Μέτρα εξάλειψης ή μετριασμoύ Covid19 - Ποια στρατηγική βοηθά μακροπρόθεσμα

Η συχνή ανταλλαγή μεταξύ διαφορετικών στόχων βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών αποφάσεων. Η δημόσια υγεία, η οικονομική ανάπτυξη, η δημοκρατική αλληλεγγύη και οι πολιτικές ελευθερίες είναι σημαντικοί παράγοντες κατά την αξιολόγηση των αντιδράσεων εν μέσω της πανδημίας.  Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο επιλέγουν διαφορετικές στρατηγικές απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού. Κάποιες με πιο σκληρά μέτρα και κάποιες με ημίμετρα. Ποια στρατηγική όμως είναι μακροπρόθεσμα πιο αποτελεσματική. Για το θέμα αυτό το επιστημονικό περιοδικό Lancet δημοσίευσε πρόσφατα κάποια εξαιρετικά

ενδιαφέροντα ευρήματα στο άρθρο με τίτλο «Η εξάλειψη του SARS-CoV-2, όχι ο μετριασμός, δημιουργεί καλύτερα αποτελέσματα για την υγεία, την οικονομία και τις πολιτικές ελευθερίες».

Ακολουθεί μετάφραση του άρθρου:

Υπάρχουν τεκμηριωμένες ενδείξεις ότι οι διαφορετικοί στόχοι των Κυβερνήσεων δεν χρειάζεται να έρχονται σε σύγκρουση με το θέμα καταπολέμησης της COVID-19. Χώρες που στοχεύουν συνεχώς στην εξάλειψη - δηλαδή, τη μέγιστη δράση για τον έλεγχο του SARS-CoV-2 και τη διακοπή μετάδοσης το συντομότερο δυνατό - γενικά έχουν καλύτερη πορεία από τις χώρες που επιλέγουν τον μετριασμό - δηλαδή, την σταδιακά αυξανόμενη και στοχευμένη δράση για  μείωση των  περιπτώσεις λοίμωξης  ώστε να μην επιβαρύνονται τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.

Συγκρίναμε τους θανάτους COVID-19, την αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και την αυστηρότητα των περιοριστικών μέτρων κατά τους πρώτους 12 μήνες της πανδημίας για χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) που στοχεύουν στην εξάλειψη ή τον μετριασμό.

 Παρόλο που όλοι οι δείκτες ευνοούν την εξάλειψη, η ανάλυσή μας δεν αποδεικνύει την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ την επίδραση  διαφόρων στρατηγικών κατά της πανδημίας και των διαφορετικών μέτρων έκβασης. Οι θάνατοι COVID-19 ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού σε χώρες του ΟΟΣΑ που επέλεξαν την εξάλειψη (Αυστραλία, Ισλανδία, Ιαπωνία, Νέα Ζηλανδία και Νότια Κορέα) ήταν περίπου 25 φορές χαμηλότεροι από ό, τι σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ που ευνόησαν τον μετριασμό.

Η θνησιμότητα είναι ένας καταλυτικός δείκτης  για την ευρύτερη επιβάρυνση μιας χώρας. Για παράδειγμα, οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων θα πρέπει επίσης να εξετάσουν τα αυξανόμενα στοιχεία μακροχρόνιων νοσημάτων μετά τη μόλυνση από SARS-CoV-2.

Υπάρχει επίσης αυξανόμενη  συναίνεση ότι η εξάλειψη είναι προτιμότερη από τον μετριασμό σε σχέση με τις οικονομικές επιδόσεις μιας χώρας.

Μιαμελέτη ποσοτικοποίησε τον βέλτιστο βασικό αριθμό αναπαραγωγής έτσι ώστε η εξάλειψη να επιτευχθεί με ελάχιστο οικονομικό κόστος. Για το σκοπό αυτό,  είναι σημαντικό να εξετάσει κανείς την εβδομαδιαία αύξηση του ΑΕΠ σε σχέση με 2019 για τις χώρες του ΟΟΣΑ που επέλεξαν την εξάλειψη ή τον μετριασμό .

Η εξάλειψη υπερέχει από τον μετριασμό της αύξησης του ΑΕΠ κατά μέσο όρο και σχεδόν σε όλες τις χρονικές περιόδους. Η αύξηση του ΑΕΠ επέστρεψε στα επίπεδα πριν από την πανδημία στις αρχές του 2021 στις πέντε χώρες που επέλεξαν την εξάλειψη, ενώ η ανάπτυξη εξακολουθεί να είναι αρνητική για τις άλλες 32 χώρες του ΟΟΣΑ.

Παρά τα υγειονομικά και τα οικονομικά του πλεονεκτήματα, μια στρατηγική εξάλειψης έχει επικριθεί για τον περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών. Αυτός ο ισχυρισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί αναλύοντας τον δείκτη αυστηρότητας που αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.2 Αυτός ο δείκτης μετρά την αυστηρότητα του τύπου lockdown που περιορίζει κυρίως τη συμπεριφορά των ανθρώπων συνδυάζοντας οκτώ δείκτες πολιτικών περιορισμού και lockdown, οκτώ δείκτες πολιτικών συστήματος υγείας , και ένας δείκτης εκστρατειών ενημέρωσης του κοινού.2 Μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, οι ελευθερίες επηρεάστηκαν σοβαρά σε εκείνες που επέλεξαν τον μετριασμό, ενώ τα γρήγορα μέτρα lockdown - σε συνδυασμό με την εξάλειψη - ήταν λιγότερο αυστηρά και μικρότερης διάρκειας. Είναι σημαντικό ότι η εξάλειψη έχει χαρακτηριστεί ως μια προσέγγιση αλληλεγγύης των πολιτών που θα αποκαταστήσει τις πολιτικές ελευθερίες το συντομότερο. Αυτή η εστίαση στον κοινό σκοπό συχνά παραμελείται στην πολιτική συζήτηση.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι χώρες που επιλέγουν ταχεία δράση για την εξάλειψη του SARS-CoV-2 - με την ισχυρή υποστήριξη των κατοίκων τους - προστατεύουν επίσης καλύτερα τις οικονομίες τους και ελαχιστοποιούν τους περιορισμούς στις πολιτικές ελευθερίες σε σύγκριση με εκείνες που προσπαθούν να μετριάσουν την εξάπλωση. Κοιτάζοντας μπροστά, ο μαζικός εμβολιασμός COVID-19 είναι το κλειδί για την επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά η τυφλή εμπιστοσύνη στα εμβόλια COVID-19 για τον έλεγχο της πανδημίας είναι επικίνδυνη λόγω της άνισής τους διάθεσης και της πρόσληψης, της περιορισμένης χρονικής ανοσίας και της εμφάνισης νέων παραλλαγών SARS-CoV-2.8, 9

Τα αρχειακά δεδομένα δείχνουν ότι ο εμβολιασμός από μόνος του δεν μπορεί ούτε να ελέγξει μεμονωμένα ούτε γρήγορα έναν ιό και ότι απαιτείται ένας συνδυασμός μέτρων δημόσιας υγείας για τον περιορισμό. Η εξάλειψη της ευλογιάς απαιτούσε συντονισμένες, δεκαετείς προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένου του εμβολιασμού, επικοινωνία και δημόσια δέσμευση, δοκιμές, ανίχνευση και απομόνωση μέτρων.

Ακόμη και στο τέλος των εκστρατειών εμβολιασμού, τέτοια μέτρα δημόσιας υγείας πρέπει να διατηρηθούν σε κάποιο βαθμό ή νέα κύματα λοιμώξεων μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Με τον ανησυχητικό πολλαπλασιασμό  του SARS-CoV -2, πολλοί επιστήμονες ζητούν μια συντονισμένη διεθνή στρατηγική για την εξάλειψη του SARS-CoV-2.

Επιπλέον, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε τον Απρίλιο του 2021, ότι η διακοπή του COVID-19 είναι  η  νούμερο ένα προτεραιότητα της κυβέρνησης Biden ενώ η Kamala Harris και τόνισε ότι «αυτή η πανδημία δεν θα τελειώσει στο εσωτερικό μέχρι να τελειώσει παγκοσμίως».

Η εθνική δράση από μόνη της είναι ανεπαρκής και είναι απαραίτητο ένα σαφές παγκόσμιο σχέδιο για την έξοδο από την πανδημία. Οι χώρες που επιλέγουν να ζήσουν με τον ιό πιθανότατα θα αποτελέσουν απειλή για άλλες χώρες, ιδίως εκείνες που έχουν λιγότερη πρόσβαση στα εμβόλια COVID-19. Η αβεβαιότητα του παρατεταμένου χρονικά lockdown, της διάρκειας και της σοβαρότητας θα καταπνίξει την οικονομική ανάπτυξη καθώς οι επιχειρήσεις παρακρατούν τις επενδύσεις και η εμπιστοσύνη των καταναλωτών επιδεινώνεται. Το παγκόσμιο εμπόριο και τα ταξίδια θα συνεχίσουν να επηρεάζονται. Η πολιτική αναποφασιστικότητα και οι κομματικές πολιτικές αποφάσεις μειώνουν την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Αυτό δεν προμηνύει καλά για χώρες που έχουν δει μια ανάκληση της δημοκρατίας.

Εν τω μεταξύ, οι χώρες που επιλέγουν την εξάλειψη είναι πιθανό να επιστρέψουν στο φυσιολογικό: μπορούν να επανεκκινήσουν τις οικονομίες τους, να επιτρέψουν ταξίδια μεταξύ πράσινων ζωνών, 18 και να υποστηρίξουν άλλες χώρες στις χώρες τους εκστρατείες εμβολιασμού και όχι μόνο. Οι συνέπειες των διαφόρων κυβερνητικών αντιδράσεων COVID-19 θα είναι μακροχρόνιες και θα επεκταθούν πέρα ​​από το τέλος της πανδημίας. Τα πρώτα οικονομικά και πολιτικά οφέλη από χώρες που στοχεύουν στην εξάλειψη του SARS-CoV-2 πιθανότατα θα αποδώσουν μακροπρόθεσμα.