως γιατί τις έστησαν καιροσκοπικά (εξαιρείται εδώ ο ΔΟΛ) και στο βολικό μομέντουμ των μεγάλων κερδών…} γιατί να το κάνουν τρίτοι και ειδικά οι Τράπεζες;

Οσο για την Κυβέρνηση (δεν εξαιρώ καθόλου τις προηγούμενες….) αντί δήθεν να αναζητά «λύση με συναίνεση» τώρα, θα έπρεπε «χθες» να έχει επιληφθεί των θεμάτων στα ΜΜΕ, αν πράγματι πιστεύει ότι είναι μέσον για ποιοτικότερη και σταθερότερη δημοκρατία, ενημέρωση και -εν τέλει- κοινωνία!

Τώρα μάλλον μάς συντροφεύει το είναι «αργά για δάκρυα…» (ελπίζω να μη διαπιστώσουμε σύντομα ότι το ίδιο ισχύει για την Ελλάδα και όλους τους πολίτες της….)!

Μα δυστυχώς στην Ελλάδα κανείς δεν θέλει να πάρει ένα μάθημα…

Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας

ΥΓ Ασφαλώς είναι και πολλές άλλες ανάλογες περιπτώσεις… Ειλικρινά πολύ θα ήθελα να μάθω τί συνέβη στο μακρινό 1990 και λίγο πριν με την εφημερίδα «Η Πρώτη», όταν οι αρχικοί πέντε εκδότες έγιναν σε μικρό διάστημα ένας και αρχές Σεπτέμβρη του 1990 μπήκε απροειδοποίητα λουκέτο! Ο κ. Χρ. Καλογρίτσας, ως τελευταίος απομείνας τότε, θα ξέρει…

The post Δεν διδάχθηκαν τίποτε από την κατάρρευση των ΜΜΕ Ανδρουλιδάκη! appeared first on Enimerosi24.