Παράλειψη σύνταξης υπηρεσιακών εκθέσεων

Οι υπηρεσιακές εκθέσεις αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα κατά τη διαδικασία προαγωγής ενός υπαλλήλου.

Η μη σύνταξη τους αποτελεί παράβαση ουσιώδους τύπου (Μ.Π. v. Δ.Λ., Πρ. αρ. 417/2011, ημ. 3.12.2014, Χ.Δ. v. Δ.Λ., Πρ. αρ. 1124/2009, ημ. 29.3.2012, Α.Γ. v. Δ.Π., Πρ. αρ. 29/2009, ημ. 20.9.2011).

Η μη ετοιμασία των υπηρεσιακών εκθέσεων θα πρέπει να οφείλεται σε «πραγματική ή αντικειμενική αδυναμία» (Χ.Δ. v. Δ.Λ., Πρ. αρ. 1124/2009, ημ. 29.3.2012, Α.Γ. v. Δ. Π., Πρ. αρ. 29/2009, ημ. 20.9.2011, Ιωαννίδου

ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 171, Ο. Α. κ.α. v. Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου, Συν. Πρ. αρ. 1092/2000 κ.α., ημ. 10.9.2003, Ι. Σκορδής κ.ά. ν. Ε.Δ.Υ. (1994) 4(Γ) Α.Α.Δ. 1766, Α. Λ. κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3(Ε) Α.Α.Δ. 4057) ή «εξαιρετικές περιστάσεις» (ΑΝΔΡΕΑΣ Π. Χ”ΠΑΥΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4Β Α.Α.Δ 1528, Α.Λ κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3(Ε) Α.Α.Δ. 4057).

Όπως χαρακτηριστικά λέχθηκε και στην υπόθεση Μ.Α. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πρ. αρ. 2571/2013, ημ. 20.1.2016:

«Δεδομένου ότι η απόφαση για προαγωγή λήφθηκε στις 20 Μαρτίου 2013, η αιτήτρια θα μπορούσε να είχε τύχει αξιολόγησης για άλλη σχολική χρονιά, όπως είχε γίνει και για την ενδιαφερόμενη 3. Η Επιτροπή δεν εξέτασε το γεγονός ότι η αιτήτρια δεν είχε αξιολογηθεί από το 2010 όταν προάχθηκε. Η αιτήτρια δεν ευθύνεται για το γεγονός ότι δεν είχε τύχει αξιολόγησης μέχρι την ημερομηνία της προσβαλλόμενης απόφασης. Θυματοποιήθηκε επειδή δεν είχε δεύτερη αξιολόγηση. Δεν είναι επιτρεπτή, και είναι αντίθετη με την αρχή της χρηστής διοίκησης, η θυματοποίηση υπαλλήλου, επειδή η διοίκηση, χωρίς υπαιτιότητά του, δεν έκαμε τακτική επιθεώρηση και αξιολόγηση (Λιμνάτου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4057).

Η παράλειψη αυτή επενέργησε ουσιαστικά δυσμενώς για την αιτήτρια.

Εάν υπήρχε τέτοια αξιολόγηση τότε η βαθμολογία της αιτήτριας, ενδεχομένως, να ήταν διαφορετική και να οδηγούσε στη συμπερίληψη της στον κατάλογο των προτεινομένων. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να γνωρίζει ποια θα ήταν η τελική εκτίμηση της Επιτροπής εάν η αιτήτρια, τελικώς, εκαλείτο σε συνέντευξη».

Επίσης, στην προαναφερθείσα υπόθεση Μ.Π. v. Δ.Λ., Πρ. αρ. 417/2011, ημ. 3.12.2014 λέχθηκαν τα εξής:

«Τα τρωτά σημεία της απόφασης δεν εξαντλούνται εδώ. Ενώ όπως προκύπτει από το φάκελο οι διάδικοι προσλήφθηκαν στον καθ' ου η αίτηση το 2000, η μεν Δημ. Γραμματέας στη σύσταση της παραθέτει τις αξιολογήσεις των ετών 2009 και 2010, το δε Συμβούλιο επικαλείται τις υπηρεσιακές εκθέσεις των «τριών τελευταίων χρόνων» 2008, 2009 και 2010. Στους Προσωπικούς Φακέλους των διαδίκων δεν έχει εντοπιστεί έκθεση για το 2008, ούτως ώστε να ελεγχθεί το περιεχόμενο της, ενώ οι εκθέσεις για το 2009 και 2010 κοινοποιήθηκαν στους επηρεαζομένους την 1/2/2011, δύο περίπου εβδομάδες πριν την επίδικη συνεδρία. Πέραν τούτων, δεν υπάρχουν εκθέσεις για την περίοδο 2004 -2007 και η θέση που προβλήθηκε από τους συνηγόρους του καθ' ου η αίτηση και της ενδιαφερομένης, περί ύπαρξης αντικειμενικής αδυναμίας καταρτισμού τους, δεν είναι αποδεκτή. Το άρθρο 13(3) του Ν. 158(Ι)/99 που επικαλέστηκαν και το οποίο επιβάλλει την τήρηση των απαιτούμενων τύπων, ορίζει ότι σε περίπτωση αντικειμενικής αδυναμίας τήρησης της προβλεπόμενης νόμιμης διαδικασίας, η διοίκηση μπορεί να ακολουθήσει μια παραπλήσια διαδικασία που παρέχει τα ίδια εχέγγυα με την προβλεπόμενη από το νόμο. Το γεγονός της διεξαγωγής μελέτης για διαφοροποίηση του συστήματος αξιολόγησης δεν συνιστούσε βέβαια αντικειμενική αδυναμία κατάρτισης υπηρεσιακών εκθέσεων, ούτε προκύπτει ότι αντιμετωπίστηκε το ζήτημα με κάποια εναλλακτική διαδικασία.

Εφόσον οι υπηρεσιακές εκθέσεις αποτέλεσαν ένα από τα βασικά κριτήρια της επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους, τα κενά και οι παραλείψεις που εντοπίστηκαν σε σχέση με αυτές, συνιστούν παράβαση ουσιώδους τύπου και ως εκ τούτου, πρόσθετο λόγο ακυρότητας».

*Ο Δημοσθένης Στεφανίδης είναι δικηγόρος.

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com