Γυναικοκτονία: Η έμφυλη βία στην χειρότερη μορφή της

Η πατριαρχία και η τοξική αρρενωπότητα δεν θα εξαφανιστούν από μόνες τους, απαιτείται δουλειά, Παιδεία και προσπάθεια. Να αρχίσουμε από τα σχολεία, από τα Πανεπιστήμια, να γίνονται δράσεις. Γνωρίζουμε ότι γίνονται πολλά αλλά χρειάζεται ακόμα να καταβληθεί πιο μεγάλη προσπάθεια. Ζούμε σε ένα περιβάλλον όπου ο καθένας μπορεί να επι-κοινωνεί τα «πιστεύω» του ανά πάσα στιγμή και αυτό είναι θεμιτό και ωραίο. Υπάρχει, όμως, και το αρνητικό κομμάτι δυστυχώς, όπως σε όλα τα ωραία πράγματα.

Λέγοντας αυτά θέλουμε να καταλήξουμε

στο συμπέρασμα ότι, οι απολογητές της πατριαρχίας που είναι πολλοί, δυστυχώς, όλα αυτά τα βρίσκουν υπερβολικά. Με κάθε τρόπο, πότε υπόγεια πότε ανοιχτά, υποβαθμίζουν κάθε δράση που έχει σκοπό να ενημερώσει και να δώσει έμφαση σε αυτό που ονομάζουμε, έμφυλη βία, την βία που μπορεί να υποστεί ένας άνθρωπος με βάση το φύλο του. Η γυναικοκτονία είναι η χειρότερη μορφή της. Είναι απίστευτο το μίσος που μπορεί να οπλίσει ένα χέρι για να αφαιρέσει τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου, στην προκειμένη περίπτωση μίας γυναίκας επειδή την θεωρεί… κτήμα του.

Αυτή η ακραίας μορφής βία, η γυναικοκτονία, έχει καταλήξει να είναι μάστιγα. Με τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις και τις αντιλήψεις που ανήκουν σε άλλον αιώνα, αλλά δυστυχώς ανακυκλώνονται και διαιωνίζονται. Τι περιμένουμε; Γι’ αυτό επιμένουμε ότι η γνώση είναι δύναμη. Μέσα από σεμινάρια, βιωματικά εργαστήρια και διαλέξεις από ειδικούς, τα θύματα θα μπορέσουν να καταλάβουν τι τους συμβαίνει και σε δεύτερο στάδιο θα ψάξουν λύσεις για να ξεφύγουν από τον κακοποιητή τους πριν να είναι αργά.

Η ενημέρωση και η συνειδητοποίηση μιας κατάστασης δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται και δίκτυο προστασίας, χρειάζεται τα θύματα να βρουν στήριξη, αγάπη και κατανόηση μα, πάνω από όλα, χρειάζεται να υπάρχει ο τρόπος να ξεφύγει από τον θύτη και να ανοίξει έναν νέο κύκλο στη ζωή της χωρίς βία. Όλα αυτά αν γίνονται σε κάποιο βαθμό χρειάζονται ακόμα πιο πολλά να γίνουν για να μειωθεί, αν είναι δυνατόν, στο ελάχιστο το φαινόμενο της έμφυλης βίας.

Η έμφυλη βία, με αποκορύφωμα τη γυναικοκτονία, είναι η λεκτική, η σωματική, η ψυχολογική κακοποίηση, ο βιασμός, η σεξουαλική βία, η σεξουαλική

παρενόχληση, η εμπορία ανθρώπων και η σεξουαλική εκμετάλλευση, η οικονομική βία, ο εξαναγκαστικός γάμος, ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων. Θύματα είναι συνήθως γυναίκες και κορίτσια. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων το θύμα νιώθει ότι φταίει. Ζει ένα επώδυνο βίωμα που την αποσταθεροποιεί ψυχικά και συναισθηματικά.

Είναι εύκολο να κρίνουμε εκ των υστέρων, όταν συμβεί το χειρότερο σενάριο, και να κάνουμε ρητορικές ερωτήσεις του τύπου, «γιατί δεν έφυγε»; Δεν έφυγε γιατί όταν σε κυκλώνει ο φόβος παγώνεις και δεν σκέφτεσαι καθαρά, δεν έχεις επαφή με τα συναισθήματα σου. Για αυτό και χρειάζονται βοήθεια. Αν ξέρεις τι σε περιμένει, τι ακολουθεί τις εκρήξεις βίας του συντρόφου σου, αν ξέρεις ότι ίσως κινδυνεύσει η ζωή σου, ίσως αφυπνιστείς έστω και την ύστατη. Με την ενεργοποίηση μας και την εγρήγορση, για αυτά τα θέματα, ίσως σωθούν ζωές.

Στο τέλος θα θέλαμε να τονίσουμε ότι για να αλλάξουν όλα αυτά πρέπει να αλλάξει το αφήγημα ότι, «τα αγόρια πάντα θα είναι αγόρια», που ευνοεί την τοξική αρρενωπότητα και πίσω από την αθώα αυτή φράση κρύβεται η ελαφρότητα, με την όποια αντιμετωπίζονται σεξιστικές και τακτικές υποτίμησης του γυναικείου φύλου. Η πατριαρχία και η τοξική αρρενωπότητα είναι πάντα επιθετική, το ίδιο και όσοι την υπερασπίζονται. Δεν χρειάζεται να έχουμε διλήμματα, είναι γυναικοκτονία και η πατριαρχία δεν είναι ανίκητη, υπάρχει ελπίδα.

Podcast με το συγκεκριμένο θέμα ΕΔΩ

*Ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Τμήμα Σχεδιασμού και Πολυμέσων, Εικαστικός

** Ηθοποιός,Communication Skills Εxpert