Εδώ είναι Κύπρος, όχι Ευρώπη

Αν δεν τα σπάσεις, δεν σε παίρνουν στα σοβαρά», αποφάνθηκε σε συνέντευξή του στην «El Pais» ο συγγραφέας Μαρσέλ Γκοσέ, αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατεί στη γαλλική πολιτική ζωή.

Στην Κύπρο, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Την ώρα που σε Βέλγιο, Ολλανδία, Ισραήλ και άλλες χώρες, το λαϊκό κίνημα βρήκε συνεχιστές και συνοδοιπόρους, στην εγχώρια καθημερινότητά τους τα «Κίτρινα Γιλέκα» περιορίζονται σ’ ένα διαδικτυακό γκρουπ, που προς το παρόν ψάχνει την ιεραρχία του στη δημιουργία τοπικών επιτροπών και οι Κύπριοι

Παθητικοί θεατές σε κυβερνητικές πολιτικές που μπαίνουν στην τσέπη τους και μειώνουν την αγοραστική τους δύναμη, αναβλητικοί στην κήρυξη της… κοινωνικής επανάστασης, ακόμα και όταν αποφασιζόταν κι εφαρμοζόταν -σε ευρωπαϊκή πρώτη- το περιβόητο «bail -in» του 2013. Κουλτούρα υποταγής, νοοτροπία που εμπέδωσε την τακτική του συμβιβασμού, κομματικές εξαρτήσεις που εξαντλούν τα περιθώρια αυτόβουλης δράσης ή, τελικά, μια άδικη σύγκριση που επιζητεί κοινές συνισταμένες ανάμεσα σε ανόμοιες κοινωνίες και ιστορικές καταβολές;

Επί τούτου, αναλύουν τα κυπριακά δεδομένα στη «Σημερινή» ο δόκτωρ κοινωνιολογίας Νίκος Περιστιάνης, ο πολιτικός επιστήμονας, Γιώργος Κέντας και ο φοιτητής και αρθρογράφος του περιοδικού «Πεζοδρόμιο», Χρίστος Πέτρου.

Ολόκληρο το ρεπορτάζ στη «Σημερινή»