«Κρύφτηκα στα αποδυτήρια για να γλιτώσω»!

Συγκλονιστική η μαρτυρία του Παραολυμπιονίκη, Αρνό Ασουμανί, που ήταν στο Stade de France την ώρα της τρομοκρατικής επίθεσης! «Δεν γίνεται να το ζούμε αυτό...», έλεγε σοκαρισμένος.

Ο Ασουμανί, Παραολυμπιονίκης και πρωταθλητής στίβου, υπήρξε ένας εκ των φιλάθλων στο Γαλλία - Γερμανία και βίωσε από πρώτο χέρι τα όσα έγιναν...

Η μαρτυρία του που δημοσιεύτηκε στην Parisien είναι συγκλονιστική. «Μαζί με τον Μαμεντί Ντουκαρά (παλιό παγκόσμιο πρωταθλητή στο

τάε κβο ντο) βρεθήκαμε στο γήπεδο, καθώς είχαμε προσκληθεί από χορηγούς του αγώνα. Ακούσαμε την πρώτη έκρηξη, μετά έναν διαφορετικό ήχο και ύστερα επικράτησε μεγάλος πανικός στο γήπεδο. Πως θα μπορούσαμε να φανταστούμε τι θα γίνει; Πως θα είχαμε τέτοια επίθεση; Δεν υπήρχε καπνός και αρχίσαμε να ψάχνουμε την έξοδο. Κάποιος μας είπε πως ήταν αυτοσχέδια βόμβα», τόνισε αρχικά.

Πότε κατάλαβαν όμως πως τα πράγματα ήταν σοβαρά; «Αργότερα προς το τέλος του α' μέρος. Προσπάθησα να μπω στο internet και δεν δούλευε τίποτα. Μετά άρχισα να δέχομαι ανησυχητικά μηνύματα από φίλους μου και άτομα που ήξεραν ότι ήμουν στο στάδιο. Άρχισαμε να ακούμε για διαμελισμένα σώματα και για επιθέσεις στο Παρίσι. Ο Μαμεντί μου είπε πως είδε τον Ολάντ να φεύγει από το στάδιο και τότε αρχίσαμε να φοβόμαστε για τα καλά και να καταλαβαίνουμε το πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση...», απάντησε.

Επιχείρησε όμως να βγει από το γήπεδο; «Όχι επειδή ένιωθα πιο ασφαλής μέσα στο γήπεδο. Όταν πάλι σκέφτομαι το τι έγινε στο β' μέρος είναι σαν να βλέπω μία κακή ταινία, ένα θρίλερ... Βλέπαμε ένα ποδοσφαιρικό ματς αλλά όλα όσα γινόταν εκτός αυτού ήταν πολύ πιο σοβαρά από κάθε άλλη φορά. Δεν είναι ανθρώπινες στιγμές αυτές. Δεν γίνεται να το ζούμε αυτό. Δεν γίνεται να το ζήσαμε αυτό...».

Σχετικά με το πως έγινε η διαδικασία της εκκένωσης του σταδίου ο Ασουμανί απάντησε: «Στο τέλος του αγώνα βγήκε μία ανακοίνωση για πολύ σοβαρά και θλιβερά γεγονότα και πως έπρεπε να βγούμε από ειδικές εξόδους από το γήπεδο. Από εξόδους διαφυγής για έκτακτα περιστατικά. Βλέπαμε χαμηλωμένα βλέμματα, κόσμο να σπαράζει στο κλάμα, άτομα να τρέχουν και να φωνάζουν, άλλους να ψάχνουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που ήταν μαζί στο γήπεδο... Τι να πω άλλο... Μπορούσες να ακούσεις και να δεις τα πάντα. Ορισμένοι άκουσαν και πυροβολισμούς έξω από το γήπεδο.

Προσωπικά όπως σας είπα και πριν φοβήθηκα. Προτίμησα να κρυφτώ στα αποδυτήρια και μετά βρέθηκα σε μία αίθουσα για τηλεοπτικές καλύψεις. Εκεί είδα και στην τηλεόραση απίστευτες εικόνες. Έφυγα μετά τα μεσάνυχτα από το γήπεδο. Έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάζει συνέχεια πίσω. Παντού έβλεπα πιθανό κίνδυνο και ένιωθα πως θα έπρεπε να είμαι σε συνεχή εγρήγορση. Στο δρόμο είδα πολλά ασθενοφόρα, περιπολικά, κόσμο σε απόγνωση και φωτιές. Παντού φωτιές... Ήταν τρομερό. Δεν πίστευα ότι έβλεπα...».