Εμφυτεύματα μικροτσίπ που επιτρέπουν να πληρώσετε με το χέρι σας- Οι ανησυχίες

Ο Patrick Paumen προκαλεί σάλο κάθε φορά που πληρώνει για κάτι σε ένα κατάστημα ή εστιατόριο. Κι αυτό γιατί ο 37χρονος δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει τραπεζική κάρτα ή το κινητό του για να πληρώσει. Αντίθετα, απλώς τοποθετεί το αριστερό του χέρι κοντά στη συσκευή ανάγνωσης καρτών ανέπαφων και η πληρωμή ολοκληρώνεται.

«Οι αντιδράσεις που έχω από τα ταμίες είναι ανεκτίμητες!» λέει ο κ. Paumen, φύλακας από την Ολλανδία.

Είναι σε θέση να πληρώσει χρησιμοποιώντας το χέρι του, επειδή το 2019 του έβαλαν ένα μικροτσίπ ανέπαφων πληρωμών κάτω από το δέρμα του.

«Η διαδικασία πονάει

όσο όταν κάποιος τσιμπάει το δέρμα σου», λέει ο κ. Paumen.

Η πρώτη εμφύτευση μικροτσίπ

Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του BBC, μικροτσίπ εμφυτεύτηκε για πρώτη φορά σε έναν άνθρωπο το 1998, αλλά μόνο την τελευταία δεκαετία η τεχνολογία ήταν διαθέσιμη στο εμπόριο.

Και όσον αφορά τα εμφυτεύσιμα τσιπ πληρωμής, η βρετανο-πολωνική εταιρεία Walletmor, λέει ότι πέρυσι έγινε η πρώτη εταιρεία που τα πρόσφερε προς πώληση.

«Το εμφύτευμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πληρώσετε ένα ποτό στην παραλία στο Ρίο, έναν καφέ στη Νέα Υόρκη, ένα κούρεμα στο Παρίσι - ή στο τοπικό παντοπωλείο σας», λέει ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος Wojtek Paprota. «Μπορεί να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε γίνονται δεκτές ανεπαφικές πληρωμές».

Το τσιπ της Walletmor, το οποίο ζυγίζει λιγότερο από ένα γραμμάριο και είναι λίγο μεγαλύτερο από έναν κόκκο ρυζιού, αποτελείται από ένα μικροσκοπικό μικροτσίπ και μια κεραία που περικλείεται σε ένα βιοπολυμερές - ένα υλικό φυσικής προέλευσης, παρόμοιο με το πλαστικό.

Ο κ. Paprota προσθέτει ότι είναι απολύτως ασφαλές, έχει ρυθμιστική έγκριση, λειτουργεί αμέσως μετά την εμφύτευση και θα παραμείνει σταθερά στη θέση του. Επίσης, δεν απαιτεί μπαταρία ή άλλη πηγή ενέργειας. Η εταιρεία λέει ότι έχει πλέον πουλήσει περισσότερες από 500 τσιπ.

Η τεχνολογία που χρησιμοποιεί το Walletmor είναι η επικοινωνία κοντινού πεδίου ή το NFC, το σύστημα ανέπαφων πληρωμών στα smartphone. Άλλα εμφυτεύματα πληρωμής βασίζονται στην αναγνώριση ραδιοσυχνοτήτων (RFID), η οποία είναι η παρόμοια τεχνολογία που συναντάται συνήθως σε φυσικές ανέπαφες χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες.

Έρευνα του 2021

Για πολλούς από εμάς, σημειώνει το BBC,  η ιδέα της εμφύτευσης ενός τέτοιου τσιπ στο σώμα μας είναι τρομακτική, αλλά μια έρευνα του 2021 σε περισσότερους από 4.000 ανθρώπους σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση διαπίστωσε ότι το 51% θα το σκεφτόταν.

Ωστόσο, χωρίς να δώσει ένα ποσοστό, η έκθεση προσέθεσε ότι «τα ζητήματα εισβολής και ασφάλειας εξακολουθούν να αποτελούν μείζον μέλημα» για τους ερωτηθέντες.

Ο κ. Paumen λέει ότι δεν έχει καμία από αυτές τις ανησυχίες.

«Τα εμφυτεύματα τσιπ περιέχουν το ίδιο είδος τεχνολογίας που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι σε καθημερινή βάση», λέει, «Από μπρελόκ μέχρι ξεκλείδωμα θυρών, κάρτες δημόσιας συγκοινωνίας όπως η κάρτα London Oyster ή τραπεζικές κάρτες με λειτουργία ανέπαφων πληρωμών.

«Η απόσταση ανάγνωσης περιορίζεται από το μικρό πηνίο κεραίας μέσα στο εμφύτευμα. Το εμφύτευμα πρέπει να βρίσκεται εντός του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου μιας συμβατής συσκευής ανάγνωσης RFID [ή NFC]. Μόνο όταν υπάρχει μαγνητική σύζευξη μεταξύ της συσκευής ανάγνωσης και του αναμεταδότη μπορεί το εμφύτευμα μπορεί να διαβαστεί».

Προσθέτει ότι δεν ανησυχεί ότι μπορεί να εντοπιστεί το πού βρίσκεται.

«Τα τσιπ RFID χρησιμοποιούνται σε κατοικίδια για να τα αναγνωρίζουν όταν χάνονται», λέει. "Αλλά δεν είναι δυνατός ο εντοπισμός τους χρησιμοποιώντας ένα εμφύτευμα τσιπ RFID - το κατοικίδιο που λείπει πρέπει να βρεθεί φυσικά. Στη συνέχεια ολόκληρο το σώμα σαρώνεται μέχρι να βρεθεί και να διαβαστεί το εμφύτευμα τσιπ RFID».

Ασφάλεια και προσωπικά δεδομένα 

Ωστόσο, το ζήτημα με τέτοια τσιπ, (και αυτό που προκαλεί ανησυχία), είναι αν στο μέλλον γίνονται όλο και πιο προηγμένα και γεμάτα με προσωπικά δεδομένα ενός ατόμου. Και, με τη σειρά του, εάν αυτές οι πληροφορίες είναι ασφαλείς και εάν ένα άτομο θα μπορούσε πράγματι να παρακολουθηθεί.

H ειδικός στη χρηματοοικονομική τεχνολογία ή fintech Theodora Lau, είναι συν-συγγραφέας του βιβλίου Beyond Good: How Technology Is Leading A Business Driven Revolution, λέει ότι τα εμφυτευμένα τσιπ πληρωμής είναι απλώς «μια επέκταση του Διαδικτύου των πραγμάτων». Με αυτό εννοεί έναν άλλο νέο τρόπο σύνδεσης και ανταλλαγής δεδομένων.

Ωστόσο, ενώ λέει ότι πολλοί άνθρωποι είναι ανοιχτοί στην ιδέα - καθώς θα έκανε την πληρωμή για πράγματα πιο γρήγορα και ευκολότερα - το όφελος πρέπει να σταθμιστεί με τους κινδύνους. Ειδικά όταν και όταν τα ενσωματωμένα τσιπ φέρουν περισσότερα από τα προσωπικά μας στοιχεία.

«Πόσα είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε, για λόγους ευκολίας;»,  λέει. «Πού τραβάμε τη γραμμή όταν πρόκειται για την ιδιωτικότητα και την ασφάλεια; Ποιος θα προστατεύσει την υποδομή ζωτικής σημασίας και τους ανθρώπους που αποτελούν μέρος της;»

Η Nada Kakabadse, καθηγήτρια πολιτικής, διακυβέρνησης και ηθικής στο Henley Business School του Πανεπιστημίου Reading, είναι επίσης επιφυλακτική σχετικά με το μέλλον των πιο προηγμένων ενσωματωμένων τσιπ.

«Υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά της τεχνολογίας που μπορεί να καταχραστεί», λέει. «Σε αυτούς που δεν αγαπούν την ατομική ελευθερία, ανοίγει σαγηνευτικές νέες προοπτικές για έλεγχο, χειραγώγηση και καταπίεση.

«Και σε ποιον ανήκουν τα δεδομένα; ​​Ποιος έχει πρόσβαση στα δεδομένα; ​​Και, είναι ηθικό να κάνουμε τσιπ σε ανθρώπους όπως εμείς τα κατοικίδια;»

Το αποτέλεσμα, προειδοποιεί, θα μπορούσε να είναι «η αποδυνάμωση πολλών προς όφελος λίγων».

«Αδικαιολόγητες ανησυχίες»

Ο Steven Northam, ανώτερος λέκτορας στην καινοτομία και την επιχειρηματικότητα στο Πανεπιστήμιο του Winchester, λέει ότι οι ανησυχίες είναι αδικαιολόγητες. Εκτός από την ακαδημαϊκή του εργασία, είναι ο ιδρυτής της βρετανικής εταιρείας BioTeq, η οποία κατασκευάζει εμφυτευμένα, ανέπαφα τσιπ από το 2017.

Τα εμφυτεύματα του απευθύνονται σε άτομα με αναπηρία που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα τσιπ για να ανοίγουν αυτόματα τις πόρτες.

«Έχουμε καθημερινές έρευνες», λέει, «και έχουμε πραγματοποιήσει πάνω από 500 εμφυτεύματα στο Ηνωμένο Βασίλειο - αλλά ο Covid προκάλεσε κάποια μείωση σε αυτό».

«Αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιείται στα ζώα εδώ και χρόνια», υποστηρίζει. «Είναι πολύ μικρά, αδρανή αντικείμενα. Δεν υπάρχουν κίνδυνοι.»

Πίσω στην Ολλανδία, ο κ. Paumen περιγράφει τον εαυτό του ως "biohacker" - κάποιος που βάζει κομμάτια τεχνολογίας στο σώμα του για να προσπαθήσει να βελτιώσει την απόδοσή του. Έχει συνολικά 32 εμφυτεύματα, συμπεριλαμβανομένων τσιπ για άνοιγμα θυρών και ενσωματωμένους μαγνήτες.

«Η τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς, οπότε συνεχίζω να συλλέγω περισσότερα», λέει. «Τα εμφυτεύματα μου αυξάνουν το σώμα μου. Δεν θα ήθελα να ζήσω χωρίς αυτά», λέει.

«Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να τροποποιήσουν το σώμα τους. Θα πρέπει να το σεβαστούμε - και θα πρέπει να μας σέβονται ως βιοχάκερ.», είπε.

Keywords
Τυχαία Θέματα