Όλα όσα λέει η Κλίντον για την ήττα της στις εκλογές

Το νέο βιβλίο της πρώην υποψήφιας στις εκλογές «What Happened», προσπαθεί να εξηγήσει την εκλογική της ήττα και τα ομοιώματα του Trump με το κλασικό μυθιστόρημα «1984».

Η Χίλαρι Κλίντον χρησιμοποιεί τα νέα της απομνημονεύματα για να σχεδιάσει παραλληλισμούς μεταξύ των «war on truth» του Ντόναλντ Τραμπ, της Σοβιετικής Ένωσης και του «1984» του Τζορτζ Όργουελ.

Στο βιβλίο What Happened, που δημοσίευσε η ηττημένη Χίλαρι Κλίντον

Αυτό το έκαναν οι Σοβιετικοί όταν διέγραφαν πολιτικούς αντιφρονούντες από ιστορικές φωτογραφίες. Αυτό συνέβη επίσης και στο κλασικό μυθιστόρημα «1984» του Τζορτζ Όργουελ, όταν ένας βασανιστής έδειχνε τέσσερα δάχτυλα και παρήγαγε ηλεκτροσόκ μέχρι ο φυλακισμένος να βλέπει πέντε δάχτυλα, όπως διατάσσεται. «Ο στόχος είναι να σε κάνει να αμφισβητήσεις τη λογική και να σπείρεις τη δυσπιστία», γράφει η Κλίντον. «Όπως επίσης και ο Τραμπ, με όλα αυτά που κάνει, δίχνει απλή κυριαρχία».

Υποστηρίζει ότι ο Τραμπ πήρε το «war on truth» σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Εάν αύριο ο ίδιος υποστήριζε ότι η γη είναι επίπεδη, τότε ο σύμβουλός του Kellyanne Conway θα έβγαινε την ίδια στιγμή στο Fox News για να υπερασπιστεί το επιχείρημα του Τραμπ ως ένα «εναλλακτικό γεγονός» και αρκετοί θα τον πίστευαν.

Τα καταγεγραμμένα απομνημονεύματα 469 σελίδων είναι ειλικρινή και μερικές φορές αστεία, καθώς η ίδια προσπαθεί να αντιμετωπίσει την προσωπική και πολιτικά καταστροφική ήττα της τον περασμένο Νοέμβριο στις εκλογές. Η ίδια αναγνωρίζει πολλούς λόγους, όπως ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η καθυστερημένη παρέμβαση του FBI και τα δικά της λάθη που την οδήγησαν στην ήττα.

Η Κλίντον έγραψε ότι: «Διεξήγαγα μια παραδοσιακή προεδρική εκστρατεία με προσεκτικά σχεδιασμένες πολιτικές και επιμελώς κατασκευασμένες συμμαχίες, ενώ ο Τραμπ διεξήγαγε μια εκπομπή τύπου "reality", που με έμπειρο και ανελέητο τρόπο προκάλεσε τον θυμό και τη δυσαρέσκεια των Αμερικανών. Έκανα ομιλίες για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας. Ενώ εκείνος ασχολείτο με καβγάδες στο twitter».

Ενάντια στον Τραμπ

Η Κλίντον συμπεριλαμβάνει στο βιβλίο προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για τον Τραμπ. Κάποιοι από αυτούς είναι: «Ο Τραμπ είναι καθαρός κίνδυνος για τη χώρα και τον κόσμο». «Είχε μεταμφιεστεί από "tabloid celebrity", σε δεξιό πολιτικό». «Ο Τραμπ, εάν οι άλλοι βρίσκονται στη λάσπη μαζί του, τότε δεν είναι πιο βρόμικος από οποιονδήποτε άλλον».

Bernie Sanders

Η Κλίντον επίσης δεν δείχνει ιδιαίτερη συμπάθεια για τον αντίπαλό της, τον υποψήφιο Μπέρνι Σάντερς, σημαδεύοντάς τον ως έναν ακόμη παράγοντα για την ήττα της. «Οι επιθέσεις του προκάλεσαν μεγάλη ζημιά και έκαναν πιο δύσκολη την ενοποίηση των προοδευτικών στις εκλογές και σαν αποτέλεσμα άνοιξαν το δρόμο για την καμπάνια του Τραμπ».

Ο ρόλος της Ρωσίας

Η απογοήτευση της Clinton κατά την προεκλογική εκστρατεία, όσον αφορά την έλλειψη προσοχής εκ μέρους των ΜΜΕ σε σχέση με τις αναφερόμενες προσπάθειες της Μόσχας να παρέμβει στον αγώνα ήταν γνωστές, δήλωσε η Κλίντον. Αλλά η Κλίντον αφιερώνει ένα μέρος του βιβλίου της όχι μόνο στο πώς η ίδια και οι βοηθοί της ενημερώνονταν όλο και περισσότερο για τις προσπάθειες της Ρωσίας, αλλά και για να προειδοποιήσουν ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει μόλις ξύσει την επιφάνεια.

Η Κλίντον βεβαιώνει ότι μοιράζεται μια σχέση με τον Πούτιν που είναι από καιρό «ξινή», λέγοντας ότι, «ο Πούτιν δεν σέβεται τις γυναίκες και περιφρονεί εκείνους που του αντιμιλούν, οπότε είμαι διπλό πρόβλημα γι' αυτόν».

Τα email της

Η Κλίντον είναι πιο έντονη όταν σχολιάζεται από τα Μέσα η απόφασή της να χρησιμοποιήσει έναν ιδιωτικό email server ως γενικό γραμματέα του κράτους. Σε ένα κεφάλαιο αφιερωμένο σε αυτό που ονομάζει τον πιο αποφασιστικό παράγοντα της απώλειάς της, η Κλίντον προβλέπει μια τάξη ιστορίας, 30 χρόνια από τώρα, στην οποία οι μαθητές θα μαθαίνουν για τις εκλογές που «έφεραν στην εξουσία τον λιγότερο έμπειρο και λιγότερο ενημερωμένο ηγέτη που είχε η χώρα μας μέχρι σήμερα».

Η γυναίκα πολιτικός

Αυτός είναι ο τίτλος ενός ισχυρού κεφαλαίου στο βιβλίο. Σε αυτό το κεφάλαιο η Κλίντον υποστηρίζει ότι ο σεξισμός έπαιξε ρόλο στις εκλογές του 2016. Η ίδια γράφει ότι στις εκλογές κέρδισε ένας σεξιστής υποψήφιος. Επιπλέον τόνισε ότι πολλοί άκουσαν την κασέτα όπου ο Τραμπ μιλά για τη σεξουαλική επίθεση κατά των γυναικών, αλλά δεν έπαιξε ρόλο στην ψήφο τους, σήκωσαν τους ώμους τους και είπαν «ακόμη παίρνει την ψήφο μου».

Αλλά ο Τραμπ δεν εφηύρε τέτοιες συμπεριφορές, συνεχίζει, περιγράφοντας τον σεξισμό και ως «ενδημικό» στην Αμερική, δείχνοντας ως απόδειξη για τα σχόλια του YouTube ή τις απαντήσεις του στο Twitter όταν μια γυναίκα τολμά να εκφράσει μια πολιτική γνώμη. Το να πει κανείς ότι δεν είναι εύκολο να είσαι γυναίκα πολιτικός είναι μια υποτίμηση, συνεχίζει.

Τί να φορέσω

Τα παντελόνια και τα κοστούμια της Κλίντον έγιναν εμπορικό σήμα - ένα λευκό κοστούμι για να δεχτεί τον Δημοκρατικό υποψήφιο. Κόκκινο, λευκό και μπλε κοστούμι για να συζητήσουν με τον Τραμπ τρεις φορές. Οι υποστηρικτές της Κλίντον δημιούργησαν μια ομάδα στο Facebook που ονομαζόταν Pantsuit Nation.

«Ως γυναίκα υποψήφια για Πρόεδρος, μου άρεσε ότι ήμουν διαφορετική από τους άντρες αλλά και οικεία. Προτιμούσα να μη δίνω έμφαση στο τι φορούσα, για να επικεντρώνεται ο κόσμος σε αυτό που λέω αντί στο τι φορούσα».

Γι' αυτά που μετανιώνει

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνει, όπως τονίζει η Κλίντον, είναι τα σχόλια που έκανε με μη αναστρέψιμες συνέπειες. Κάποιο από τα σχόλια ήταν «θα θέσουμε εκτός λειτουργίας πολλές εταιρείες άνθρακα».

Η ανακήρυξη του Τραμπ

Η Κλίντον αναρωτιόταν αν θα παρευρισκόταν στην ανακήρυξη του Τραμπ, όμως η ίδια ήθελε να δείξει αξιοπρέπεια και να συναντηθεί με τον αντίπαλο στην ανακήρυξη της προεδρίας του. «Μετά από μια άσχημη εκστρατεία του Τραμπ ήθελα εγώ να δείξω αξιοπρέπεια και ήταν ευκαιρία να το δείξω στην ανακήρυξη. Σε κάποια φάση αλληλοκοιταχτήκαμε με τη Μισέλ Ομπάμα και είπαμε, "Πιστεύεις ότι γίνεται αυτό;"».

Τo τέλος

Στο βιβλίο της η Κλίντον αρνείται να υποκύψει στην αντίληψη ότι οι εκλογές δεν αφορούν τη φυλή. Όταν οι ψηφοφόροι του Τραμπ ανέφεραν ότι οι κορυφαίες προτεραιότητές τους ήταν η εθνική ασφάλεια και η μετανάστευση, η Κλίντον έγραφε: «Αυτός είναι ένας ευγενικός τρόπος να λέμε ότι πολλοί από αυτούς τους ψηφοφόρους ανησυχούσαν για τους έγχρωμους ανθρώπους - ειδικά για τους μαύρους, τους Μεξικανούς και τους μουσουλμάνους, απειλώντας τον τρόπο ζωής τους».

Πηγή: theguardian