Συμβολισμοί και υπονοούμενα στην τελετή των Πρεσπών

Η σημειολογία, οι υπαινιγμοί και όχι μόνο, έδιναν και έπαιρναν σήμερα στις Πρέσπες όπου υπεγράφη η συμφωνία για το ονοματολογικό των Σκοπίων.

Αρχή έγινε από τον Σκοπιανό Πρωθυπουργό, ο οποίος από το βήμα της τελετής παραβίασε, όχι μία αλλά δύο φορές τη συμφωνία, πριν καν προλάβει να υπογραφεί και μάλιστα σε ένα κρίσιμο σημείο της ομιλίας του, όπου απευθυνόταν στους πολίτες των δύο λαών οι οποίοι διαφωνούν με αυτή.

Ο Ζόραν Ζάεφ αναφέρθηκε σε

μακεδονική κοινωνία και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μίλησε για Μακεδόνες, που μαζί με τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους είναι πιο ισχυροί. Η παραβίαση συνίσταται στο γεγονός ότι έπρεπε βάσει της συμφωνίας, να αναφερθεί σε βορειομακεδονική κοινωνία και σε Μακεδόνες πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας.

Ως ήταν αναμενόμενο, η αναφορά του προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας, κυρίως από όσους υποστηρίζουν ότι η συμφωνία εκχωρεί στα Σκόπια μακεδονική εθνότητα και γλώσσα, ενώ διεθνολόγοι υποδεικνύουν ότι αυτή είναι μια πρώτη απόδειξη για το πώς θα εξελιχθεί το γλωσσάρι, όλων των γλωσσών, όταν θα γίνεται αναφορά στους πολίτες της ''Βόρειας Μακεδονίας''.

Καθόλου τυχαία δεν ήταν άλλωστε η επίκληση του Σκοπιανού Πρωθυπουργού στον Αριστοτέλη, τον δάσκαλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς τα Σκόπια κατά καιρούς διεκδίκησαν την ''πατρότητα'' του Μεγάλου Αλεξάνδρου, παρότι προσφάτως μετονόμασαν το διεθνές αεροδρόμιό τους από ''Αλέξανδρος ο Μακεδών'' σε ''Φιλίας''.

Σε μια άλλη πτυχή της ιστορίας, ο κος Ζάεφ χάρισε στον κο Τσίπρα μια γραβάτα. Η συγκεκριμένη κίνηση, στην παρουσία ευρωπαίων αξιωματούχων δεν θεωρείται τυχαία από τους αναλυτές, οι οποίοι θεωρούν ότι παρασκηνιακά παίχτηκε ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι, ότι δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας δέχθηκε πιέσεις να καταλήξει στη συμφωνία, με αντάλλαγμα την καθαρή έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια.

Υπενθυμίζεται ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε διαμηνύσει από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων του ότι θα φορέσει γραβάτα μόνο όταν λύσει το θέμα του ελληνικού χρέους.

Επιπλέον, η επιλογή του χώρου της τελετής σαφώς και δεν ήταν τυχαία. Η ιστορική λίμνη των Πρεσπών αποτελεί σύνορα Ελλάδας, Σκοπίων και Αλβανίας, πέρα από τη βαθιά ιστορία που έχει, αφού στο ορεινό της ανάγλυφο γράφτηκε, στον εμφύλιο πόλεμο 1946-1949, η τελευταία αιματηρή σελίδα για το Μακεδονικό.

Από τη μια η προ ημερών ευχή του Κοτζιά, μέχρι να τελειώσει το καλοκαίρι να λυθεί και το ζήτημα με την Αλβανία, από την άλλη οι αναφορές των ξένων αξιωματούχων από τον σλαβικό τομέα των Πρεσπών, με τις οποίες κάλεσαν την Αλβανία να παραδειγματιστεί από την συμφωνία, οδηγούν όντως σε αυτό το συμπέρασμα.

Λίγο πιο πέρα, στο Πισοδέρι, την ίδια ώρα, χιλιάδες Έλληνες βροντοφώναζαν για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Υπήρξαν και επεισόδια, ενώ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι καμπάνες στη Φλώρινα χτυπούσαν πένθιμα. Απλοί πολίτες, αλλά και Μητροπολίτες έδωσαν το παρόν τους, σε μια ύστατη προσπάθεια να ανατρέψουν την απόφαση και κρατώντας ελληνικές σημαίες, έψαλλαν τον εθνικό ύμνο.

Παρόλα αυτά, επεισόδια προκλήθηκαν όταν οι διαδηλωτές επιχείρησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, πετώντας πέτρες, προκειμένου να φθάσουν στο χωριό Ψαράδες.

Ένεκα των συμπλοκών, που διήρκεσαν 3 ώρες, οι Αρχές προχώρησαν σε χρήση χημικών και δακρυγόνων, ενώ ακολούθησε κλεφτοπόλεμος ακόμη και στις πλαγιές του βουνού.

Σε κάθε περίπτωση, η οργή και η θλίψη της πλειοψηφίας του λαού είναι μεγάλη... ενδεικτικό το γεγονός ότι οι καμπάνες στη Μητρόπολη της Φλώρινας χτυπούσαν σήμερα πένθιμα.