Συγκλονιστικές μαρτυρίες για τους πεσόντες Πυροβολητές (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Στην παρουσία του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγου Δημόκριτου Ζερβάκη, πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2022, ημερίδα προς τιμή των πεσόντων Υπαξιωματικών και Οπλιτών Πυροβολητών που θυσιάστηκαν ηρωικά υπερασπιζόμενοι την πατρίδα, στις 20 Ιουλίου 1974, στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης. Η δράση, που έφερε τον τίτλο «Ιστορικό και πεσόντες Πυροβολητές της 185 ΜΠΠ και 184 ΠΠΠ», διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής

Φρουράς και τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Εφέδρων Πυροβολικού, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την εορτή της Αγίας Βαρβάρας, προστάτιδας του Πυροβολικού.

Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Τάσος Χριστοφίδης στον χαιρετισμό του τόνισε ότι είναι σημαντικό οι άνθρωποι που έζησαν εκείνες τις τραγικές στιγμές του πολέμου να τις αφηγούνται να μείνουν ζωντανές στη μνήμη, ώστε να είναι μέρος της ιστορίας που μένει να αποτυπωθεί στο χαρτί και στην μνήμη των ανθρώπων αυτής της χώρας. Πρόσθεσε ότι «για εμάς τα παιδιά που χάθηκαν είναι δικά μας παιδιά, είναι παιδιά του Πανεπιστημίου Κύπρου».

Στη συνέχεια, ο Αρχηγός του Επιτελείου της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Δημόκριτος Ζερβάκης, εξέφρασε βαθύτατη εκτίμηση για την πραγματοποίηση της ημερίδας, που αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για το Πυροβολικό. Πριν καν προλάβουν οι Πυροβολητές να γευτούν τις χαρές τις ζωής, είπε, έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν για την προάσπιση της ελευθερίας της Κύπρου. Σήμερα, πρόσθεσε, μνημονεύουμε ήρωες που ήταν και είναι πρότυπα ανδρείας και ανιδιοτέλειας.

Στην πρώτη ενότητα της ημερίδας προήδρευσε ο Δρ Χάρης Αλεξάνδρου, Ειδικός Επιστήμονας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε ότι «τα ξημερώματα της 20ης Ιουλίου γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Πυροβολικού. Η εγκληματική απραξία της Διοίκησης Πυροβολικού και του ΓΕΕΦ και η απροθυμία τους να μην διατάξουν έγκαιρα τις μονάδες Πυροβολικού να εξέλθουν από τα στρατόπεδά τους, είχε τραγικά αποτελέσματα. Ένας Ελλαδίτης Λοχίας και δύο Κύπριοι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού του στρατοπέδου από την Τουρκική αεροπορία. Το γεγονός ότι αυτοί ήταν οι μόνοι πεσόντες της Πυροβολαρχίας καθ’ όλη την διάρκεια του πολέμου, δείχνει τα τραγικά επακόλουθα που είχε η απόφαση της Διοίκησης Πυροβολικού και του ΓΕΕΦ να μην επιτρέψουν την έξοδο των μονάδων στους χώρους διασποράς, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των Διοικητών τους».

Ακολούθησαν μαρτυρίες δύο επιζώντων πολεμιστών. Ο κ. Θεόδωρος Θεοδώρου, Λοχίας κατά το 1974,  ανέφερε ότι αργά το απόγευμα της 19ης Ιουλίου, στο Διοικητήριο της Μονάδας επικρατούσε σύγχυση, ανησυχία και ανασφάλεια, αφού, όπως πρόσθεσε, ακούγονταν διάφορα για την κατάσταση που επικρατούσε σχετικά με τις κινήσεις του τούρκικου στόλου βόρεια της Κύπρου. Η Διοίκηση, όπως εξήγησε, προσπαθούσε να τους καθησυχάσει, λέγοντας ότι ήταν στο πλαίσιο ασκήσεως του ΝΑΤΟ. Πρόσθεσε δε πως η σκηνή που αντίκρισε με τους δύο συναδέλφους του, οι οποίοι καίγονταν, χωρίς κανείς να μπορεί να βοηθήσει, δεν φεύγει από μπροστά του εδώ και 48 χρόνια.

Από την πλευρά του, ο κ. Σταύρος Ανδρέου, δεκανέας το 1974, ανέφερε ότι κάποια από τα παιδιά γλύτωσαν από τον θάνατο όταν έπεσαν στα ρήγματα για να σωθούν. Όπως εξήγησε, υπήρχε μια αποθήκη όπου μαζεύονταν τραυματίες κι αποτελούσε το μοναδικό σημείο το οποίο δεν βομβαρδίστηκε. Παραμένει, όπως είπε, αξέχαστη η στιγμή του βομβαρδισμού και όταν είδε τους πρώτους τραυματίες και τον συμπολεμιστή του, Ανδρέα Ιακώβου, να καίγεται. Από τις πληροφορίες που είχαμε, δήλωσε, δεν έπρεπε να είχαμε ούτε έναν νεκρό ως Πυροβολικό.

Ο Δρ Παύλος Κοκτσίδης, Ειδικός Επιστήμονας στο Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο οποίος προήδρευσε της δεύτερης ενότητας, εξέφρασε την θέση ότι ο πόλεμος είναι προέκταση του διπλωματικού τραπεζιού και δυστυχώς τα θεσμικά όργανα και τα χρηστά ήθη αποδεικνύονται αναποτελεσματικά κατά την διάρκεια του πολέμου. Η επικράτηση στον πόλεμο, πρόσθεσε, δεν εξασφαλίζεται από κανόνες δικαίου, ούτε από την τήρηση εθιμοτυπικών κανόνων. Αυτό, συνέχισε, μας το δίδαξε η τουρκική εισβολή, όχι μόνο με την καταχρηστικότητα της επέμβασής της, αλλά και με την παραβίαση εθιμοτυπικών κανόνων, οι οποίοι κυρώθηκαν και σε επίπεδο Συμβουλίου Ασφαλείας για την κατάπαυση του πυρός.

Ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολικού, κ. Νικόλας Χριστοφόρου, ανέγνωσε τα βιογραφικά των πεσόντων των δύο μονάδων (Προδρομίδη Γεώργιου, Πατσαλή Κώστα, Πηλιά Μιχαήλ, Κουδουνά Κωνσταντίνου, Δημητρίου Γιαννάκη, Κωνσταντίνου Παναγιώτη, Λακαταμίτη Νίκου, Ξενή Χαραλάμπους Σάββα και Πέτσα Μάριου), τιμώντας την θυσία τους. Σήμερα στον χώρο όπου θυσιάστηκαν οι ήρωες, βρίσκονται οι φοιτητικές εστίες του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Ολοκληρώνοντας την δεύτερη ενότητα της ημερίδας, σε παρουσίασή του ο Διοικητής του Πυροβολικού, Συνταγματάρχης Αλκιβιάδης Αλκιβιάδης, μετέφερε την ανθρώπινη πτυχή των βιωμάτων δηλώνοντας πως η επιλογή των Τούρκων εισβολέων να βομβαρδίσουν με την αεροπορία τους, τις πρωινές ώρες της 20ης Ιουλίου 1974, διαδοχικά τα τρία στρατόπεδα του Πυροβολικού στην ευρύτερη περιοχή Αθαλάσσας, δεν ήταν τυχαία. Σε αυτά τα στρατόπεδα, είπε, στάθμευαν δυο Μοίρες με πυροβόλα 100χιλ. 187 - 189 ΜΠΠ, τα οποία διέθεταν το μεγαλύτερο βεληνεκές του ΠΒ της ΕΦ 20,000 μέτρα, η 195 ΜΕΑ/ΑΠ, η 185 ΜΠΠ και η 184 ΠΠΠ με πυροβόλα 25 LBS, οι  οποίες αποτελούσαν το Κέντρο Βάρους της ΕΦ, καθότι θα μπορούσαν να επιφέρουν σημαντικά και καίρια πλήγματα στο προγεφύρωμα που είχε σχεδιαστεί να υλοποιηθεί από την αποβατική δύναμη των Τούρκων στην περιοχή Πέντε Μίλι.

Ακολούθησε παρουσίαση μοντέλων του Πυροβολικού, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κατά την εισβολή του 1974 και έκθεση φωτογραφίας της 185 ΜΠΠ και της 184 ΠΠΠ. Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκδήλωση στον σύνδεσμο https://bit.ly/3HnNuqr.