Μαρτυρίες των πιλότων των ΝΟΡΑΤΛΑΣ του 1974 (ΒΙΝΤΕΟ)

Τις μνήμες και μαρτυρίες τους από τη μεταφορά των καταδρομέων από την Ελλάδα με την επιχείρηση «ΝΙΚΗ» στην Κύπρο το 1974, με τα NORATLAS, κατέθεσαν στην «Εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι» του Σίγμα ο Υποπτέραρχος Ανδρέας Στραβοπόδης και ο Αντισμήναρχος Σωτήρης Παπαθανασίου.

«Οι Έλληνες, όταν χρειαστεί, όπου χρειαστεί, δίνουν το παρών τους, ανεξάρτητα από τις συνθήκες κατά τις οποίες κάποιος μπορεί να φτάσει σε έσχατο σημείο.

Έτσι

και εκείνο το βράδυ, μια χούφτα Ελλήνων Αεροπόρων, υπακούοντες, ως όφειλαν, στις διαταγές, πήραμε 320-330 λεβέντες λοκατζήδες, για να τους φέρουμε να βοηθήσουμε τον σκληρά δοκιμαζόμενο κυπριακό λαό.

Δυστυχώς, λάθη επέφεραν αυτό το αποτέλεσμα, το οποίο, όπως γνωρίζουμε, ο κύριος αντικειμενικός σκοπός των εισβολέων ήταν η κατάληψη του αεροδρομίου Λευκωσίας. Αυτό δεν έγινε κατορθωτό, χάρη στους ανθρώπους που εμείς μεταφέραμε.

Συγκινούμε, γιατί είμαι ο προτελευταίος άνθρωπος που αποχαιρέτησε το ελεύθερο αεροδρόμιο Λευκωσίας, που έκτοτε παραμένει κλειστό.

Από την πλευρά του, ο κ. Παπαθανασίου χαρακτήρισε παράτολμη την επιχείρηση της απόφασης της Ελληνικής Κυβέρνησης να στείλει την 334η μοίρα ΝΟΡΑΤΛΑΣ με 20 αεροσκάφη.

Είχαμε 3 μέρες να κοιμηθούμε και να φάμε. Έπρεπε να πάμε Κρήτη να φορτώσουμε τους καταδρομείς. Ο αιφνιδιασμός ήταν ακαριαίος, καθώς απόδειξη ήταν πως οι Τούρκοι δεν περιμένανε να γίνει αυτή η αποστολή.

Ακολούθως, απαρίθμησε μια σειρά από λόγους για τους οποίους η επιχείρηση «ονομάστηκε αυτοκτονική». Ήμασταν στη βορά των Τούρκων, που δεν μπορούσαν να απογειωθούν, επεσήμανε.

Στην όλη προσπάθεια βοήθησε και ο Θεός, είπε ο κ Στραβοπόδης. «Εάν δεν είχαμε εμπλοκή στα αντιαεροπορικά μέσα, τότε εκείνο το βράδυ θα έβρεχε πίπτοντα αεροπλάνα και εμείς δεν θα ήμασταν εδώ», τόνισε.

«Η ευχή όλων είναι να ενωθεί δίκαια και να επουλωθούν οι πληγές. Θέλουμε μια ελεύθερη Κύπρο»., κατέληξε, μεταξύ άλλων.

Η επιτυχία της επιχείρησης, σύμφωνα με τον Παπαθανασίου, οφειλόταν στο ψυχικό σθένος των πληρωμάτων των αεροπλάνων, την αγάπη για τους Έλληνες της Κύπρου και ότι αυτό που γινόταν ήταν ιερότερο από οικογένειες.