Το παιδί μου είναι αδέξιο - Τι να κάνω;

«Ανησυχούμε για το παιδί μας. Φαίνεται να μη συμβαδίζει με τα παιδιά της ηλικίας του. Έχει δυσκολία να συντονίσει τις κινήσεις του, να τρέξει, να πηδήξει, να χοροπηδήσει. Προσπαθήσαμε ξανά και ξανά να του μάθουμε ποδήλατο ή να πιάνει μια μπάλα, αλλά χωρίς επιτυχία.

Έχει δυσκολία να φάει νοικοκυρεμένα με ένα κουτάλι ή πιρούνι, να χρησιμοποιήσει ψαλίδι, να κουμπώσει κουμπιά ή να μάθει να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του.

Γυρίζει κλαίγοντας από το σχολείο, επειδή δεν μπορεί να συμμετέχει σε παιχνίδια στην

αυλή, όπως κυνηγητό ή ποδόσφαιρο ή γιατί δεν τον έχουν προτιμήσει ή στην καλύτερη περίπτωση τον έχουν επιλέξει τελευταίο στο παιχνίδι. Νιώθει ότι κανένας δε θέλει να τον κάνει παρέα.

Η γραφή του είναι μια επίπονη διαδικασία. Κρατά το μολύβι πολύ σφικτά και γκρινιάζει ότι πονάει το χέρι του. Οι εργασίες του είναι πάντα ακατάστατες και με κάποια σημεία συνήθως μουντζουρωμένα.

Η δασκάλα τον περιγράφει ως φυγόπονο. Μας αναφέρει ότι δεν μπορεί πότε να ολοκληρώσει και να οργανώσει τις γραπτές του εργασίες μέσα στον απαιτούμενο χρόνο. Αν και απαντά σωστά στις προφορικές ερωτήσεις μέσα στην τάξη, η απόδοσή του στα γραπτά είναι μειωμένη.

Ακόμη και εμείς που είμαστε οι γονείς του κάποιες φορές δυσανασχετούμε τόσο πολύ με τη δυσκολία του να μάθει κάτι καινούργιο που τού λέμε «Καλά τόσο χαζός είσαι;», «Γιατί είσαι τόσο τεμπέλης;», «Τι στο καλό σου συμβαίνει;».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο www.paidiatros.com