Θυμό και απογοήτευση η «μεσολαβητική» πρόταση του Υπ. Εργασίας για ΑΤΑ

Μόνο θυμό και απογοήτευση προκαλεί δυστυχώς η υποτιθέμενη «μεσολαβητική» πρόταση του νέου Υπουργού Εργασίας για το μέλλον της ΑΤΑ.

Εκείνο που προκαλεί περισσότερο από όλα είναι η προσπάθεια να παρουσιαστεί ως «δίκαιη» αλλά και «γενναιόδωρη» για τους εργαζόμενους. Η πρόταση του Υπουργού αντί να σεβαστεί την στάση που επέδειξε το Συνδικαλιστικό κίνημα το 2017, το οποίο υπεύθυνα και εποικοδομητικά αποδέχτηκε μια μεταβατική συμφωνία για σταδιακή και όχι άμεση επαναφορά της ΑΤΑ,

επιχειρεί σήμερα να επιβάλει την διαιώνιση της μεταβατικότητας με μόνο επιχείρημα την θέση των εργοδοτών που ζητούν κατάργηση της ΑΤΑ.

Η διαιώνιση σε «ορίζοντα δεκαετίας» μιας ΑΤΑ που δεν θα είναι ΑΤΑ, μιας συμφωνίας δηλαδή που θα δέχεται εσαεί ότι όταν ο τιμάριθμος θα είναι Α, η αγοραστική αξία του μισθού που θα αναπληρώνεται κάθε χρόνο θα είναι μόνο τα δυο τρίτα του Α, είναι φανερό ότι αναπόφευκτα οδηγεί στην υπόσκαψη και την καταστροφή του θεσμού.

Ως ένας από αυτούς που διαπραγματεύτηκαν και υπέγραψαν την μεταβατική συμφωνία του 2017, επιβεβαιώνω το αυτονόητο, ότι δηλαδή η συμφωνία ήταν μεταβατική ως προς την πλήρη εφαρμογή του θεσμού στη βάση της φιλοσοφίας της ΑΤΑ και όχι μεταβατική με στόχο το κουτσούρεμα και την καταστροφή του θεσμού.

Και σε αυτή την συμφωνία βρίσκεται και η υπογραφή της τότε Υπουργού Εργασίας η οποία ασφαλώς δεσμεύει στις εργασιακές σχέσεις και τον σημερινό Υπουργό.

Ας έλθουμε όμως και στην ουσία του θέματος. Ας μιλήσουμε για την ταμπακέρα, όπως έλεγε χαριτολογώντας ο πολύς Γεώργιος Παπανδρέου.

Γιατί θεωρεί ο Υπουργός ότι δικαιολογείται τόση γενναιοδωρία για τους εργοδότες στη σημερινή συγκυρία;

Ύστερα από μια δεκαετία κρίσεων το τίμημα της οποίας το έχουν πληρώσει σχεδόν εξ’ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι και οι ταπεινοί, δεν πρέπει να μας εξηγήσει γιατί πρέπει εσαεί οι εργαζόμενοι να έχουν κουτσουρεμένη ή «μερική» ΑΤΑ και μάλιστα μόνο όσοι είναι οργανωμένοι και έχουν συλλογική σύμβαση; Γιατί θα πρέπει να συνεχίσουν επ’ αόριστο οι εργοδότες να μην αναπροσαρμόζουν πλήρως τους μισθούς μια φορά το χρόνο με βάση τον πληθωρισμό, ώστε να διατηρούν την αγοραστική αξία του μισθού τους;

Σε μια περίοδο που τα κέρδη αβγατίζουν, που η κυβέρνηση έδωσε το «ελεύθερο» για να έρχονται ουσιαστικά χωρίς διαδικασίες ‘φτηνοί» εργάτες από τρίτες χώρες γιατί δήθεν υπάρχει «έλλειψη» εργατικών χεριών, που οι «ειδικοί» ισχυρίζονται και πανηγυρίζουν ότι θα έχουμε την καλύτερη «ever» τουριστική χρονιά, που οι τράπεζες άρχισαν να ανακοινώνουν μερίσματα στους μετόχους τους και που ο κρατικός κορβανάς συσσωρεύει πλεονάσματα της τάξης των 400 εκατομμυρίων πέραν του αναμενόμενου, λόγω των φόρων που εισπράττει πάνω στις αυξημένες τιμές της αγοράς. Την ώρα που το μερίδιο των εισοδημάτων από εργασία έχει υποχωρήσει στο 46% ενώ ήταν 52%το 2012, ενώ το μερίδιο των κερδών έχει εκτοξευτεί με αποτέλεσμα οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι ενώ οι φτωχοί περισσότεροι και φτωχότεροι.

Ας εξηγήσει λοιπόν με επιχειρήματα, με στοιχεία και αριθμούς και όχι με πατερναλιστικές, μελιστάλακτες επαναλήψεις για την αξία της εργατικής ειρήνης και την αγάπη προς την πατρίδα και το έθνος.

Η «μεσολαβητική» πρόταση του Υπουργού Εργασίας για την ΑΤΑ, όπως έχει διατυπωθεί δεν είναι μεσολαβητική. Είναι προσβλητική και προκλητική για τους εργαζόμενους. Δεν δείχνει δρόμο αποκατάστασης της ΑΤΑ αλλά δρόμο υπόσκαψης και καταστροφής της.

Γενικού Γραμματέα ΠΣΟ και Πρώην Γενικού Γραμματέα ΠΕΟ