Τυχερή, στην πλατεία Κλεμπέρ

«Μια ματιά έριξαν στην τσάντα μου. Μου είπαν "πέρασε". Έλεγχο, δεν το λες. Πού ήξεραν ότι δεν είχα όπλο από κάτω…». Αυτό ακριβώς έλεγα στη συνάδελφο Νατάσα Ιωάννου όταν της περιέγραφα τα μέτρα ασφαλείας στην είσοδο της πλατείας Κλεμπέρ.

Ήταν Δευτέρα. Ίδια συζήτηση μεταξύ όλων όσοι πέρασαν τους ελέγχους εισόδου στην Capital de Noel.

19:30.Τρίτη βράδυ. Ώρα Στρασβούργου. Έτοιμη να αναχωρήσω για Capital

de Noel. Το ραντεβού των Κυπρίων δημοσιογράφων ήταν για τις 19:45. Στην πλατεία Κλεμπέρ. Ο ευρωβουλευτής Κώστας Μαυρίδης μάς συναντά τυχαία και μας καθυστερεί. Οι πόρτες του Ευρωκοινοβουλίου κλειδώνουν.

Τρομοκρατικό χτύπημα στην πλατεία Κλεμπέρ. Στις 19:50. Από τύχη όλοι οι Κύπριοι δημοσιογράφοι καθυστέρησαν στο ραντεβού στην πλατεία Κλεμπέρ. Καθαρή τύχη...

Σχεδόν 7 ώρες κλειδωμένοι στο Ευρωκοινοβούλιο, μαζί με τη Νατασα Ιωάννου, τον Νεοκλή Νεοκλέους, τον Αριστείδη Βικέτο. Η πληροφόρηση σχεδόν ανύπαρκτη. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η Αλεξάνδρα Ατταλίδου επιβεβαίωσαν πως όλοι είναι καλά. Ο Δημήτρης Παπαδάκης μάς παίρνει έναν-έναν τηλέφωνο. Όμηρος κι εκείνος στο Κοινοβούλιο, όπως και όλοι οι ευρωβουλευτές μας.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εγκλωβισμένος στο σπίτι του μόνιμου αντιπροσώπου. Μαζί με όσους τον συνοδεύουν. Ο μόνιμος αντιπρόσωπος δεν ασχολείται με τους δημοσιογράφους.

Οι ώρες περνούν. Ο Ταγιάνι καλεί σε έκτακτη συνεδρίαση της ολομέλειας. Μας απαγόρευσαν την είσοδο. Για πρώτη φορά η συνεδρίαση δεν μεταδίδεται στην αίθουσα Τύπου. Ο δράστης διέφυγε. Οι πρεσβείες των ξένων χωρών στέλνουν οχήματα να παραλάβουν τους δημοσιογράφους. Ο Ταγιάνι ήταν ξεκάθαρος. Εκκένωση με δική σας ευθύνη. Η μόνιμη αντιπροσωπία της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ανύπαρκτη.

Είμαστε στον δρόμο. Η θερμοκρασία στους -3. Ψάχνουμε ταξί. Με ταξί διέφυγε και ο δράστης... Άλλες δύο ώρες περνούν. Βρίσκουμε ταξί. Κοιτάζω τον οδηγό. Βεβαιώνομαι πως δεν είναι τραυματισμένος στο χέρι. Δεν δείχνει να πονάει τουλάχιστον. Νωρίς τα ξημερώματα φτάνουμε στο ξενοδοχείο. 100 - 150 μέτρα από την πλατεία Κλεμπέρ.

Το πρωί αναχωρούμε για Κοινοβούλιο. Στους δρόμους στρατός. Ξαναβραδιάζει. Ο δράστης καταζητείται. Πάμε στην πλατεία Κλεμπέρ. Να ανάψουμε ένα κεράκι. Στην είσοδο κανείς. Μπαίνουμε. Χωρίς έλεγχο.

Οι Γερμανοί φωνάζουν. Τα τρομοκρατικά χτυπήματα χαλούν τον τουρισμό. Ξημερώνει. Πρώτη είδηση η εξουδετέρωση του δράστη. Δεύτερη είδηση. «Το χτύπημα δεν ήταν τρομοκρατικό».

Περνάω τα σύνορα Γαλλίας-Γερμανίας. Ειδικές Δυνάμεις σταματούν το τρένο. Εξονυχιστικοί έλεγχοι συνοδεία σκύλων. Εξουδετέρωσαν τον δράστη. Είπαν. Τον αδερφό του Σαμί, τον οποίο έψαχναν, τον έχουμε ξεχάσει ήδη.

Για 48 ώρες παραπλανούν... Αποκόπτουν την πληροφόρηση στους ίδιους τους δημοσιογράφους...

Μετά, πανηγύρισαν την επιτυχία τους. Παράλληλα, συζήτησαν στο Ευρωκοινοβούλιο την παραχώρηση βίζας και ελεύθερης διακίνησης των προσφύγων, που στη διάρκεια του πολέμου έχασαν τα υπάρχοντα, αλλά και τα έγγραφά τους. Προσανατολίζονται σε έγκριση. Ξέχασαν πως όλοι οι δράστες, από το 2012 μέχρι σήμερα, ήταν κάτοχοι ευρωπαϊκών διαβατηρίων. Ξεχνώντας πως κάποιοι, γνωστοί στις Αρχές, φόρεσαν προσφυγικούς μανδύες και έκρυψαν τα τζιχαντιστικά σχέδιά τους, δραπετεύοντας από τα πυρά των συμμαχικών δυνάμεων...

Υ.Γ.: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεδρίαζε για την ασφάλεια στην Ευρώπη. Έρχονται ευρωεκλογές. Εξουδετέρωσαν τον δράστη. Φύγαμε με δικό μας ρίσκο...