«Ένας κόσμος που χάθηκε», με την οπτική του Στέλιου Παπαντωνίου

Του Στέλιου Παπαντωνίου, Φιλόλογου Εκπαιδευτικού

Μόνο με θαυμασμό μπορώ να γράψω για το έργο "Ένας κόσμος που χάθηκε. Γλυκόπικρες αναμνήσεις από την Κύπρο του χτές", της αγαπητής μου συναδέλφου Τούλας Χατζηκωστή, γιατί μου έδωσε και πάλι με τα γραφτά της, την Ιστορία όσων ζήσαμε από το 1955 ως το 1974 με τόσο ζωντανό και καθάριο τρόπο, που λες, να ένα δείγμα γραφής που μπορεί να αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά των σχολείων

μας, ευκαιρία μεγάλη να μάθουν να γράφουν αλλά και να διδάσκονται την σύγχρονη ιστορία με τον πιο απλό και φυσικό τρόπο αφηγήσεις όσων έζησαν τα γεγονότα και μπορούν να ανάγονται στο ευρύτερο και γενικότερο όχι μόνο από το προσωπικό στα παγκύπρια αλλά και στα πανανθρώπινα και στα διηνεκή διδάγματα από την Ιστορία.

Η Τούλα Χατζηκωστή έχει και το χάρισμα και την γνώση και την πείρα, δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα, γι' αυτό και η γραφή της είναι τόσο απλή, κλασσική, αληθινή, μεταδοτική ηθών, εθίμων, ιστορικών στιγμών ζωντανών και καυτών ως σήμερα.

Από την πρώτη της χρονιά στη Μόρφη κι ύστερα την όλη της ζωή, Μόρφου, Βατυλή, Αθήνα, Πάφο και άλλα μέρη της Κύπρου κατά την περίοδο της εισβολής, ζωντανεύει αβίαστα πρόσωπα και καταστάσεις, φέρνει στην μνήμη τύπους και προσωπικότητες, τυχερή γιατί γνώρισε από πρώτο χέρι ιστορικές μορφές, αλλά και βαθιά μελετημένη και προβληματισμένη για την όλη κατάσταση εν Κύπρο από τον καιρό του Δημοψηφίσματος.

Αντικειμενική στις δύσκολες περιόδους της Ιστορίας μας, χωρίς φανατισμούς ή ιδεοληψίες, ολοκάθαρος νους και ευγενικό συναίσθημα, στήνει μπροστά μας τον κόσμο που είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε οι παλιοί, με αγάπη και τέχνη δοσμένο, τέχνη της κλασσικής γραφής, στην οποία για να φτάσει κανείς περνά από χρόνια και χρόνια δοκιμασίας.

Ήθη και έθιμα, στο σπίτι και στο σχολείο, στην κοινότητα και στην πόλη, στο εσωτερικό και εξωτερικό, ιδιαίτερα στην Αθήνα, αναβιώνουν με την ανάγνωση του βιβλίου της, που μπορεί να διαιρεθεί βασικά σε δυο ενότητες δομικές, την ηθογραφία και την Ιστορία. Και στα δυο, όποιος διαβάσει το βιβλίο θα βγει κερδισμένος, γιατί πράγματι μαθαίνει και ποια ήταν η ζωή στην Κύπρο προ εβδομηκοντετίας ως την τουρκική εισβολή και τα κυριότερα ιστορικά γεγονότα.

Κι ως δάσκαλος δικαιούμαι να ρωτώ:

Πότε θα δοθεί το βιβλίο στα παιδιά μας να μάθουν για τον τόπο, τους ανθρώπους, για την Ιστορία τους, απλά και καθαρά;

Εύχομαι στην Τούλα Χατζηκωστή καλή συνέχεια