ΜΑΡΤΥΡΙΑ:"Ζήσαμε το χάος - Πώς απέδρασα από Κερύνεια το '74"

Μνήμες απ’ τις μαύρες μέρες της εισβολής φέρνει ξανά στο φως η Candida Watkins, η οποία είχε έρθει στην Κύπρο τότε, το καλοκαίρι του 1974, για να εργαστεί σε παραλιακό ξενοδοχείο της Κερύνειας.

Η ίδια διηγείται πώς έζησε τις μέρες εκείνες, όταν ήταν μόλις 19 ετών. Δεν είχε καταλάβει τίποτα, λέει, την μέρα της εισβολής, αφού απολάμβανε τον ήλιο της Μεσογείου. «Κάτω στο λιμάνι της

Κερύνειας, επικρατούσε το απόλυτο χάος..», όπως λέει. "Ζήσαμε το απόλυτο χάος λίγα μέτρα κάτω απ΄ το σπίτι μας, εκεί που ήταν το λιμάνι". Η ίδια, μαζί με άλλους Βρετανούς, βρήκαν αρχικά καταφύγιο σε σπίτια ντόπιων στην Κερύνεια, για να πιάσουν λίγες ώρες μετά τα βουνά, όπου και βρήκαν καταφύγιο.

Δεν θυμάται με ακρίβεια πόσες μέρες έμειναν στα βουνά, ακούγοντας μόνο το BBC Radio, από ένα κασετοφωνάκι που είχαν κρατήσει.

Η Candida, μαζί με τους άλλους Βρετανούς, μεταφέρθηκαν στις Βάσεις των Βρετανών, απ' όπου και αναχώρησαν για τη χώρα τους ενώ στο νησί μαίνονταν μάχες.

Επισκέφθηκε, όπως εξομολογείται, το νησί 15 χρόνια μετά την εισβολή, ωστόσο τίποτα δεν έμοιαζε το ίδιο, αφού η Κερύνεια που άφησε έγινε πλέον «Girne» και σίγουρα, όπως λέει, τίποτα δεν μοιάζει με το ειδυλλιακό τοπίο που συνάντησε όταν είχε έρθει το 1974 για να δουλέψει. Λέει με σιγουριά ότι τότε, στα 19 της, ήταν πολύ πιο γενναία από ό,τι είναι τώρα.