Πετρουλάκη: Όλα τα πράγματα στην Ελλάδα πάνε στην υπερβολή

Σε εβδομαδιαίο περιοδικό μίλησε η Ελένη Πετρουλάκη και αναφέρθηκε στη προσοχή που πρέπει να δείχνει ο κόσμος όταν επιλέγει έναν γυμναστή ή έναν διατροφολόγο καθώς υπάρχουν αρκετοί τσαρλατάνοι.

Σε μια εποχή που οι γυμναστές και οι διατροφολόγοι αυξάνονται και γίνεται ένα μπάχαλο, ο κόσμος τι να πρωτοπιστέψεις; Είναι εύκολο να πέσεις σε τσαρλατάνους;

«Εννοείται ότι πρέπει ο καθένας να κάνει μια έρευνα προτού καταλήξει για να μην πέσει, όπως λες, σε τσαρλατάνους – υπάρχουν κι αυτοί, στην Ελλάδα είμαστε δυστυχώς ό,τι δηλώσουμε. Βλέπω μαθητές μου, παιδιά που δίδαξα, μέσα σε έναν χρόνο να γίνονται personal trainer! Μακάρι να υπάρχει δουλειά για όλους αλλά όλα τα επαγγέλματα είναι ανεξέλεγκτα».

Άρα υπάρχει και φόβος τραυματισμού αν σε γυμνάζει ένας άσχετος...

«Ναι υπάρχει, όλα είναι στον αέρα, λογικά θα έπρεπε να έχουν πτυχίο κάποιοι για να γίνουν personal trainer, αλλά δεν ισχύει αυτό»

Εσείς οι επαγγελματίες δεν έχετε φροντίσει να απομακρύνετε όλα αυτά τα «παράσιτα» που κάνουν κακό στη δουλειά σας;

«Ο κόσμος παρασύρεται. Πολλές φορές θεωρεί ότι άμα πάει σε ένα φτηνό γυμναστήριο θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα – που ούτε αυτό ισχύει. Δεν είναι ρούχο η γυμναστική που αν φορέσεις το πιο φτηνό δεν πειράζει, εδώ τίθεται θέμα υγείας»

Κάποια στιγμή, όμως, και οι τιμές δεν είχαν φτάσει στα ύψη;

«Όλα τα πράγματα στην Ελλάδα πάνε στην υπερβολή τους... Με απλά πράγματα, όπως για παράδειγμα με το τρέξιμο, μπορείς να γυμναστείς, αλλά και εκεί υπάρχουν κίνδυνοι και ο κόσμος πρέπει να ξέρει... Το τρέξιμο στην άσφαλτο εγκυμονεί κινδύνους στις αρθρώσεις όταν δεν έχεις τα κατάλληλα παπούτσια κι αν είσαι αγύμναστος και τρέξεις Μαραθώνιο δεν γίνεται στην πορεία να μην έχεις προβλήματα στη μέση σου, στον κορμό σου»

Ο κόσμος δεν τα υπολογίζει, όμως, αυτά...

«Το ξέρω, είναι θέμα παιδείας γι’ αυτό λέω θέλει προσοχή και να μην κάνουμε τίποτα τυχαία...»

Ο τίτλος «εθνική γυμνάστρια» σε παγίδεψε, σε εγκλώβισε στην εικόνα σου;

«Με έκανε πιο υπεύθυνη στη δουλειά μου, να μη μένω στάσιμη αλλά να ψάχνομαι, να μην επαναπαύομαι στις δάφνες μου»