Η άλλη όψη του Γιώργου Περδίκη

Στην "Άλλη όψη" της κυριακάτικης Σημερινής, ο Πρόεδρος των Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Γιώργος Περδίκης, μιλάει για κομμάτια της ζωής του.

Οι εμπειρίες από τον Κάτω Πύργο Τηλλυρίας, η πολιτική κόντρα των γονέων και το φοιτητικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη από έναν άνθρωπο που υποστηρίζει ότι δεν τα πάει καλά με την ευτυχία.

"Από πολύ μικρός έβλεπα τη φράση «Η Κύπρος είναι τουρκική», σύνθημα που υπήρχε σε μεγάλες πινακίδες σε

όλη τη διαδρομή εντός του θυλάκου", λέει και εξομολογείται ότι "όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο εκ των υστέρων, στο δωμάτιό μου είχα δύο αφίσες: μία του Τσε Γκεβάρα και μια του Ανδρέα Παπανδρέου".

«Έζησα νωρίτερα το Κυπριακό»

"Προερχόμενος από την περιοχή της Τηλλυρίας, έζησα από πολύ κοντά το κυπριακό πρόβλημα, όταν άλλοι δεν το ήξεραν καν. Αυτό συνέβη γιατί εμείς, προκειμένου να πάμε στον Κάτω Πύργο, περνούσαμε από έναν τουρκοκυπριακό θύλακο, ο οποίος ήταν πολύ σκληρός, υπό την έννοια ότι υπήρχε έλεγχος της διέλευσης μέσα από το οδόφραγμα του Λιμνίτη, ενώ με τη δύση του ηλίου, ο δρόμος έκλεινε. Από πολύ μικρός λοιπόν έβλεπα την Κύπρο με το μισοφέγγαρο και τη φράση «Η Κύπρος είναι τουρκική», σύνθημα που υπήρχε σε μεγάλες πινακίδες σε όλη τη διαδρομή εντός του θυλάκου.

Όταν έλεγα στους συμμαθητές μου στη Λευκωσία τις εμπειρίες μου και τις εικόνες που είχα από τις μάχες της Τηλλυρίας, σχεδόν δεν με πίστευαν, ήταν γι’ αυτούς κάτι πολύ μακρινό. Όλα αυτά ήταν ένα μίγμα εμπειριών, το οποίο πολύ δύσκολα σε αφήνει να ξεφύγεις από τον δρόμο της πολιτικοποίησης.

Πώς προέκυψε η Οικολογία

Στα μαθητικά και τα νεανικά μου χρόνια δεν αναμείχθηκα σε καμιά πολιτική ομάδα, παρά τις εμπειρίες που είχα και τις καλές σχέσεις με συμμαθητές που συμμετείχαν στον μαθητικό συνδικαλισμό. Στα επόμενα χρόνια διάβασα αρκετή αριστερή φιλολογία, όπως το Κεφάλαιο του Μαρξ ή βιβλία του Λένιν. Είχα μια κλίση προς τα «αριστερά», η οποία ολοκληρώθηκε όταν έγινα φοιτητής, όπου ενεπλάκην έντονα στην πολιτική με τη φοιτητική νεολαία της ΕΔΕΚ. Αφιέρωσα τη φοιτητική μου ζωή στο κίνημα, εξελέγην δυο φορές πρόεδρος του Συνδέσμου Κυπρίων Φοιτητών στη Θεσσαλονίκη και από εκεί κάπου βρέθηκα στην πολιτική οικολογία.

Τέλη της δεκαετίας του ’80, υπέπεσε στην αντίληψή μου η ανάπτυξη ενός νέου πολιτικού κινήματος στην Ευρώπη, μέσα από κάποιες εφημερίδες και περιοδικά της Οικολογίας που κυκλοφορούσαν στα παγκάκια της Θεσσαλονίκης, αλλά κι ένα βιβλίο για τους Πράσινους της Γερμανίας. Ερχόμενος στην Κύπρο, προσπάθησα να εμβολιάσω με τις πράσινες ιδέες το σοσιαλιστικό κόμμα".

Διαβάστε περισσότερα με την κυριακάτικη Σημερινή.

Follow @Christos_mich