«Η Ρωμιοσύνη έν’ να χαθεί όντας ο κόσμος λείψει»

Τεράστια η επιτυχία της αυθεντικής «Ρωμιοσύνης» του Βασίλη Μιχαηλίδη. Δύο παραστάσεις (8 και 9 Ιουλίου) δεν έφτασαν για να καλύψουν την δίψα του κόσμου να δει ή να ξαναδεί για πολλοστή φορά την συγκεκριμένη θεατρική παρουσίαση της «Ρωμιοσύνης». Μία παρέα που ήρθε από την Πάφο έλεγαν και ξανάλεγαν πως μολονότι την είχαν δει και ξαναδεί πριν από χρόνια, ήθελαν οπωσδήποτε να την δουν και φέτος που παιζόταν προς τιμή της επετείου των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης. Τα εισιτήρια των δύο προγραμματισμένων παραστάσεων

είχαν προπωληθεί από νωρίς, χωρίς να καλύψουν την ζήτηση του κόσμου. Έτσι, και προκειμένου να ικανοποιήσουμε αρκετά άτομα που εξέφρασαν μεγάλη επιθυμία να την δουν, αλλά δεν πρόλαβαν να βρουν θέση, ανοίξαμε την πρόβα τζενεράλε της 7ης Ιουλίου για το κοινό.

Είναι  φανερό ότι η δοκιμασμένη στον χρόνο ιστορική παράσταση του Θ.Ε.ΠΑ.Κ (20 χρόνια εκατοντάδων παραστάσεων στην Κύπρο και στην Ελλάδα) δεν εξάντλησε ακόμη την δυναμική της. Η επιτυχία της παράστασης οφείλεται, πριν απ’ όλα, στο γεγονός ότι συνιστά μια μεγάλη “τομή” στην ιστορία της πρόσληψης της ποίησης του Μιχαηλίδη. Διότι δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη παρουσίαση της «Ενάτης Ιουλίου», αλλά για μια παράσταση που συνθέτει αρμονικά σ’ ένα ενιαίο σύνολο όλα εκείνα τα ποιήματα που συνιστούν την λανθάνουσα σύγχρονη τραγωδία της Κύπρου, όπως αυτή μπορεί ν’ ανιχνευτεί με βάση την θεματική συγκρότηση του πρώτου μέρους της ποιητικής συλλογής του 1911.

Αυτή η ρύθμιση εκ μέρους του ποιητή εκφράζει την κρυμμένη, πλην δεδομένη βούλησή του να υπαινιχθεί στους επαρκείς αναγνώστες και στους μελετητές του ότι η επιλογή των ποιημάτων, που τοποθέτησε στο πρώτο μέρος της συλλογής του 1911, δεν είναι τυχαία.  Υπακούει σε μια νομοτέλεια που προκύπτει από την πρόθεσή του να υποδείξει την εσωτερική θεματική συνάφεια και συνομιλία των σημαντικότερων ποιημάτων του στην κυπριακή διάλεκτο.

Αξιοσημείωτο επίσης είναι το γεγονός ότι η παγκόσμια πρεμιέρα της «Ρωμιοσύνης» του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. στις 9 Ιουλίου 2001, συνοδεύτηκε μ’ ένα πολύτιμο ογκώδη τόμο που ήταν το αποτέλεσμα ερευνητικής ορμής στην οποία μετείχαν αρκετά μέλη του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. και η οποία απέδωσε σημαντικούς καρπούς. Όχι μόνο στην δραματουργική μελέτη και στο στήσιμο του έργου, αλλά και στο ερευνητικό πεδίο, καθώς ανευρέθηκαν τα χειρόγραφα του ποιητή στο Αρχείο Ιντιάνου και στο Αρχείο Χουρμούζιου. Σπουδαίο εύρημα ήταν ότι στο δεύτερο Αρχείο εντοπίστηκε, σε αντίγραφο της «Ενάτης Ιουλίου», ο χαμένος στίχος της 45ης στροφής, ο οποίος ελάνθανε επί 90 χρόνια.
*
H φετινή παράσταση ξαναδουλεύτηκε εξ υπαρχής, όπως είναι η πάγια τακτική του Θ.Ε.ΠΑ.Κ., καθώς τα έργα του απόκτησαν διαχρονική ισχύ, επιβιώνοντας μέσα στον χρόνο. Η νέα εκδοχή της «Ρωμιοσύνης», η οποία συμπίπτει με τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση και ειδικότερα από τα τραγικά γεγονότα της 9ης Ιουλίου 1821 στην Κύπρο, αλλά και με τα εικοσάχρονα της πρεμιέρας της «Ρωμιοσύνης» του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. στις 9 Ιουλίου 2001, έχει δουλευτεί ξανά σε ορισμένες βασικές πτυχές της.

Πριν απ’ όλα, δουλεύτηκε η μουσική, ιδιαίτερα τα χορικά, τα οποία έχουν ενισχυθεί με ισοκράτες και δεύτερες φωνές, για περισσότερη έμφαση. Παράλληλα, ενισχύθηκε η ορχήστρα με κρουστά και κοντραμπάσο και αναπτύχθηκαν σημαντικές μελωδικές γραμμές στο βιολί και στο βιολοντσέλο.

Εκτός από τα χορικά, στο πεδίο της ερμηνείας δουλεύτηκαν οι ρόλοι, ιδιαίτερα όπου είχαμε νέα πρόσωπα, κάτι που χαρακτηρίζει την λειτουργία του Θ.Ε.ΠΑ.Κ. ως εργαστηρίου που αντιμετωπίζει την θεατρική δράση ως «έργο εν προόδω». Ως κάτι, δηλαδή, που εξελίσσεται και ανανεώνεται συνεχώς μέσα από τις νέες παραστάσεις. Δουλεύτηκε επίσης ο φωτισμός, καθώς ο τεχνικός της Αξιοθέας επένδυσε αρκετά στοιχεία από την πολύχρονη εμπειρία του στο πεδίο του φωτισμού πολλών άλλων παραστάσεων και εκδηλώσεων.

Συντελεστές: δραματοποίηση-σκηνοθεσία Μιχάλης Πιερής, μουσική Ευαγόρας Καραγιώργης, σκηνικά Χρίστος Λυσιώτης, κοστούμια Ηλιάνα Χρυσοστόμου, αρχικός φωτισμός Γιώργος Κουκουμάς, επιμέλεια νέου φωτισμού και τεχνική υποστήριξη, Κυριάκος Κακουλλής και υπεύθυνη παραγωγής/βοηθός  σκηνοθέτις, Σταματία Λαουμτζή.