Μετεξέλιξη και συνέχεια της Κ.Δ. ή κατάργηση και διάλυσή της

Πολλοί εκφράζουν κάποιο ακατανίκητο, κατά την άποψή τους, λογικό ερώτημα. Θα πούμε ΟΧΙ στη λύση, αν συμφωνήσουμε σε όλα και παραμένει το θέμα κάποιων εγγυήσεων ή η νομιμοποίηση των εποίκων, που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να τους διώξουμε; Θα σκοντάψουμε στη λέξη μετεξέλιξη και συνέχεια της Κ.Δ., αφού έτσι κι αλλιώς θα δημιουργήσουμε ένα νέο κράτος με δυο πολιτείες με ίσα δικαιώματα;

Φαίνεται ότι στη μετεξέλιξη ή κατάργηση της Κ.Δ. πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει η πολιτική ασάφεια, την οποία θα

ερμηνεύει ο καθένας με τη δική του άποψη και η Τουρκία με το δίκαιο του ισχυρού και τη σύμφωνη γνωμάτευση των ισχυρότερων φίλων.

Πολλοί λένε ότι το νέο κράτος θα είναι μετεξέλιξη της Κ.Δ., εφόσον θα συνεχίσει να είναι μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε., χωρίς αίτηση για να γίνει μέλος. Το σύνταγμα και η σημαία μπορούν να αλλάξουν, χωρίς να καταργείται η Κ.Δ.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Και το πρόβλημα θα παρουσιαστεί, όταν συμβεί κάτι και η Κ.Δ. δεν θα έχει μία εκπροσώπηση. Τι θα γίνει τότε; Θα γίνουμε μια κοινότητα, ή ένα συνιστών κρατίδιο και θα ζητούμε κηδεμόνα; ‘Η θα έχουμε ακόμα την Κ.Δ., που υπερασπίζεται το δίκαιο και τα διεθνή δικαιώματά της; Τότε θα είναι αργά. Η εποικοδομητική ασάφεια θα στραφεί εναντίον μας, υπό τα εκδικητικά χαμόγελα του «όφεως» και των «εταίρων» στην Ε.Ε. Οι διακηρύξεις και οι δεσμεύσεις του Νίκου Αναστασιάδη, ως συνήθως δεν θα έχουν αντίκρισμα.

Δεν είμαι ούτε νομικός, ούτε πολιτικός αναλυτής, ούτε έχω σοβαρές γνώσεις διεθνούς και συνταγματικού δικαίου. ‘Ομως θεωρώ καθήκον μου, ως ενεργός πολίτης, να εκφέρω τη γνώμη μου για τη μετεξέλιξη και τη συνέχεια της Κ.Δ. Γιατί όσο εποικοδομητική κι αν θα είναι η ασάφεια, τα γεγονότα και οι υποχωρήσεις της πλευράς μας είναι εκείνες που θα καθορίσουν και την ερμηνεία στις δύσκολες ώρες.

Εκείνο που, κατά τη γνώμη μου, δίνει τη διεθνή ταυτότητα και την ισχύ της Κ.Δ. είναι η κρατική, μία και μόνη κυριαρχία της που προέρχεται από το λαό, η μία και μόνη υπηκοότητα των κατοίκων της, που την εκδίδει η Κ.Δ. και η μία και μόνη διεθνής προσωπικότητά της, που την εκφράζει η διεθνής εκπροσώπησή της και το δικαίωμά της μόνο αυτή να συνομολογεί διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις. Αν δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, έστω κι αν διακηρύσσουμε εμφαντικά, ότι η Κ.Δ. θα μετεξελιχθεί και θα έχει συνέχεια, θα είναι πολύ δύσκολο να το διεκδικήσουμε. Τότε θα διαπιστώσουμε ότι έχει καταργηθεί, έχει διαλυθεί και θα είναι εκλιπούσα, όπως για χρόνια σχεδιάζει η Τουρκία.

Πώς θα στηρίζουμε το επιχείρημα για μετεξέλιξη και συνέχεια, όταν στην «νέα δομή του κράτους», που τονίζει ο κ. Ακκιντζί, η μία κυριαρχία θα διαμελιστεί και θα προέρχεται από τις δύο κοινότητες, που θα αποτελούν τα συνιστώντα κρατίδια; Πως θα στηρίξουμε το επιχείρημα για μετεξέλιξή και συνέχεια, όταν ήδη έχουμε αποδεχτεί, ότι εκτός από τη μία και μόνη ιθαγένεια, θα υπάρχει και η εσωτερική ιθαγένεια, που θα την εκδίδει το κάθε ομοσπονδιακό κρατίδιο; Μήπως θα έχουμε άραγε και πολίτες, που θα έχουν μόνο την εσωτερική ιθαγένεια, η οποία θα είναι άγνωστη στην κεντρική κυβέρνηση; Πως θα στηρίξουμε το επιχείρημα για μετεξέλιξη και συνέχεια, όταν το παράνομο μόρφωμα της κατοχής, που θα μετεξελιχθεί σε συνιστών κρατίδιο, έχει ήδη συνάψει διεθνείς συμφωνίες, ενώ διεκδικεί το δικαίωμα σύναψης πολιτιστικών και οικονομικών διεθνών συμφωνιών.

Αυτές οι ανησυχίες με τρομάζουν. Εύχομαι να κάνω λάθος στις εκτιμήσεις μου και οι απόψεις μου να είναι αβάσιμες. Αναμένω ότι κάποιος ειδικός στο διεθνές δίκαιο θα μου εξηγήσει με επιχειρήματα το λάθος μου και ΟΧΙ με την επωδό, ότι δεν θέλω λύση, αλλά διχοτόμηση. Εγώ επιθυμώ λύση και με φοβίζει η διάλυση, που κάποιοι την αναμένουν με ουτοπικές προσδοκίες.

ΠΕΤΡΟΣ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com