Για Αυτό Δεν Δένει το Βύσσινο…

Ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών, Φίλιπ Χάμοντ, σε επίσκεψη του στην Κύπρο την περασμένη εβδομάδα, ( ειδικά για το Κυπριακό ), δήλωσε σε σχέση με το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας πως, «…το Ηνωμένο Βασίλειο δεν επιδιώκει κανέναν ιδιαίτερο ρόλο….αν μας ζητηθεί να έχουμε …. δεν έχουμε οποιοδήποτε δικό μας συμφέρον σε αυτή τη διαδικασία.».

Ούτε κατά διάνυα να αναφερθεί σε Εισβολή και Κατοχή, σε πρόσφυγες, σε παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Ούτε ότι τα κατεχόμενα είναι άντρο παρανομίας

, ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, και Κερκόπορτα ισλαμιστών και τζιχαντιστών στην Ευρώπη. Ούτε ότι σε ένα Ευρωπαϊκό κράτος, η ιδιότητα του πλήρους μέλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως είναι από μόνη της η μόνη εγγύηση, το μόνο εχέγγυο ασφάλειας και σταθερότητας το οποίο χρειάζεται.

Τόσο ανύπαρκτο είναι το δικό τους συμφέρον που πασχίζουν από το 1950 να μας Τουρκέψου. Μας έδωσαν ένα ρατσιστικό, αντιδημοκρατικό σύνταγμα, καταδικασμένο να αποτύχει. Μας εκβίασαν με τριχοτόμηση εάν δεν δεχόμαστε την αυτοδιάθεση με τους δικούς τους όρους. Έκτοτε προωθούν διχοτομικά σχέδια , ( Μακμίλαν, Άτσεσον, Ανάν ). Με την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ προίκισαν την Τουρκία με δικαιώματα στην Κύπρο, χάριν των Τούρκων κατοίκων του νησιού. Τους οποίους οι ίδιοι μέχρι τότε τους ονόμαζαν «Μωαμεθανούς». Δικαιώματα τα οποία οι Τούρκοι είχαν απεμπολήσει και ξεχάσει προ πολλού με την «Συνθήκη των Σεβρών». Φρόντισαν να υποδείξουν στην Τουρκία ότι ήταν ανεπίτρεπτο οι «Τούρκοι της Κύπρου» * , οι οποίοι μάλιστα έμεναν σε χωριά με Χριστιανικές ονομασίες, να ΜΗΝ μιλούν Τουρκικά , αλλά μόνο Ελληνικά. Τους πρότρεψαν και τους διευκόλυναν στο να φέρουν δασκάλους και ιμάμηδες από την Τουρκία για να τους Εκτουρκίσουν. Το 1974 όχι απλός δεν κούνησαν το χεράκι τους να μας προστατεύσουν, όπως όφειλαν, αλλά κινούσαν τα νήματα του Αττίλα. Και έκτοτε κάνουν τα αδύνατα δυνατά, να απενοχοποιήσουν την Τουρκία και να παρουσιάσουν το πρόβλημα έως διακοινοτικό και όχι σαν διακρατικό. Πρόβλημα εισβολής και κατοχής και καταπατήσεως βασικών αρχών δικαίου.

Η Αγγλία μαζί με την Αμερική είναι συνένοχες με την Τουρκία για την συνεχιζόμενη Κυπριακή τραγωδία που συνιστά το μακροβιότερο και κατά εξακολούθηση επαναλαμβανόμενο, επί σαράντα ένα χρόνια, έγκλημα πολέμου. Δεν είναι απλά ηθικοί αυτουργοί. Είναι εμπνευστές, σχεδιαστές, συντελεστές και στυγνοί εκτελεστές του εγκλήματος του συντελέστηκε το 1974 και σχεδιαζόταν από τις αρχές του 1950 όταν πλέων ο Ελληνισμός της Κύπρου έδηξε ότι το αίτημα του για ΕΝΩΣΗ ήταν έτοιμος να το διεκδικήσει μαχητικά και ακατάπαυστα.

Ήταν , είναι και θα συνεχίσει να είναι στο συμφέρον της Αγγλίας και του ΝΑΤΟ η παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο και η «Σολομωνιτζή» της λύσης «win-win» , δηλαδή να ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι είναι όλοι κερδισμένοι , μόνο τα συμφέροντα της Αγγλίας και του ΝΑΤΟ εξυπηρετεί. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δηλώσεις των πιονιών τους, ένθεν και ένθεν του συρματοπλέγματος της κατοχής, Ρωμιών , Τούρκων και ξένων, είναι τόσο Πυθιακές, διφορούμενες, εποικοδομητικά ασαφείς, που εμείς επικαλούμαστε άσπρο και η Τούρκοι λένε μαύρο. Εμείς διαβάζουμε ευρωπαϊκό κεκτημένο οι τούρκοι αποκλίσεις, εμείς συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας οι τούρκοι δυο κράτη. Εμείς επανένωση ( αφού ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ δεν τολμούμε να απαιτήσουμε) και οι τούρκοι ξεχωριστές κυριαρχίες και ιθαγένειες, εγγυημένες πλειοψηφίες πληθυσμού και περιουσιών.

Εάν ήταν στο χέρι τους θα το είχαν κλείσει το Κυπριακό εδώ και καιρό. Αλλά υπάρχουν δυο παράγοντες που τους το απαγορεύουν. Ένας σταθμισμένος και ένας αστάθμητος.

Ο σταθμισμένος είναι το Διεθνές Δίκαιο που δεν νομιμοποιεί εγκλήματα πολέμου και τα παράγωγα τους. Όσα χρόνια και εάν περάσουν. Για αυτό με αλχημείες όπως η «ΔΔΟ» και η «εκρήξεων της οικονομίας» και των «τελευταίων ευκαιριών» προσπαθούν να αποσπάσουν την υπογραφή μας για να τα νομιμοποιήσουν.

Ο αστάθμητος παράγοντας σε αυτή την εξίσωση είναι η τουρκική υπεροψία και πλεονεξία που τα θέλει όλα δικά της. Που θέλει τον έλεγχο, άμεσο ή έμμεσο όλης της Κύπρου. Μας το βροντοφωνάζουν συνεχώς, ευθέως και κατηγορηματικώς οι Τούρκοι αλλά εμείς κωφεύουμε. Για αυτό δεν δένει το βύσσινο.

* «Τούρκοι της Κύπρου» = «Τούρκοι» και «Λινοπάμπακοι» κατά την Τουρκοκρατία, που έγιναν « Μωαμεθανοί» στην Αποικιοκρατία , που έγινα « Τούρκοι» κατά τον Αγώνα της ΕΟΚΑ και τελικώς « Τουρκοκύπριοι» με την Τουρκανταρσία του 1963.

Την ίδια εξελικτική πορεία ακλούθησε και η κατηγοριοποίηση τους. Από «Αφέντες» κατά την Τουρκοκρατία, σε «Μειονότητα» κατά την Αγγλοκρατία, σε «Κοινότητα» με την Ανεξαρτησία, σε «Λαό» με την Εισβολή ( εισβολή η οποία άρχισε από την Τουρκοανταρσία του 1963 και ολοκληρώθηκε το 1974), και σε ίσου καθεστώτος και συγκυριαρχίας «Κράτος» με το Σχέδιο Ανάν και τις συμφωνίες, συγκλίσεις, ανακοινωθέντα, των Χριστόφια/Ταλάτ/Αναστασιάδη/Έρογλου/Ακιντζί.

«Αφέντες και Κυρίαρχοι» στον Βορρά, «Αφέντες και Συγκυρίαρχοι» στον Νότο.

O Αντώνης Κ. Σιβιτανίδης, M.Sc., B.Sc. - Εκπρόσωπος Τύπου, Ε.Ε.ΔΗ.ΚΟ. Πάφου

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com