Η προβληματική ιστορία του Rhosus & ο τελικός παραλήπτης του φορτίου (ΧΑΡΤΗΣ)

Tην πορεία του πλοίου «Rhosus» που κουβάλησε την νιτρική αμμωνία στην Βηρυτό αλλά και το παρασκήνιο των ενεργειών του πληρώματός καταγράφουν οι New York Τimes. Στο δημοσίευμα με τίτλο «Η ευθύνη για την έκρηξη της Βηρυτού ξεκινά με ένα διαρρηγμένο, προβληματικό πλοίο», γίνεται αναφορά για τον ιδιοκτήτη που βρισκόταν Κύπρο αλλά και το πώς ενήργησαν οι αρχές του

Λιβάνου τα προηγούμενα 6 χρόνια. Επίσης το δημοσίευμα φιλοξενεί δηλώσεις του καπετάνιου αλλά και κατονομάζει και τον τελικό παραλήπτη του φορτίου που δεν έφτασε όμως ποτέ.  

Ουσιαστικά σημειώνεται πως το Rhosus που έφερε σημαία της Μολδαβίας, έφτασε στη Βηρυτό το Νοέμβριο του 2013, δύο μήνες μετά την έξοδο από το λιμάνι Μπατούμ της Μαύρης Θάλασσας, στη Γεωργία. Το πλοίο εκμισθώθηκε από τον Igor Grechushkin, έναν Ρώσο επιχειρηματία που διέμενε στην Κύπρο αλλά δεν έχει κυπριακό διαβατήριο σύμφωνα με το ΥΠΕΣ .

Ο κ. Prokoshev, ο καπετάνιος, προσχώρησε στο πλοίο στην Τουρκία μετά από εξέγερση την μη καταβολή μισθών από προηγούμενο πλήρωμα. Ο κ. Grechushkin είχε πληρώσει 1 εκατομμύριο δολάρια για τη μεταφορά της νιτρικής αμμωνίας υψηλής πυκνότητας στο λιμάνι Beira στη Μοζαμβίκη, δήλωσε ο καπετάνιος.

Η νιτρική αμμωνία αγοράστηκε από τη Διεθνή Τράπεζα της Μοζαμβίκης για τη Fábrica de Explosivos de Moçambique, μια εταιρεία που κατασκευάζει εμπορικά εκρηκτικά, σύμφωνα με τον Baroudi and Partners, μια νομική εταιρεία του Λιβάνου που εκπροσωπεί το πλήρωμα του πλοίου, σε δήλωση που εκδόθηκε την Τετάρτη.

Ο κ. Grechushkin, γράφουν οι Νew York Times, ο οποίος ήταν τότε στην Κύπρο και επικοινωνούσε τηλεφωνικά, είπε στον καπετάνιο ότι δεν είχε αρκετά χρήματα για να πληρώσει για διέλευση από το κανάλι του Σουέζ. Έτσι έστειλε το πλοίο στη Βηρυτό για να κερδίσει κάποια μετρητά με ένα επιπλέον φορτίο βαρέων μηχανημάτων.

Αλλά στη Βηρυτό, τα μηχανήματα δεν θα χωρούσαν στο πλοίο, το οποίο ήταν περίπου 30 ή 40 ετών, είπε ο καπετάνιος.

(Χάρτης από την πορεία του πλοίου από το Τουρκικό TRT)

Διαβάστε επίσης: «Νόμιζα ήταν λίπασμα» λέει ο καπετάνιος που μετέφερε τη νιτρική αμμωνία

Στη συνέχεια, Λιβανέζοι αξιωματούχοι βρήκαν το πλοίο ακατάλληλο και κατήγγειλαν το σκάφος επειδή δεν πληρώνει τα τέλη ελλιμενισμού του λιμένα και άλλες χρεώσεις. Όταν οι προμηθευτές του πλοίου προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με τον κ. Grechushkin για πληρωμή για καύσιμα, τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, δεν μπορούσαν να  έρθουν σε επαφή, αφού προφανώς εγκατέλειψε το πλοίο που είχε μισθώσει.

Έξι μέλη του πληρώματος επέστρεψαν στο σπίτι τους, αλλά Λιβανέζοι αξιωματούχοι ανάγκασαν τον καπετάνιο και τρία μέλη του πληρώματος της Ουκρανίας να παραμείνουν στο πλοίο μέχρι να επιλυθεί το ζήτημα του χρέους. Οι περιορισμοί στη μετανάστευση του Λιβάνου εμπόδισαν το πλήρωμα να εγκαταλείψει το πλοίο και αγωνίστηκαν να αποκτήσουν τρόφιμα και άλλες προμήθειες, σύμφωνα με τους δικηγόρους τους.

Ο κ. Prokoshev, ο καπετάνιος, δήλωσε ότι οι Λιβανέζοι αξιωματούχοι του Λιμανιού στεναχωρήθηκαν για το πεινασμένο πλήρωμα και τους παρείχαν φαγητό. Ωστόσο, πρόσθεσε, δεν έδειξαν καμία ανησυχία για το εξαιρετικά επικίνδυνο φορτίο του πλοίου. «Απλώς ήθελαν τα χρήματα που χρωστάμε», είπε.

Η δυστυχία τους τράβηξε την προσοχή στην Ουκρανία, όπου οι ειδησεογραφικοί λογαριασμοί περιέγραψαν το πληγωμένο πλήρωμα ως «ομήρους», παγιδευμένους σε ένα εγκαταλελειμμένο πλοίο.

Ο καπετάνιος, ένας Ρώσος πολίτης, ζήτησε βοήθεια από τη Ρωσική Πρεσβεία στο Λίβανο, αλλά έλαβε μόνο ειρωνικά σχόλια όπως, «Περιμένετε από τον Πρόεδρο Πούτιν να στείλει ειδικές δυνάμεις για να σας βγάλει;», θυμάται.

Όλο και περισσότερο απελπισμένος, αναφέρουν οι Νew York Times, ο κ . Prokoshev,  πούλησε μερικά από τα καύσιμα του πλοίου και χρησιμοποίησε τα έσοδα για να προσλάβει μια νομική ομάδα, και αυτοί οι δικηγόροι προειδοποίησαν επίσης τις αρχές του Λιβάνου ότι το πλοίο κινδυνεύει «να βυθιστεί ή να ανατινάξει ανά πάσα στιγμή», σύμφωνα με το δήλωση του δικηγορικού γραφείου.

Ένας δικαστής του Λιβάνου διέταξε την απελευθέρωση του πληρώματος για «συμπονετικούς λόγους» τον Αύγουστο του 2014, και ο κ. Grechushkin, αφού εμφανίστηκε, πλήρωσε για το πέρασμα τους στην Ουκρανία.

«Δεν ήταν δυνατή η επικοινωνία με τον κ. Grechushkin την Τετάρτη», σημειώνεται.

Η αναχώρηση του πληρώματος άφησε τις λιβανικές αρχές που είναι υπεύθυνες για το θανατηφόρο φορτίο του πλοίου, το οποίο μεταφέρθηκε σε μια εγκατάσταση αποθήκευσης γνωστή ως Hangar 12, όπου παρέμεινε μέχρι την έκρηξη την Τρίτη.

Ο γενικός διευθυντής του λιμανιού της Βηρυτού, Χασάν Κοράιτεμ, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι αξιωματούχοι τελωνείων και ασφάλειας υπέβαλαν επανειλημμένα αιτήματα στα δικαστήρια του Λιβάνου για μετακίνηση του  υλικού. «Αλλά δεν συνέβη τίποτα», είπε.

«Μας είπαν ότι το φορτίο θα πουληθεί σε δημοπρασία», πρόσθεσε. «Αλλά η δημοπρασία δεν συνέβη ποτέ και το δικαστικό σώμα δεν ενήργησε ποτέ».

Ο κ. Κοράιτεμ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το λιμάνι για 17 χρόνια, είπε ότι όταν άκουσε για πρώτη φορά την έκρηξη την Τρίτη, πίστευε ότι μπορεί να είναι αεροπορική επίθεση.

Δεν είχε «ιδέα» τι προκάλεσε την αρχική πυρκαγιά στη μονάδα αποθήκευσης που προηγήθηκε της δεύτερης, πολύ μεγαλύτερης έκρηξης, είπε. Τέσσερις από τους υπαλλήλους του πέθαναν στην έκρηξη. «Δεν είναι η ώρα να κατηγορήσουμε», είπε. «Ζούμε μια εθνική καταστροφή».

Ο κ.  Prokoshev, ο οποίος είπε ότι οφείλει ακόμα 60.000 δολάρια σε μισθούς, έριξε το σφάλμα στον κ. Grechushkin, και με Λιβανέζους αξιωματούχους, οι οποίοι επέμεναν να κατακλύσουν πρώτα το σκάφος και στη συνέχεια να διατηρηθεί η νιτρική αμμωνία στο λιμάνι «αντί να το δώσουν στα χωράφια τους. "

«Θα μπορούσαν να είχαν πολύ καλές καλλιέργειες αντί για μια τεράστια έκρηξη», είπε.

Όσον αφορά το πλοίο Rhosus, ο κ.  Prokoshev,  έμαθε από φίλους που έπλεαν στη Βηρυτό ότι είχε βυθιστεί στο λιμάνι το 2015 ή το 2016, αφού πλημμύρισε, είπε.

Η μόνη έκπληξή του όταν το άκουσα αυτό, πρόσθεσε, ήταν ότι δεν βυθίστηκε νωρίτερα.

Διαβάστε επίσης: Ιχνηλατώντας την πορεία των εκρηκτικών προς Λίβανο -Η «σχέση» με Κύπρο-Τουρκία