Προβλήματα προώρων μωρών:Αναπνευστικά, αναιμία, ίκτερος κ.α.

Τα πρόωρα νεογνά επειδή δεν είναι ακόμα έτοιμα να αντιμετωπίσουν τις συνθήκες έξω από τη μήτρα της μητέρας τους, παρουσιάζουν πολλά προβλήματα γι` αυτό και χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα. Έμβρυα μικρότερα των 24 βδομάδων κύησης χαρακτηρίζονται σαν μη βιώσιμα. Ότι δηλαδή δεν έχουν τη δυνατότητα ζωής γι` αυτό και δε γίνεται καμιά προσπάθεια να κρατηθούν στην ζωή.

Πρόωρα όμως νεογνά με ηλικία κύησης μεγαλύτερη των 24 βδομάδων έχουν πιθανότητες να ζήσουν γι` αυτό και χρειάζονται ειδική φροντίδα για να αντιμετωπίσουν τα πολλαπλά προβλήματα της προωρότητας.

Τα παιδιά αυτά έχουν βάρος μεγαλύτερο των 600 γραμμαρίων.

Όσο πιο πρόωρο είναι το νεογέννητο τόσο περισσότερα προβλήματα παρουσιάζει. Σήμερα σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχουν ειδικές μονάδες εντατικής νοσηλείας προώρων που νοσηλεύουν και αντιμετωπίζουν αρκετά αποτελεσματικά τα προβλήματα των προώρων νεογνών. Λόγω λοιπόν της ραγδαίας εξέλιξης στην αντιμετώπιση των πρόωρων νεογνών, το 90% των νεογνών με βάρος γέννησης μεγαλύτερο των 800 γραμμαρίων θα ζήσει. Βέβαια το γεγονός ότι κρατιούνται στη ζωή πολύ πρόωρα νεογνά οδηγεί αναπόφευκτα και στη δημιουργία παιδιών που μεγαλώνοντας θα έχουν προβλήματα όπως η εγκεφαλική παράλυση, διαταραχές ακοής, όρασης κτλ.

Ιδιοπαθές σύνδρομο αναπνευστικής ανεπάρκειας.

Είναι το συνηθέστερο πρόβλημα των προώρων και παρουσιάζεται αμέσως μετά τη γέννηση. Επειδή οι πνεύμονες δεν είναι ώριμοι ,δεν μπορούν να παράγουν μια ουσία που λέγεται σουρφάκταν. Η ουσία αυτή βοηθά για να κρατιούνται ανοικτές οι κυψελίδες των πνευμόνων. Για να μπορούν δηλαδή να εκπτύσσονται οι πνεύμονες όταν το μωράκι εισπνέει. Έτσι λοιπόν, όταν απουσιάζει η ουσία αυτή, το νεογνό παρουσιάζει δυσκολία στην αναπνοή. Σήμερα υπάρχουν πολλοί τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού.

Α). Αν ο γυναικολόγος γνωρίζει ότι η έγκυος πιθανόν να γεννήσει πρόωρα, τότε χορηγεί στην έγκυο κορτιζόνη που προκαλεί την παραγωγή της ουσίας που λέγεται σουρφάκταν.

Β). Υπάρχει σήμερα τεχνητό σουρφάκταν και μπορεί να δοθεί στο νεογνό.

Γ). Χορηγείται στο νεογνό οξυγόνο και αν χρειαστεί μπορεί να τεθεί στο μηχάνημα τεχνητής υποστήριξης της αναπνοής. Η χορήγηση του σουρφάκταν έχει μειώσει πολύ τον χρόνο που χρειάζονται να παραμείνουν τα νεογνά στο μηχάνημα υποστήριξης της αναπνοής.

Διαβάστε περισσότερα στο paidiatros.com