Κυπριανού: Δεν μπορεί να σταματήσει η ειρήνη στην Κύπρο

Πολιτική συγκέντρωση για την επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους, με ομιλητή το ΓΓ του κόμματος πραγματοποιεί το ΑΚΕΛ στο οδόφραγμα του Ορφέα.

Διαβάστε αυτούσια την ομιλία:

Για ακόμα μια χρονιά είμαστε εδώ για να βροντοφωνάξουμε ότι τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει την ειρήνη στην Κύπρο˙ ότι η πατρίδα μας θα έχει μέλλον μόνο όταν θα βαδίσει σε αυτό ενωμένη, ομοσπονδιακή, ανεξάρτητη, κυρίαρχη και αποστρατιωτικοποιημένη.

Το πρώτο μέρος του εγκλήματος του ιμπεριαλισμού σε βάρος του λαού μας υλοποιήθηκε τον Ιούλιο

του 1974. Την προδοσία του πραξικοπήματος και το έγκλημα της τουρκικής εισβολής, διαδέχθηκε η ανακήρυξη του ψευδοκράτους το Νιόβρη του 1983. Η αποστολή της «ενσωμάτωσης» του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου στην Τουρκία, ανατέθηκε στον τότε εκλεκτό της Άγκυρας, Ραούφ Ντενκτάς. Ο Ντενκτάς προετοίμαζε για καιρό το αποκορύφωμα των αποσχιστικών ενεργειών. Με το δικαιολογητικό της στασιμότητας στο Κυπριακό, φίμωσε κάθε προοδευτική φωνή αντίστασης στην τουρκοκυπριακή κοινότητα˙ διάβρωσε κάθε δύναμη που θα μπορούσε να αντισταθεί στους σχεδιασμούς του. Σε πλήρη συντονισμό με το στρατιωτικό κατεστημένο, δρομολόγησε τη γέννηση της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Παρόλο που από τις αρχές του 1983, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε εγκρίνει Ψήφισμα το οποίο απαιτούσε την απόσυρση όλων των κατοχικών στρατευμάτων και διακήρυττε την πλήρη κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Άγκυρα προχώρησε στην υλοποίηση των στόχων της, αγνοώντας προκλητικά τα κελεύσματα του διεθνούς οργανισμού. Λίγες μέρες πριν τη 15η Νοεμβρίου 1983 οι δυνάμεις της κατοχής, διέκοψαν όλες τις επικοινωνίες στις περιοχές των κατεχομένων. Μόλις ο Ντενκτάς έλαβε τη σχετική εντολή από την Άγκυρα, προχώρησε ανακηρύσσοντας τη λεγόμενη «ανεξαρτησία» το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου.

Ως ΑΚΕΛ αντιδράσαμε άμεσα στην αποσχιστική ενέργεια του τουρκικού κατεστημένου και καλέσαμε τον κυπριακό λαό σε πατριωτική ενότητα δράσης. Εκτιμήσαμε ότι αυτή η ενέργεια ήταν ξεκάθαρη ως προς τους στόχους της. Αποσκοπούσε στην οριστική διχοτόμηση της Κύπρου και στην προώθηση της γραμμής της διπλής Ένωσης που θα μετέτρεπε την πατρίδα μας σε βάση του Αμερικανό – νατοϊκού ιμπεριαλισμού. Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, καταδικάστηκε από σύσσωμη τη διεθνή κοινότητα. Ο ΟΗΕ ζήτησε την ανάκληση της και κάλεσε τα μέλη του να μην αναγνωρίσουν το κατοχικό μόρφωμα. Το γεγονός ότι η αποσχιστική ενέργεια της Τουρκίας δεν βρήκε έρεισμα στη διεθνή κοινότητα οφείλεται στην αποφασιστική στάση του κυπριακού λαού και της ηγεσίας του, αλλά και στη διεθνή αλληλεγγύη πρωτίστως της σοσιαλιστικής κοινότητας και του Κινήματος των Αδεσμεύτων. Τα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που καταδίκασαν το ψευδοκράτος και κάλεσαν όλα τα κράτη του κόσμου να μην αναγνωρίσουν άλλο κράτος στο νησί, εκτός από την Κυπριακή Δημοκρατία, αποτέλεσαν και αποτελούν μέχρι σήμερα τη σημαντικότερη ασπίδα της κρατικής μας υπόστασης. Δυστυχώς αυτή την κρατική μας υπόσταση κάποιοι την υπονόμευσαν με όπλα, ενώ άλλοι την αγάπησαν όψιμα και υποκριτικά.

Παρόλο που μόνο η Τουρκία αναγνώρισε το ψευδοκράτος, ήταν προφανές ότι ορθωνόταν ακόμα ένα εμπόδιο μπροστά μας στο δρόμο για τη λύση του κυπριακού. Από το 1983 μέχρι σήμερα, η ντε φάκτο ύπαρξη του ψευδοκράτους και οι προσπάθειες διεθνούς αναβάθμισης του αντιστρατεύονται και δυσκολεύουν αφάνταστα τον αγώνα για ειρηνική επίλυση του κυπριακού και επανένωση της πατρίδας μας. Οφείλουμε να πούμε ότι η διχοτομική ενέργεια της ανακήρυξης του ψευδοκράτους δεν έγινε αποδεχτή από τους προοδευτικούς τουρκοκύπριους. Ωστόσο η πίεση του Ντενκτάς και των χουντικών τούρκων στρατηγών καθώς και η παρέλευση του χρόνου, «έθισαν» κάποιους απ’ αυτούς στις δομές του παράνομου κράτους. Παρόλ’ αυτά δεν μπορεί κάποιος να μην προσέξει ότι η σχέση των τουρκοκυπρίων με το ψευδοκράτος και την Τουρκία τίθεται διαρκώς σε αμφισβήτηση από τους προοδευτικούς τουρκοκύπριους. Το ΑΚΕΛ επιμένει σταθερά να απλώνει το χέρι σε όλες αυτές τις δυνάμεις και να αγωνίζεται μαζί τους αναπτύσσοντας διάφορες πρωτοβουλίες που να δυναμώνουν τη φωνή του κυπριακού λαού που ζητά την ειρήνη και την επανένωση.

Απέναντι στις λογικές πρόταξης που αναπτύσσει ο κ. Αναστασιάδης και στα επικίνδυνα παράλογα της δήθεν νέας στρατηγικής του κ. Παπαδόπουλου εμείς αντιτάσσουμε την προσήλωση μας σε λύση του Κυπριακού στη βάση των διαχρονικών θέσεων του Εθνικού Συμβουλίου. Επιμένουμε σε συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που είχαν μείνει στο Κράνς Μοντανά. Βάση πρέπει να είναι το πλαίσιο του Γ.Γ. του ΟΗΕ ενώ χρειάζεται να αξιοποιηθεί και το άτυπο έγγραφο για το μηχανισμό εφαρμογής της λύσης. Αυτό θα πρέπει να επιδιωχθεί αμέσως μετά τις Προεδρικές εκλογές. Τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή είναι επικίνδυνα για την προοπτική λύσης. Η Τουρκία ακολουθεί ολοένα και πιο ενδυναμωμένες πολιτικές αφομοίωσης των κατεχομένων. Προωθεί την οικονομική ενσωμάτωση τους μέσω χρηματοδοτήσεων στον κατασκευαστικό και τουριστικό τομέα και όχι μόνο. Επιδιώκει σταθερά παρέμβαση στα κατεχόμενα και επιχειρεί να αξιοποιήσει τη θρησκεία ως μέσο άσκησης μεγαλύτερο ελέγχου στην κοινωνία. Ελέγχει στρατιωτικά την Τουρκοκυπριακή κοινότητα ενώ οι πρόσφατες εξαγγελίες στοχεύουν στο να βαθύνουν ακόμα περισσότερο τα τετελεσμένα. Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι η Τουρκία καιροφυλακτεί για την προώθηση του Σχεδίου Β’, που αν εφαρμοστεί θα μας φέρει πιο κοντά στη διχοτόμηση. Αντιλαμβανόμαστε πόσο ευάλωτες είναι οι αντιστάσεις μιας μικρής κοινότητας έναντι μιας δύναμης όπως είναι η Τουρκία; Αντιλαμβανόμαστε ότι αναπτύσσεται στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα ένας ιδιότυπος τουρκοκυπριακός εθνικισμός, που παίρνει αποστάσεις τόσο από την Τουρκία, όσο και από την Ελληνοκυπριακή κοινότητα;

Όσο το Κυπριακό παραμένει άλυτο οι αντιδραστικές φωνές θα εντείνονται ενώ η θέση των προοδευτικών τουρκοκυπριακών δυνάμεων που επιθυμούν λύση στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου, θα αποδυναμώνεται συνεχώς. Όσο το Κυπριακό παραμένει άλυτο ο χρόνος θα βαθαίνει τα τετελεσμένα προσθέτοντας νέα εμπόδια στις προσπάθειες για λύση. Δεν υπάρχουν λοιπόν περιθώρια για πειραματισμούς με αποτυχημένες συνταγές. Ούτε επιτρέπεται να τεθούν ξανά οι προσωπικές φιλοδοξίες πάνω από την Κύπρο και το λαό μας.

Είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν συνομιλίες πριν από τις Προεδρικές Εκλογές. Είναι επίσης πέραν από ξεκάθαρο ότι από το ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος θα εξαρτηθεί το μέλλον της πορείας του Κυπριακού. Ο κ. Αναστασιάδης έκανε τον κύκλο του ως ένας Πρόεδρος που ανέλαβε να διαχειριστεί το Κυπριακό καλλιεργώντας τεράστιες προσδοκίες και πετυχαίνοντας μηδαμινό αποτέλεσμα. Μόλις ξεκίνησε την επίσημη προεκλογική του εκστρατεία επέστρεψε στον παλιό κακό εαυτό του: γριβολογία, εθνοκαπηλεία, πρόταξη και μεγάλα κούφια λόγια προκειμένου να πείσει την ακροδεξιά μερίδα του κόμματος του να τον ξαναψηφίσει. Πλέον δύσκολα μπορεί να τον εμπιστευτεί κάθε σώφρων άνθρωπος. Ο κ. Παπαδόπουλος, ένας φαινομενικά νέος πολιτικός φέρνει μαζί του την πλέον δοκιμασμένη και την πλέον αποτυχημένη στρατηγική. Να λυθεί το Κυπριακό πριν καν συζητηθεί, να αγοράσουμε εξοπλισμούς, να αφαιρέσουμε διαβατήρια από τουρκοκύπριους και πολλά άλλα. Και μετά τι; Μετά θα σταθεί δίπλα μας ποιος; Κανένας από τους δύο δεν τολμά να κατονομάσει τη λύση που θα επιδιώξει να συζητήσει. Κανένας από τους δύο δεν φαίνεται να έχει σχέδιο και τακτική για το πώς να πετύχουμε τους διαχρονικούς στρατηγικούς μας στόχους.

Απέναντι τους βρίσκεται ο Σταύρος Μαλάς. Με θέσεις, συγκεκριμένο πλάνο για το τι πρέπει να γίνει και κυρίως όραμα για Κύπρο επανενωμένη και ειρηνική. Απέναντι τους βρίσκεται η λογική της συνέπειας στο στόχο μας για ομοσπονδιακή λύση και της διαπραγμάτευσης στη βάση αρχών. Απέναντι τους βρίσκεται ένας άνθρωπος έτοιμος να κτίσει την προοπτική της ειρήνης και όχι να κατεδαφίσει κάθε ελπίδα. Με συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που είχαμε μείνει στο Κρανς-Μοντανά, με πακετοποίηση και συζήτηση των βασικών εκκρεμούντων ζητημάτων όπως τα έχει καθορίσει ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Ασφαλώς ανάλογη συνέπεια οφείλει να δείξει και η Τουρκική πλευρά, απέχοντας από ενέργειες και δηλώσεις που δηλητηριάζουν ακόμα περισσότερο το ήδη τεταμένο κλίμα. Ασφαλώς η Τουρκία εξακολουθεί να έχει την τεράστια ευθύνη να παραμείνει στο πλαίσιο που έθεσε ο Γενικός Γραμματέας και ιδιαίτερα στη θέση του για κατάργηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων από την πρώτη μέρα της λύσης.

Υπάρχει διέξοδος να βγούμε από το τέλμα στο οποίο μας οδήγησε ο κ. Αναστασιάδης; Υπάρχει. Θα πρέπει όλοι μαζί να ανοίξουμε το δρόμο για την εκλογή στην Προεδρία της Δημοκρατίας ενός ανθρώπου που θέλει και μπορεί να επανενώσει την Κύπρο. Του Σταύρου Μαλά. Ενός ανθρώπου που θέλει και μπορεί να κάνει την επανενωμένη και ομοσπονδιακή Κύπρο φάρο και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Ένα σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Μια χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη. Αυτή είναι η Κύπρος που ονειρευόμαστε να κτίσουμε μαζί με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Αυτό είναι το αύριο που μας ενώνει. Αυτός είναι ο δικός μας αγώνας. Σε αυτό τον αγώνα να είστε βέβαιοι ότι θα νικήσουμε!