Κρίσιμος χρόνος ολοκλήρωσης προγράμματος Παιδαγωγικής Κατάρτισης

Ως προς τον κρίσιμο ή ουσιώδη χρόνο ολοκλήρωσης του προγράμματος Προϋπηρεσιακής ή Παιδαγωγικής Κατάρτισης, εκτιμώ ότι, σύμφωνα με το γράμμα της τέταρτης επιφύλαξης του Άρθρου 28Γ(1) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, Ν. 10/1969, που προνοεί, κατόπιν τροποποίησης του Νόμου, ότι «Νοείται έτι περαιτέρω ότι, οι υποψήφιοι Μέσης Εκπαίδευσης πρέπει να ολοκληρώνουν επιτυχώς το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής ή Παιδαγωγικής Κατάρτισης, πριν την επικύρωση του διορισμού τους και σε περίπτωση που ο υποψήφιος δεν συμπληρώσει επιτυχώς το συγκεκριμένο

πρόγραμμα, ο διορισμός ανακαλείται», απορρέει, αυτοφυώς, η παρεπόμενη γραμματική ερμηνεία ότι η επιτυχής παρακολούθηση του προγράμματος τοποθετείται και σηματοδοτείται «πριν την επικύρωση του διορισμού» και όχι στο χρόνο της πρόσκλησης της Ε.Ε.Υ. προς τον ενδιαφερόμενο για έναρξη του, καθώς βασικός κανόνας ερμηνείας μίας νομοθετικής διάταξης είναι η γραμματική ερμηνεία, με το σκοπό του νομοθέτη να εξάγεται από το λεκτικό που χρησιμοποιεί στο Νόμο (Σ. v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3Ε Α.Α.Δ. 3767) και τη λεκτική διατύπωση να οριοθετεί την ερμηνευτική προσπάθεια (Κ. v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 8).

Συναφώς, οποιαδήποτε «διοικητική πρακτική» ή «πολιτική» που αντιστρατεύεται το γράμμα του νόμου, δεν δύναται να τύχει ισχύος και εφαρμογής.

Παράλληλα, εκ της ρητής αναφοράς στο πιο πάνω Άρθρο ότι «ο διορισμός ανακαλείται» παρέπεται αυτόδηλα ότι υφίσταται και συντρέχει, ως πραγματικό και νομικό γεγονός, ήτοι γεγονός παράγον έννομα αποτελέσματα και οντότητα υπάρχουσα στο νομικό κόσμο, «διορισμός» ο οποίος, εν συνεχεία και μόνο σε περίπτωση μη επιτυχούς ολοκλήρωσης Προγράμματος Προϋπηρεσιακής ή Παιδαγωγικής Κατάρτισης, «ανακαλείται», ήτοι ο υποστατός και ισχύων διορισμός απλώς τελεί υπό διαλυτική αίρεση ή όρο εξάρτησης της μη διατήρησης της ισχύος και ανατροπής του, από την επέλευση της πλήρωσης του μέλλοντος γεγονότος της μη επιτυχούς ολοκλήρωσης Προγράμματος Προϋπηρεσιακής ή Παιδαγωγικής Κατάρτισης, καθώς ανάκληση είναι η διοικητική πράξη με την οποία αίρεται για το μέλλον ή αναδρομικά η ισχύς μιας άλλης διοικητικής πράξης (Α. Γέροντας, Επιτομή Γενικού Διοικητικού Δικαίου, 1η έκδ., 2014) επίσης, ανάκληση είναι η διοικητική πράξη με την οποία αίρεται η ισχύς για το μέλλον ή αναδρομικώς μιας άλλης διοικητικής πράξεως (Δαγτόγλου, Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, Τρίτη έκδοση, παραγ. 680) αλλά και ανάκληση είναι η διοικητική πράξη που καταργεί μια άλλη διοικητική πράξη (Αγαθοκλής Παπαθεοδότου v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πρ. αρ. 253/2014, ημ. 13.10.2015).

Τα ανωτέρω δοθέντος ότι αυτό που είναι νομικώς ανύπαρκτο δεν μπορεί κατά νομική κυριολεξία να ανακληθεί ή να ακυρωθεί από τη διοίκηση (Κ. Γώγος, Η ανυπόστατη διοικητική πράξη, 1η έκδ., 2012, 1. Το υποστατό της διοικητικής πράξης ως προϋπόθεση της ανάκλησης ή ακύρωσής της από τη διοίκηση, σελ. 250).

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com