Άννα Χατζησοφιά: «Το MEGA ξαναμόνταρε επεισόδιο μου για να μην ενοχλεί ευτραφή υπουργό»

Για τη λογοκρισία στην τηλεόραση και την ανεργία που μαστίζει τον κλάδο των καλλιτεχνών μίλησε η Άννα Χατζησοφιά σε συνέντευξή της στο 3pointmagazine και στους Σοφιάννα Μπονοβόλια, Κώστα Παπαντωνίου και Ηλέκτρα Χατζηκάλφα.

Σε περιόδους κρίσης, η Τέχνη συνηθίζει να μοιράζει τις δικές της απαντήσεις. Θεωρείτε πως αυτή τη στιγμή, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων; Γεννιούνται καινούριες ιδέες, που αντιστέκονται και έχουν κάτι να πουν;

«Το θέμα δεν είναι να δίνει απαντήσεις αλλά να θέτει ερωτήματα. Αυτή τη στιγμή γίνονται πολλές ενδιαφέρουσες προσπάθειες σε όλους

τους χώρους του πολιτισμού, ιδιαίτερα από νέους καλλιτέχνες. Υπάρχει όμως τεράστιο έλλειμμα οικονομικής στήριξης από την πολιτεία και ο χώρος των καλλιτεχνών βρίσκεται σε βαθειά οικονομική και ανθρωπιστική κρίση.

Οι καλλιτέχνες δεν είναι χομπίστες, αλλά εργαζόμενοι, ή μάλλον άνεργοι οι περισσότεροι αυτό το διάστημα, σε ποσοστό 90%.  Και για να παραφράσω το «ηθοποιός σημαίνει φως» καλλιτέχνης σημαίνει φως, νερό, τηλέφωνο, κοινόχρηστα κλπ. Η ρομαντική μποέμ αντίληψη ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι ρακένδυτος να πίνει αψέντι και να κόβει το αυτί του για να δημιουργήσει,  είναι απλά ταξικός μύθος. Ο καλλιτέχνης για να είναι δημιουργικός πρέπει να μπορεί να ζήσει. Τελικά η Τέχνη είναι σαν το ρέμα, πάντα βρίσκει δρόμο προς την θάλασσα».

Στην Ελλάδα του σήμερα, βλέπετε κάποια τάση αμφισβήτησης; Σίγουρα η τηλεόραση είναι ένα μέσο στο οποίο δύσκολα μπορεί να εκφραστεί μία ευθεία επίθεση προς το κατεστημένο, στο θέατρο όμως ή σε άλλου είδους παραστάσεις διακρίνετε αυτή την τάση;

«Η τέχνη και η έκφραση ούτως ή άλλως είναι από μόνες τους ανατρεπτική πράξη. Ναι, στο θέατρο και στο σινεμά υπάρχει και ευθεία και πλάγια αμφισβήτηση, αλλά και στην τηλεόραση η καλή κωμωδία και η σάτιρα μπορούν να λειτουργήσουν  ριζοσπαστικά.  Έτσι κι αλλιώς η γελοιοποίηση είναι συχνά ισχυρότερο όπλο και από την δικαστική καταδίκη. Ας μην ξεχνάμε το παλιό σύνθημα στους τοίχους «Ένα γέλιο θα σας θάψει».

Πολλοί καλλιτέχνες, που μας δημιούργησαν στο παρελθόν την αίσθηση ότι τηρούν μία στάση διαφορετική, αντισυμβατική, που δεν μασάει κοινώς τα λόγια της, δείχνουν να έχουν σωπάσει. Αν συμφωνείτε με αυτό, πού θεωρείτε ότι οφείλεται;

«Δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεστε, μάλλον σε κάποιους που θεωρούσατε, και πολλοί άλλοι μαζί σας, ότι τηρούν διαφορετική στάση. Ο «αντικομφορμιστικός» και «προχώ» λόγος δεν είναι πάντα ανατρεπτικός. Το αντίθετο, συχνά είναι μεταμφιεσμένος συστημικός».

Tον όρο του αντισυμβατικού χρησιμοποίησε και ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ωστόσο επέλεξε να πολιτευτεί με την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν μία εξέλιξη που περιμένατε και το κυριότερο ήταν μία εξέλιξη που σας απογοήτευσε; Στο παρελθόν βέβαια αν θυμόμαστε καλά, είχατε εκφράσει την άποψη πως στον επαγγελματικό σας χώρο δεν έχουν βρει πρόσφορο έδαφος οι ιδέες της Αριστεράς…»

«Δεν θυμάμαι σε ποια ακριβώς δήλωσή μου και με τι αφορμή την είχα κάνει. Γενικά πάντως θεωρώ αριστερό μύθο ότι οι καλλιτέχνες είναι de