Κοιτάζοντας το σήμερα και σχεδιάζοντας το αύριο

Η νίκη επί της Πάφου έφερε ηρεμία στην Ομόνοια, που της επιτρέπει να δει με πιο καθαρό μυαλό το 2018. Αναμφίβολα τα φετινά Χριστούγεννα είναι από τα δύσκολα που περνά η ομάδα, ούσα στην 7η θέση της βαθμολογίας 14β. πίσω από την κορυφή! Το αν καταφέρει να αντιστρέψει την κατάσταση, ουδείς το γνωρίζει, διότι εν πολλοίς δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια. Έχει όμως υποχρέωση προς την ιστορία και τον κόσμο της, να παλέψει για να αντιστρέψει την κατάσταση.

Και όταν λέμε για αντιστροφή της

κατάστασης δεν εννοούμε μόνο για τη φετινή χρονιά. Άλλωστε, στην Ομόνοια γίνεται κάθε χρόνο, εδώ και χρόνια, το ίδιο λάθος. Να μη χτίζεται κάτι στέρεο και δημιουργικό, γιατί τρέχουν να σώσουν τη χρονιά... Είναι όμως κάτι που στο τέλος την πληγώνει. Για να γίνει όμως θα πρέπει – επιτέλους- να υπάρξει ορθολογιστική διοικητική λειτουργία, βάση πλάνων και στόχου, στα πρότυπα της σύγχρονης ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και κυρίως, να υπάρξει οικονομική ευρωστία.

Είναι άραγε εφικτό για την Ομόνοια να αρχίσει από το απόλυτο «μηδέν»; Το αντέχει το DNA της; Και αν όχι, υπάρχει τρόπος να επανέλθει μέσα από μια μέτρια σεζόν όπως προδιαγράφεται η τρέχουσα; Ερωτήματα με ποικίλες και δύσκολες απαντήσεις. Ο κόσμος της Ομόνοιας έχει κουραστεί και αν δεν τα βάζει κάτω είναι λόγω της παθολογικής αγάπης που έχει για την ομάδα. Χόρτασε όμως από λόγια και υποσχέσεις. Θέλει πράξεις και κυρίως μεγάλες αλλαγές, μα προπαντών επιτυχίες και τίτλους.

Κοιτάζοντας το σήμερα και σχεδιάζοντας το αύριο θα πρέπει να προχωρήσει η Ομόνοια. Ο ερχομός του Πέτεφ έχει αλλάξει προς το καλύτερο τη ψυχολογία και αυτό φαίνεται και στους παίχτες. Εκείνο που χρειάζεται τώρα είναι να ενισχυθεί ποιοτικά η ομάδα σε 2-3 θέσεις που πονά πραγματικά και τρέξει να προλάβει ότι προλάβει. Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμη ενώ υπάρχει και το Κύπελλο.