Ποιες επιλογές έχει η Κύπρος για να εκτονώσει την κρίση;

Σε οριακό σημείο έχουν φτάσει τα πράγματα στην κυπριακή ΑΟΖ σύμφωνα με τον διεθνολόγο και διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών Χρήστο Ιακώβου, ο οποίος ανέλυσε τις επιλογές που έχει η Κύπρος προκειμένου να εκτονώσει σωστά την κρίση.

Μιλώντας στην εκπομπή «Όλα στο φως» του Ράδιο Πρώτο, ο κ. Ιακώβου ανέφερε ότι αυτά που γίνονται γνωστά δημοσίως είναι πολύ λιγότερα από εκείνα που συμβαίνουν στο παρασκήνιο.

Έτσι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει

τρεις επιλογές:

(α) Να υποχωρήσει, ικανοποιώντας τις τουρκικές αξιώσεις και στέλνοντας το μήνυμα ότι είναι κράτος ήσσονος κυριαρχίας.

(β) Να ανταποδώσει την κίνηση της Τουρκίας με στρατιωτικά μέσα, κάτι που αποκλείεται, λόγω πολύ περιορισμένης στρατιωτικής ισχύος έναντι της Τουρκίας.

(γ) Να χρησιμοποιήσει το Διεθνές Δίκαιο το οποίο λειτουργεί ως ασπίδα του αδυνάτου έναντι του ηγεμόνος, ώστε να ενεργοποιήσει τη διπλωματία και άλλα πολιτικά μέσα ως άσκηση πίεσης.

Εφόσον ακολουθήσει την τρίτη επιλογή, σύμφωνα με τον κ. Ιακώβου, η Κύπρος μπορεί να χρησιμοποιήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση ή τις διεθνείς πιέσεις.

Διαβάστε επίσης: ΑΝΑΛΥΣΗ - Θα φύγει το τρυπάνι της ΕΝΙ &θα έρθει της Τουρκίας;

Ωστόσο, εκείνο που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι πως ειδικά αυτή την περίοδο, είναι πολύ περιορισμένες οι διεθνείς πιέσεις που μπορούν να ασκηθούν πάνω στην Τουρκία, λόγω των τεταμένων σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας, λόγω του Κουρδικού ζητήματος και της Συρίας, όπου βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα, με τον αμερικανικό παράγοντα να έχει πλέον μικρή επιρροή πάνω στις τουρκικές επιδιώξεις.

Διαβάστε επίσης: Η ExxonMobil δεν "μασά" από τουρκικές προκλήσεις

«Η Τουρκία επιδίωξε από την αρχή να δημιουργήσει μια κρίση. Αυτές οι κρίσεις συνοδεύονται από την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, κάτι που στη γλώσσα των διεθνών σχέσεων ονομάζεται καταναγκαστική διπλωματία», είπε προσθέτοντας ότι γίνεται χρήση αυτής της μεθόδου είτε για να δημιουργήσει κανείς τετελεσμένα, ώστε να αναγκάσεις τον αντίπαλο να υποχωρήσει με την απειλή βίας και να υιοθετήσει τις δικές σου αξιώσεις», είπε.

Τόνισε δε ότι οι κρίσεις έχουν δύο διαστάσεις. Από την μία είναι η στρατιωτική που είναι πιο εξόφθαλμη και άμεση. Από την άλλη είναι η πολιτική και διπλωματική πτυχή, δηλαδή η ουσία της καταναγκαστικής διπλωματίας, η οποία είτε φαίνεται σε βάθος χρόνου είτε προκύπτει μέσα από πληροφόρηση.

«Τα τουρκικά πλοία δεν μπορούν να παραμείνουν εσαεί στο τεμάχιο 3, κάποια στιγμή θα υποχωρήσουν. Όμως αυτό που καταγράφεται, είναι η πολιτική και διπλωματική διάσταση του ζητήματος. Οι Τούρκοι, στρέφοντας τα φώτα του ευρωπαϊκού και διεθνούς ενδιαφέροντος στην περιοχή, αναδεικνύοντας τις δικές τους διεκδικήσεις, καθώς επίσης και τους τρόπους, καταγράφουν τις γκρίζες ζώνες που αμφισβητεί, όπως στο τεμάχιο 3 όπως και στη συνέχεια στα τεμάχια 4, 5 και 6», σημείωσε.

Σύμφωνα με τον κ. Ιακώβου, αυτό ενεργοποιεί την λεγόμενη διπλωματία του «πληγαιν’ έλα», δηλαδή είτε από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε από πλευράς ΟΗΕ αρχίζει μια διαπραγμάτευση ή μια πίεση για απεμπλοκή από την κρίση, με το μεγάλα ζητήματα που προκύπτουν να είναι αμιγώς πολιτικά.

«Θα δημιουργήσει η Τουρκία την λογική των γκρίζων ζωνών, όπως έκανε σε κάποιες περιοχές του Αιγαίου μετά την υιοθέτηση από την Ελλάδα της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας το 1995; Επίσης, το πιο επικίνδυνο έχει να κάνει με την επανέναρξη των συνομιλιών. Αν αρχίσουν οι συνομιλίες, τι διαβεβαιώσεις έχουν πάρει οι Τούρκοι από τον διεθνή παράγοντα και ιδιαίτερα από τα Ηνωμένα έθνη που τηρούν την τακτική των ίσων αποστάσεων και τις οποίες θα φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», υπογράμμισε.

Όπως είπε, το πιο σημαντικό για τους Τούρκους που αυτή την στιγμή έχουν πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων, είναι να καταφέρουν να πάρουν διαβεβαιώσεις παρασκηνιακώς ότι αν αποσυρθούν τα τουρκικά πλοία, το θέμα θα τύχει διαχείρισης στις συνομιλίες για το Κυπριακό.