Προσόντα που δεν απαιτούνται για προαγωγή στην Δημ. Υπηρεσία

Σύμφωνα με τη νομολογία, σε γενικές γραμμές, προσόντα τα οποία δεν προβλέπονται μεν από το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε και αποτελούν πλεονέκτημα αλλά είναι συναφή με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης δεν παραγνωρίζονται αλλά συνεκτιμούνται με τα άλλα στοιχεία για την επιλογή του καταλληλότερου και απόκειται στην αρμόδια Αρχή να τα αξιολογήσει και να σταθμίσει την κατά περίπτωση σημασία τους (Δημοκρατία κ.ά. v. Aγγελή κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 161, Πούρος κ.α. v. Xατζηστεφάνου κ.α. 3 ΑΑΔ 374).

Άλλωστε, «Δεν νοείται αναφορά στην υπηρεσιακή εικόνα, χωρίς στον όρο να περιλαμβάνονται

και τα προσόντα ως μέρος της. Είναι δε αυτονόητο πως όταν ο Νόμος αναφέρεται και στα προσόντα ως κριτήριο για την επιλογή του καταλληλότερου εννοεί προσόντα που δεν απαιτούνται» (Δημοκρατία v. Mιχαηλίδου διαχειρίστριας της περιουσίας του Ανδρέα Μιχαηλίδη (2011) 3(Β) Α.Α.Δ. 871).

Συναφώς, η κατοχή πρόσθετων μη απαιτούμενων προσόντων σχετίζεται με την ευχέρεια που παρέχεται στον κάτοχό τους να εκπληρώσει τα καθήκοντα της θέσης με μεγαλύτερη επιτυχία (Χρίστου v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 604) αποτελεί ένα στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης γι' αυτό και δεν παραγνωρίζεται αλλά συνεκτιμάται με τα υπόλοιπα κριτήρια στην γενική αξιολόγηση (Γ.Π. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 138/2011, ημ. 12.4.2017, με παραπομπή στις υποθέσεις Χρυσοστόμου ν. Ε.Ε.Υ. (1989) 3(E) Α.Α.Δ. 3186, Δημοκρατία ν. Σκλάβου (2007) 3 Α.Α.Δ. 473) και «παρέχουν πλεονέκτημα στον κάτοχό τους για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης» (Δημοκρατία κ.ά. v. Ασσιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ. 395) όπως δε λέχθηκε στην Δημοκρατία v. Σκλάβου (2007) 3 Α.Α.Δ. 473: «Ελλείπει η οφειλόμενη όπως κρίνουμε αιτιολόγηση που θα καθιστούσε εφικτό και το δικαστικό έλεγχο, ώστε εκείνα που όντως εμφανίζονται ως πρόσθετα, να δικαιολογείται να θεωρηθούν ως μη προσθέτοντα στις διεκδικήσεις του Μ. Σκλάβου με αναφορά στο θεσμοθετημένο κριτήριο των προσόντων».

Χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει και στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Π.Κ. v. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (2004) 3 Α.Α.Δ. 510:

«Το γεγονός ότι το εν λόγω δίπλωμα δεν απαιτείτο από τα σχέδια υπηρεσίας αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει τούτο να αγνοείται αν είναι τέτοιο που σχετίζεται με τα καθήκοντα της θέσης και που προσθέτει στα προσόντα κάποιου. Στην υπόθεση Χρίστος Βασιλείου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Ε.Δ.Υ., Υπόθ. Αρ. 1223/98, ημερ. 18/12/00, ο Αρτεμίδης, Δ. (όπως ήταν τότε), έκρινε ότι ορθά προήχθηκαν οι διαθέτοντες υπέρτερα προσόντα μη απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας και μη αποτελούντα πλεονέκτημα, σχετιζόμενα όμως με τα καθήκοντα της θέσης και δεν προήχθη ο υπερέχων κατά 1 χρόνο και 2 μήνες σε αρχαιότητα όσον αφορά το ένα ε.μ. και 1 χρόνο και 6 μήνες όσον αφορά το άλλο ε.μ.».

*Ο Δημοσθένης Στεφανίδης είναι δικηγόρος