Ένοχοι Κράτος/ιδιοκτήτες για καρκίνο – Μαρτυρίες ντοκουμέντα

Μια από τις πρωτόγνωρες για τα κυπριακά δεδομένα υποθέσεις πήρε χθες στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας μια τροπή που τίθεται να αλλάξει δεδομένα ζωής για κατοίκους της περιοχής των Λατσιών.

Ιδιοκτήτες του εργοστασίου Astrasol αλλά και κράτος έχουν σύμφωνα με την απόφαση Δικαστηρίου ευθύνες για τη λειτουργία του εν λόγω εργοστασίου και για το «σύμπλεγμα καρκίνου» που προκάλεσαν σε αρκετά άτομα λόγω της λειτουργίας του εργοστασίου.Στην πολυσέλιδη απόφαση του Δικαστηρίου περιγράφονται ιστορίες που προκαλούν

Καταπέλτης απόφαση Αστρασόλ: Δικαίωση καρκινοπαθών κατοίκων

14 συνολικά αγωγές καταχωρίσθηκαν για κρούσματα καρκίνου τα οποία οφείλονται στο σύμπλεγμα που προκλήθηκε και αναφέρεται πιο πάνω.

Οι γονείς του τρίχρονου Σταύρου καταχώρησαν αγωγή λόγω του ότι ο γιος τους σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο εμφάνισε συνεχή αναπνευστικά προβλήματα και αλλεργίες, τα οποία αντιμετωπίστηκαν με αντιβίωση και κορτιζόνη. Τον Δεκέμβριο του 2004, ο υιός του διαγνώστηκε με οξεία λεμφοπλαστική λευχαιμία. Είχαν διαπιστώσει ότι και άλλοι γείτονες διαγνώστηκαν με καρκίνο και υποψιάστηκαν ότι ίσως αυτό να οφειλόταν στο εργοστάσιο Astrasol που κατασκεύαζε σόλες παπουτσιών. Δεν γνώριζαν τότε ότι το εν λόγω εργοστάσιο χρησιμοποιούσε την ουσία διχλωρομεθάνιο R40 που είναι καρκινογόνα.

Επισκέφθηκαν το ογκολογικό κέντρο αλλά και εξειδικευμένη κλινική στη Μόσχα. Εκεί επιβεβαιώθηκε η διάγνωση για τον ανήλικο υιό του. Διαπιστώθηκε επίσης ότι το παιδί του αλλά και ο ίδιος, είχαν σοβαρό πρόβλημα στους πνεύμονες. Οι γιατροί στη Μόσχα, τον ρώτησαν αν εκεί που κατοικούσε υπήρχαν εργοστάσια που να χρησιμοποιούν χημικές ουσίες, γιατί λόγω της σοβαρότητας του προβλήματος στους πνεύμονες του ιδίου και του παιδιού του, υπέθεσαν ότι πρέπει να ανάπνεαν για αρκετό καιρό κάτι πολύ επικίνδυνο.

Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο, τηλεφώνησε στο γείτονα του Ιωνά Κκαϊλή, του οποίου η σύζυγος και η κόρη είχαν ήδη διαγνωστεί με καρκίνο. Του ζήτησε να διερευνήσει κατά πόσο στο εν λόγω εργοστάσιο χρησιμοποιούνταν επικίνδυνα υλικά. Ο κ. Καϊλής αφού αφαίρεσε ετικέτες από βαρέλια που υπήρχαν στο εργοστάσιο της Astrasol, τις μετέφερε σε γιατρό του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, όπου του ανέφερε ότι πρόκειται για καρκινογόνες ουσίες και τον συμβούλευσε να προβεί σε άμεσες ενέργειες για να σταματήσει την λειτουργία του το εργοστάσιο. Ανέφεραν στο διευθυντή του ιατρικού κέντρου στη Μόσχα τις ουσίες που υπήρχαν στα βαρέλια και αυτός τους είπε να μην ξαναπάρουν το παιδί τους στη συγκεκριμένη περιοχή και να ενημερώσουν τους κατοίκους ότι κινδυνεύουν και πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα.

Μετά την επιστροφή τους στην Κύπρο και αφού ακολούθησαν διάφορες θεραπείες, μετέβηκαν τον Απρίλιο του 2005 στη Νέα Υόρκη σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο. Εκεί, το παιδί του παρακολουθείτο από ειδικό παιδοογκολόγο και ερευνητή στη λευχαιμία. Ο εν λόγω γιατρός, τον παρότρυνε να μην ξαναπάρει το παιδί του στη συγκεκριμένη περιοχή που χρησιμοποιείται η χημική ουσία διχλωρομεθάνιο R40.

Το παιδί τους υπέστη εντατική χημειοθεραπεία στην Αμερική με πάρα πολλά προβλήματα με αποτέλεσμα να πέσει σε κώμα για δέκα μέρες. Μετά την χημειοθεραπεία, παρέμειναν για 30 ολόκληρους μήνες σε άλλο ιατρικό κέντρο στην Αμερική, το οποίο τους στοίχισε αρκετά χρήματα. Ύστερα από πολλές επιπλοκές, ο γιος του ολοκλήρωσε το 2007 επιτυχώς τη θεραπεία του και επισκεπτόταν το Νοσοκομείο στο Μανχάταν μόνο για ιατρικές εξετάσεις. Τον Σεπτέμβριο του 2007, τους δόθηκε άδεια από το γιατρό να επιστρέψουν στην Κύπρο, τους συμβούλευσε όμως να αποφύγουν δια παντός την περιοχή Λατσιών όπου βρίσκεται το εργοστάσιο της Astrasol. Τους συμβούλευσε επίσης να παραμείνουν τουλάχιστον για ένα χρόνο μακριά από οποιαδήποτε άλλη πόλη και να μεταβούν σε βουνό, όπου θα έχει καθαρό αέρα διότι αυτό θα βοηθούσε το παιδί τους.

Μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, το παιδί του δεν παρουσίασε άλλα προβλήματα. Όμως στις 5.1.2015 διαγνώστηκε με οξεία μυοκαρδίτιδα, η οποία είναι πολύ επικίνδυνη όπως τους λέχθηκε από τους γιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Τους λέχθηκε επίσης ότι πιθανό το περιστατικό αυτό να οφειλόταν στις συνεχόμενες χημειοθεραπείες που το παιδί είχε υποστεί.

Ο ίδιος, είχε συνεχή αναπνευστικά προβλήματα. Στην συνέχεια, τον Οκτώβριο του 2013, διαγνώστηκε με καρκίνο στον προστάτη. Μετέβηκε στην Μόσχα όπου υπεβλήθηκε σε σειρά εξετάσεων και θεραπείες.

Ήταν η θέση του μάρτυρα ότι τόσον ο ίδιος, η μητέρα του παιδιού του καθώς και το ίδιο το παιδί, υπέστηκαν σοβαρή ζημιά στα δικαιώματα ζωής και κατοικίας, τα οποία υπονομεύθηκαν σε ουσιαστικό βαθμό τόσον από τον θόρυβο και τη δυσοσμία όσο και από τα προβλήματα υγείας που τους δημιουργήθηκαν.

Άλλη αγωγή ανήκει σε εργαζόμενο στο εργοστάσιο από το 1995 έως το 2007. Κατά τη διάρκεια της εργασίας του, πρόσεξε μέσα στο εργοστάσιο διάφορα βαρέλια που είχαν απ’ έξω ζωγραφισμένο το σήμα της νεκροκεφαλής. Δύο χρόνια μετά που ξεκίνησε να εργάζεται, άρχισε να έχει σοβαρούς πονοκεφάλους. Στην συνέχεια, το 2010 υπέστη καρκίνο τύπου Hodgkin’s. Υπεβλήθηκε σε χημειοθεραπείες στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Μετέβη επίσης στο Ισραήλ για ιατρικές εξετάσεις.

Ακολούθως, μετά από παράπονα και διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, αντιλήφθηκε ότι αιτία της ασθένειας του ήταν το διχλωρομεθάνιο R40 που χρησιμοποιείτο καθημερινά στο εργοστάσιο. Ο ίδιος έπλενε καθημερινά τα καλούπια με αυτό το υλικό και έλιωναν όπως είπε τα χέρια του. Ένιωθε κάψιμο στα μάτια και ζητούσε μάσκες από τη διεύθυνση χωρίς όμως ανταπόκριση.Του υπεβλήθη στην αντεξέταση ότι όλα τα υλικά που χρησιμοποιούσε το εργοστάσιο Astrasol, ήταν δηλωμένα στις αρμόδιες υπηρεσίες και απολύτως νόμιμα.

Απάντησε ότι δεν γνωρίζει κάτι τέτοιο, ξέρει όμως ότι ο ίδιος υπέφερε από την ασθένεια, η οποία οφείλεται στα εν λόγω υλικά. Δεν εγκατέλειψε την εργασία του γιατί είχε όπως είπε να σπουδάσει δύο παιδιά, παρότι αντιλήφθηκε ότι τον επηρέαζαν τα χημικά που χρησιμοποιούσε. Τον διαβεβαίωσαν επίσης οι ιδιοκτήτες ότι τα εν λόγω χημικά δεν ήταν καρκινογόνα. Δέχτηκε ότι ο ίδιος δεν είναι ειδικός για να καταθέσει γι’ αυτό το θέμα, ισχυρίστηκε όμως ότι υπάρχουν σχετικές γνωματεύσεις γιατρών.

Στο εργοστάσιο είχε περίπου 20 εργαζόμενους. Αρνήθηκε υποβολή ότι δεν ασθένησαν και άλλοι εργαζόμενοι. Ισχυρίστηκε ότι ασθένησαν και άλλοι, οι οποίοι δεν έκαμαν αγωγή και προθυμοποιήθηκε μάλιστα να αναφέρει και τα ονόματα τους.
Επανεξεταζόμενος, επανέλαβε ότι και άλλοι υπάλληλοι αρρώστησαν, κάμνοντας ιδιαίτερη αναφορά σε μία συγγενή του εναγομένου 3, η οποία απεβίωσε από καρκίνο.

Τρίτη περίπτωση αγωγής, προέρχεται από κάτοικο της περιοχής των Λατσιών.Τόσο ο ίδιος όσο και η γυναίκα του, είναι καρκινοπαθείς. Η σύζυγος του υπεβλήθη σε μαστεκτομή και χημειοθεραπείες στην Κύπρο και την Αγγλία. Υπεβλήθη επίσης σε πλαστική εγχείρηση αποκατάστασης, όμως στη συνέχεια επανεμφανίστηκε καρκίνος και αναγκάστηκε να αφαιρέσει το ¼ του αριστερού της πνεύμονα.

Τέταρτη περίπτωση αγωγής προέρχεται από αδελφό της αποθανούσας Δέσποινας Μεταξά, η οποία απεβίωσε σε ηλικία 37 ετών στις 8.3.2014 σαν αποτέλεσμα της ασθένειας του καρκίνου του μαστού. Είναι γιος της Ευρυδίκης Μεταξά, η οποία είναι επίσης καρκινοπαθής. Διέμενε στην Οδό Ακάμαντος 4Α στα Λατσιά μαζί με τη μητέρα του και την αδελφή του μέχρι το 2006, σε απόσταση 50 μέτρων από το εργοστάσιο της Astrasol.

Συγκλονίζει η περίπτωση του τρίχρονου παιδιού που έχασε τη ζωή του το 1999 και οι γονείς του καταχώρισαν επίσης αγωγή. Η μητέρα του παιδιού διέμενε στην ίδια περιοχή όπου και εγκαταστάθηκε μετέπειτα και με το σύζυγό της, από το 1975 που γεννήθηκε. Η πιο πάνω οικία της, εφάπτεται με το επίδικο εργοστάσιο της Astrasol. Μαζί τους διέμενε και η μητέρα της Ευδοκία Κλεοβούλου, η οποία εγκαταστάθηκε στην εν λόγω διεύθυνση από το 1964.
Με τον σύζυγο της απέκτησαν μία κόρη, την Μαρία, η οποία απεβίωσε το 1999 σε ηλικία τριών ετών σαν αποτέλεσμα της ασθένειας του καρκίνου στον εγκέφαλο.

Εργαζόμενος κοντά στο εργοστάσιο καταχώρισε επίσης αγωγή. Εργάζονταν μαζί με τη σύζυγο του στην εν λόγω ταβέρνα από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Το 2009, η γυναίκα του διαγνώστηκε με καρκίνο στον τράχηλο. Απεβίωσε στις 16.4.2012 σε ηλικία 48 ετών από την πιο πάνω ασθένεια.