Ομήρου: Να αντλήσουμε θάρρος από τον αγώνα 1955

Με προ ημερησίας διατάξεως αναφορά του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκη Ομήρου για τη συμπλήρωση 60 ετών από την έναρξη του εθνικο- απελευθερωτικού αγώνα 1955 – 1959 και μονόλεπτο σιγή στη μνήμη των ηρώων, το νομοθετικό σώμα τίμησε τον αγώνα που οδήγησε στην εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στην αναφορά του ο Πρόεδρος της Βουλής είπε ότι “αντλώντας

δύναμη και θάρρος από το παράδειγμα των ηρώων μας, οφείλουμε να αγωνιστούμε από κοινού για έξοδο από την οικονομική κρίση, την ηθική παρακμή, για ανασυγκρότηση, ανάπτυξη και ευημερία της πατρίδας μας και πάνω απ’ όλα για απελευθέρωση από τον Τούρκο κατακτητή και άρση της συνεχιζόμενης αδικίας σε βάρος του λαού μας”.

Ανέφερε, επίσης, ότι σήμερα στους χαλεπούς καιρούς που περνούμε, οφείλουμε να διαφυλάξουμε την ύπαρξη της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Πρόεδρος της Βουλής είπε πως η ανάληψη ένοπλης δράσης την 1η Απριλίου 1955 από την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών ήταν αποτέλεσμα της επί δεκαετιών άρνησης της Βρετανίας να ικανοποιήσει το εθνικό αίτημα του λαού μας για απελευθέρωση-αυτοδιάθεση, το οποίο είχε τεθεί από την αρχή της αγγλοκρατίας, το 1878, και είχε εκδηλωθεί πολιτικά με πολλούς τρόπους, υπομνήματα, συλλαλητήρια και δημοψηφίσματα.

Υπενθύμισε ότι το έπος του ’55 με τον ξεσηκωμό του κυπριακού λαού περιλάμβανε παλλαϊκές κινητοποιήσεις και ένοπλη δράση, η οποία στις πόλεις είχε τη μορφή αντάρτικου των πόλεων, ενώ στα βουνά εκδηλωνόταν με μικρές ευέλικτες αντάρτικες ομάδες που επιδίδονταν σε ενέδρες και κατόπιν αποσύρονταν σε δυσπρόσιτα καταφύγια.

Επεσήμανε ότι αυτή η τακτική προκάλεσε ιδιαίτερες δυσκολίες στους Βρετανούς, οι οποίοι κατέφυγαν σε σκληρά μέτρα καταστολής του αγώνα, μεταξύ των οποίων κατ’ οίκον περιορισμοί, εξορίες, μαζικές συλλήψεις, λειτουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, των γνωστών “κρατητηρίων”, που δημιουργήθηκαν από τους αποικιοκράτες με βάση χιτλερικά πρότυπα, όπου οι φυλακισμένοι βασανίζονταν, και εκτελέσεις αγωνιστών.

Σημείωσε ότι η σκληρότητα αυτή ωστόσο των κατακτητών δεν κατάφερε να κάμψει το σθένος και την αποφασιστικότητα του λαού μας για απελευθέρωση, αναφέροντας πως η αυτοθυσία και η γενναιότητα όσων μαρτυρικά έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στο πεδίο της μάχης και οδηγήθηκαν στις αγχόνες συγκλόνισαν το παγκόσμιο και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για ανθρώπους του πνεύματος ανά την υφήλιο.