«Δώστε περισσότερα όπλα στην Ουκρανία-Υπάρχουν συνθήκες για ουκρανική επίθεση»

Το ζήτημα της παροχής ισχυρών όπλων στην Ουκρανία, με τα οποία το Κίεβο θα έχει την δυνατότητα να πλήξει στρατηγικής σημασίας ρωσικούς στόχους, ξεχώρισε την προηγούμενη εβδομάδα στις αναλύσεις των δυτικών και Ουκρανών αναλυτών. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αρθρογράφοι εκφράζουν την άποψη ότι με τα κατάλληλα πολεμοφόδια η Ουκρανία θα μπορούσε να αιφνιδιάσει την Ρωσία και να διεξάγει μια πετυχημένη επιχείρηση κατά την χειμερινή περίοδο. Στο ίδιο μήκος κύματος, οι Ουκρανοί αναλυτές αναμένουν περισσότερη «αποφασιστικότητα» από τη Δύση.

Την

Διαβάστε ακόμη: Ουκρανία: Μπαράζ πρωινών ρωσικών επιθέσεων και διακοπή ηλεκτροδότησης

Καθώς η ένταση εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα τόσο στο ουκρανικό μέτωπο όσο και στην Ασία, ο ασιατικός Τύπος εκπέμπει το μήνυμα ότι οι χώρες της περιοχής πρέπει να αποδώσουν μεγαλύτερη σημασία στο συντονισμό των κινήσεων τους. Ο δε, κινεζικός Τύπος στρέφεται κατά ενός σημαντικού συμμάχου της Δύσης στην περιοχή, της Ιαπωνίας.

«Δώστε στην Ουκρανία όπλα»

Ο Max Boot είναι ο συγγραφέας του άρθρου γνώμης με τίτλο «Δώστε στην Ουκρανία τη δυνατότητα να χτυπήσει κάθε ίντσα των ρωσικών κατεχόμενων εδαφών» που δημοσιεύτηκε στις 13 Δεκεμβρίου στην αμερικανική εφημερίδα «The Washington Post». «Η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι πολύ περιοριστική στους τύπους όπλων που παρέχει στην Ουκρανία. Επίσης, η κυβέρνηση Μπάιντεν αρνείται να παράσχει το ATACMS (Στρατιωτικό Τακτικό Πυραυλικό Σύστημα) στην Ουκρανία και έχει τροποποιήσει ακόμη και τους εκτοξευτές HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) ώστε να μην μπορούν να εκτοξεύσουν πυραύλους ATACMS, γεγονός που θα αυξήσει το βεληνεκές τους από 50 μίλια σε έως και 180 μίλια. Αμερικανικά μαχητικά-βομβαρδιστικά όπως το F-16, τα οποία ζητούν οι Ουκρανοί, είναι επίσης εκτός διαπραγμάτευσης», γράφει ο κ. Boot, ο οποίος προσθέτει τα εξής: «Μπορώ να καταλάβω ότι η κυβέρνηση δεν θέλει τα αμερικανικά όπλα να χρησιμοποιηθούν για επιθέσεις σε ρωσικό έδαφος, αλλά η κυβέρνηση Ζελένσκι έχει αποδειχθεί αξιόπιστος εταίρος που έχει τηρήσει τους περιορισμούς των ΗΠΑ. Επιπλέον, οι πιο πολύτιμοι στόχοι για πλήγματα μεγαλύτερης εμβέλειας βρίσκονται στην Ουκρανία, όχι στη Ρωσία. Η απόκτηση πρόσβασης σε όπλα μεγαλύτερης εμβέλειας θα επιτρέψει στους Ουκρανούς να χτυπήσουν αποτελεσματικότερα τέτοιους στρατιωτικούς στόχους σε όλο το πλάτος των κατεχόμενων εδαφών. Αυτό περιλαμβάνει την Κριμαία, η οποία παραμένει εκτός της εμβέλειας HIMARS. Τέτοιες επιθέσεις, με τη σειρά τους, θα επιτρέψουν μελλοντικές επιθέσεις που μπορούν να ολοκληρώσουν αυτόν τον φοβερό πόλεμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να επιτρέπουν επιθέσεις εναντίον στόχων στη Ρωσία. Αλλά θα πρέπει σίγουρα να επιτρέψουν πιο αποτελεσματικά ουκρανικά χτυπήματα σε ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού και βάσεις σε όλη την κατεχόμενη Ουκρανία».

«Στο Κίεβο, είδα τον Δάντη κάτω από σάκους άμμου – μια σύγχρονη εικόνα της κόλασης του πολέμου» είναι ο τίτλος του άρθρου του Clive Myrie που δημοσιεύτηκε στις 12 Δεκεμβρίου στη βρετανική εφημερίδα «The Guardian» και έχει ως εξής: «Τράβηξα πολλές φωτογραφίες στο τηλέφωνό μου όταν ήμουν στην Ουκρανία φέτος, αλλά αυτή μου πήδηξε καθώς τις ξεφύλλιζα. Εδώ έχουμε τον Δάντη – τον Ιταλό ποιητή, φιλόσοφο, συγγραφέα – με το μαρμάρινο κεφάλι του να ξεπροβάλλει από τους σάκους άμμου. Βρίσκεται σε ένα πάρκο στο λόφο Volodymyr στο κέντρο του Κιέβου. Δεν είναι απλώς μια συγκλονιστική εικόνα. Ο Δάντης είναι προάγγελος της Αναγέννησης. είναι σύμβολο πολιτισμού και μάθησης. Και αυτό είναι το αντίθετο του πολέμου, που είναι μια οπισθοδρόμηση σε σκοτεινούς καιρούς». Στη συνέχεια του άρθρου ξεχωρίζουν και τα εξής: «Το γεγονός ότι ο Δάντης έπρεπε να καλυφθεί με σάκους άμμου σας λέει τα πάντα - οι Ρώσοι επιτίθενται σε πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με μια στρατιωτική εκστρατεία. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν πίστευε ότι ο πόλεμος θα τελείωνε σε λίγες μέρες. Τώρα η Ουκρανία και η Ρωσία είναι εγκλωβισμένες σε αυτόν τον μακρύ πόλεμο φθοράς. Καλύπτω πολέμους και συγκρούσεις εδώ και 20 χρόνια, από το Ανατολικό Τιμόρ έως τη Μέση Ανατολή και τη Δυτική Αφρική. Αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Πρόκειται για δύο εξελιγμένες χώρες με σύγχρονο οπλισμό και σύγχρονους στρατούς που πολεμούν μεταξύ τους σε ευρωπαϊκό έδαφος».

Η αγγλόφωνη υπηρεσία του γαλλικού δικτύου «France 24» στις 12 Δεκεμβρίου δημοσίευσε ανταπόκριση από τα ανατολικά εδάφη της Ουκρανίας με τίτλο «Η μάχη για το Μπαχμούτ: Οι τελευταίοι κάτοικοι της ουκρανικής πόλης επιβιώνουν κάτω από πυρά πυροβολικού». Στο δημοσίευμα αναφέρονται τα εξής: «Η μάχη μαίνεται στο Μπαχμούτ. Η πόλη είναι σήμερα η πιο ενεργή και βίαιη γραμμή του μετώπου στον πόλεμο για την Ουκρανία. Μετά από μια σειρά ηττών στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα, ο ρωσικός στρατός προσπαθεί να κερδίσει, ρίχνοντας στρατιώτες και μισθοφόρους Βάγκνερ στο Μπαχμούτ. Ο ήχος του πολέμου είναι σταθερός στο Μπαχμούτ, σε σημείο που οι κάτοικοι δεν αντιδρούν καν όταν οι οβίδες πετούν πια. Τα περισσότερα κτίρια έχουν σπασμένα παράθυρα ή έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Οι μάχες έχουν ενταθεί τους τελευταίους μήνες, καθώς η Ρωσία προσπαθεί να εδραιώσει τον έλεγχό της στις τέσσερις επαρχίες που προσάρτησε παράνομα τον Σεπτέμβριο. Από τότε που ξεκίνησαν οι μάχες, το μεγαλύτερο μέρος του προπολεμικού πληθυσμού των 70.000 κατοίκων του Μπαχμούτ έχει τραπεί σε φυγή. Οι λιγοστοί κάτοικοι που έχουν απομείνει πρέπει τώρα να επιβιώσουν χωρίς ρεύμα, χωρίς φυσικό αέριο, χωρίς τρεχούμενο νερό, χωρίς θέρμανση και χωρίς δίκτυο. Άλλοι κάτοικοι συγκεντρώνονται σε ένα σημείο ανθρωπιστικής βοήθειας που έχει δημιουργηθεί για να παρέχει φαγητό, καφέ, θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα και μερικές φορές wifi. Είναι συχνά γεμάτο».

«Οι ΗΠΑ πλησιάζουν στην παράδοση πυραύλων Patriot», ήταν ο τίτλος του δημοσιεύματος της αγγλικής υπηρεσίας του γερμανικού δικτύου «DW» που δημοσιεύτηκε στις 14 και ανέφερε τα εξής: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες οριστικοποιούν σχέδια για την αποστολή του εξελιγμένου συστήματος αεράμυνας Patriot στην Ουκρανία. Η κίνηση θα μπορούσε να ανακοινωθεί την Πέμπτη και αποτελεί απάντηση στον αυξημένο βομβαρδισμό ουκρανικών πολιτικών υποδομών από τη Ρωσία, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι στο Associated Press και σε άλλους οργανισμούς υπό τον όρο της ανωνυμίας. Το σύστημα Patriot αποτελείται από έως και οκτώ μπαταρίες πυραύλων συν ένα ραντάρ, έναν σταθμό ελέγχου και εξοπλισμό παραγωγής ενέργειας. Οι ΗΠΑ το περιγράφουν ως το «πιο προηγμένο σύστημα αεράμυνας». Το σύστημα συνήθως απαιτεί 90 στρατιώτες για να λειτουργήσει και να συντηρηθεί, αλλά μπορεί να εκτοξευτεί με μια ομάδα μόλις τριών ατόμων εάν χρειαστεί. Πριν από τη ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο, το οπλοστάσιο αεράμυνας της Ουκρανίας αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από πυραύλους και αεροπλάνα της σοβιετικής εποχής. Έκτοτε προστέθηκαν από το NASAMS, δωρεά των ΗΠΑ, και το IRIS-T, δωρεά της Γερμανίας, μεταξύ άλλων».

Η ισπανική εφημερίδα «El Pais» στις 14 Δεκεμβρίου φιλοξένησε την ανάλυση του Jesús A. Núñez Villaverde με τίτλο «Ο πειρασμός μιας ουκρανικής χειμερινής επίθεσης», στην οποία, μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής: «Στο σημερινό σημείο όπου η Ουκρανία έχει ενισχύσει την πρωτοβουλία της σε όλα τα μέτωπα της μάχης, ενώ η Ρωσία σκάβει χαρακώματα για να αποτρέψει περαιτέρω πισωγυρίσματα, φαίνεται να κερδίζει έδαφος η ιδέα ότι ο χειμώνας θα επιβάλει στάση ή τουλάχιστον σημαντική επιβράδυνση των επιχειρήσεων. Αν όμως όλοι οι μαχητές παραδεχόντουσαν χωρίς άλλη συζήτηση ότι οι κακές καιρικές συνθήκες δεν ευνοούν την κίνηση των μονάδων μάχης, θα ξεχνούσαμε ότι μία από τις αρχές που απορρέουν από την τέχνη του πολέμου, τόσο σε στρατηγικό όσο και σε τακτικό επίπεδο, είναι ο αιφνιδιασμός. Γι' αυτό πρέπει να σκεφτούμε το αδιανόητο: μια ουκρανική επίθεση στη μέση του χειμώνα». Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος προσθέτει και τα εξής: «Ο πειρασμός είναι υπαρκτός και δεν είναι μια απίθανη επιλογή για μια Ουκρανία που όχι μόνο κατάφερε να αντισταθεί στην εισβολή, αλλά, από τα τέλη Αυγούστου, έχει ήδη καταφέρει να ανακτήσει περισσότερο από το μισό του εδάφους που τα ρωσικά στρατεύματα είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους τον Μάρτιο. Μέχρι στιγμής έχει καταστεί σαφές ότι η Ρωσία δεν είναι σε θέση να ξεκινήσει οποιαδήποτε μεγάλης κλίμακας επιχείρηση για την αντιστροφή της κατάστασης. Επίσης, δεν φαίνεται σαφές ότι η Λευκορωσία θα εμπλακεί άμεσα στις μάχες. Για την Ουκρανία, ωστόσο, η έναρξη μιας επίθεσης τώρα μπορεί να είναι η πιο ελκυστική εναλλακτική λύση. Από τη μία πλευρά, θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τη δυναμική της για να κερδίσει μια καλύτερη θέση σε ένα μελλοντικό τραπέζι διαπραγματεύσεων, υπολογίζοντας στην επίτευξη ενός ευνοϊκού αποτελέσματος πριν κλονιστεί η ενότητα των δυτικών συμμάχων της. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να υπολογίζει ότι μέχρι την άνοιξη η Ρωσία θα έχει εκπαιδεύσει επαρκώς τα νεοσυλλέκτους στρατιώτες και ότι τότε θα είναι πιο δύσκολο γι' αυτόν να σημειώσει πρόοδο».

Ο Μπουρχανεττίν Ντουράν, σε ανάλυση που δημοσιεύτηκε στις 13 Δεκεμβρίου, στην αγγλόφωνη τουρκική εφημερίδα «Daily Sabah» με τίτλο «Οι επερχόμενες κινήσεις της Τουρκίας εν μέσω μετασχηματισμού της περιοχής, γεωπολιτικών κινδύνων», προβάλλει την εξής άποψη: «Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτέλεσε γεωπολιτικό ορόσημο. Η εξέλιξη αυτή αποκάλυψε τον εύθραυστο χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης και προώθησε νέες περιφερειακές και παγκόσμιες πρωτοβουλίες όσον αφορά την ενέργεια, τα τρόφιμα, το εμπόριο και την ασφάλεια. (Η εισβολή έδειξε ότι) οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν το παγκόσμιο όραμα για να επιτύχουν τους στόχους τους». Ο Τούρκος αναλυτής αναφέρει και τα εξής: «Η ενεργειακή κρίση, η οποία έγινε πιο ορατή λόγω της κρίσης στην Ουκρανία, έθεσε τα πράγματα σε κίνηση γύρω από την Ανατολική Μεσόγειο. Μαζί με την Τουρκία, η Ελλάδα και το Ισραήλ έχουν αναδειχθεί ως χώρες που αναπτύσσουν νέες ενεργειακές πρωτοβουλίες. Επιπλέον, οι περιφερειακές δυνάμεις τείνουν να ακολουθούν αυτόνομες πολιτικές. (Ταυτόχρονα) Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν έδειξε στα κράτη του Κόλπου ότι η αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας δεν ήταν αρκετή για την ασφάλειά τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ενισχύουν τις σχέσεις τους με τη Ρωσία και την Κίνα. Πιστεύω ότι η πρόσφατα βελτιωμένη ικανότητα της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας και οι ενεργές πολιτικές της χώρας θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην αναζήτηση μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας. Η παγκόσμια αβεβαιότητα και ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων, που συνεπαγόταν ο πόλεμος της Ουκρανίας, αναγκάζει την αρχιτεκτονική ασφαλείας και την ισορροπία δυνάμεων της περιοχής μας να υποστούν ορισμένες αλλαγές».

Το μέλλον της ASEAN και «η λανθασμένη αντίληψη ιστορίας» της Ιαπωνίας

«Η Οργάνωση ASEAN "πρέπει να τακτοποιήσει τα του οίκου της" για να παραμείνει ισχυρή και ενωμένη εν μέσω αντιπαλότητας ΗΠΑ-Κίνας» είναι ο τίτλος του άρθρου γνώμης του Lawrence Anderson που δημοσιεύτηκε στις 14 Δεκεμβρίου στην αγγλόφωνη εφημερίδα της Σιγκαπούρης «Today». Στο άρθρο αναφέρονται τα εξής: «Οι χώρες της Ασίας-Ειρηνικού είναι επιφυλακτικές απέναντι στην Κίνα και αρκετές έχουν ενταχθεί σε συμμαχίες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, έχει συνταχθεί με τη Ρωσία σε μια στρατηγική εταιρική σχέση. Η Ουάσιγκτον απολαμβάνει ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα επειδή παρόλο που η ισχύς των ΗΠΑ μπορεί να έχει μειωθεί σε σχέση με εκείνη της Κίνας, η Ουάσιγκτον μπορεί να καλέσει συμμάχους που έχουν σημαντικό οικονομικό βάρος και υλικούς πόρους για να συμπληρώσουν τους δικούς της. Οι ΗΠΑ έχουν πάνω από 60 συνεργασίες ασφαλείας σε όλο τον κόσμο, ενώ η Κίνα έχει μόνο μια διασπορά των σχέσεων ασφαλείας με τη Ρωσία, τη Βόρεια Κορέα, το Τζιμπουτί και κάποιες άλλες. Επιπλέον, η διπλωματία «λύκος-πολεμιστής» της Κίνας και η εκτόξευση πυραύλων κοντά στην Ταϊβάν και την Ιαπωνία τον περασμένο Ιούλιο ώθησαν την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα να συνεργαστούν στενότερα με τις ΗΠΑ». Στη συνέχεια του άρθρου υπογραμμίζονται τα εξής: «Η Οργάνωση ASEAN μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στην περιφερειακή σταθερότητα και ευημερία. Συλλογικά, η ASEAN έχει πληθυσμό 661 εκατομμύρια, 60 τοις εκατό κάτω από την ηλικία των 35 ετών, και ένα συνδυασμένο ΑΕΠ 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Ωστόσο, δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ως ισχυρός και ενωμένος οργανισμός. Η ίδια η ASEAN καλείται να τακτοποιήσει τα του οίκου της. Αυτό που χρειάζεται η ASEAN είναι μια αλλαγή νοοτροπίας και συντονισμένες προσπάθειες για την ανάληψη ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων για να πειστούν οι εξωτερικές δυνάμεις να υποστηρίξουν το πολυφωνικό σύστημα χωρίς αποκλεισμούς και βασισμένο σε κανόνες».

«Οι Ιάπωνες δεξιοί πολιτικοί εξακολουθούν να ακολουθούν μια λανθασμένη αντίληψη της ιστορίας, να επισκέπτονται ή να στέλνουν τελετουργικές προσφορές στο διαβόητο ιερό Yasukuni που τιμά τους καταδικασμένους Ιάπωνες εγκληματίες πολέμου κατηγορίας Α από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποσιωπώντας και ακόμη και αρνούμενοι τη σφαγή της Ναντζίνγκ και αποκηρύσσοντας το ζήτημα των "γυναικών συνοδών". Αμφισβήτησαν μάλιστα δημοσίως τη Διακήρυξη του Καΐρου, τη Διακήρυξη του Πότσνταμ και τη Δίκη του Τόκιο. Αυτές οι πρακτικές βλάπτουν σοβαρά την αξιοπρέπεια και τα συναισθήματα των ανθρώπων στα θυματοποιημένα έθνη της Ασίας και αντιπροσωπεύουν ένα αντίθετο ρεύμα που αμφισβητεί τα νικηφόρα αποτελέσματα του Παγκόσμιου Αντιφασιστικού Πολέμου», αναφέρει το άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε στις 12 Δεκεμβρίου στην αγγλόφωνη κινεζική εφημερίδα «People's Daily» με τίτλο «Θυμηθείτε την ιστορία, προστατεύστε την ειρήνη». Στη συνέχεια του άρθρου αναφέρονται τα εξής: «Όσοι προσπαθούν να γυρίσουν πίσω τον τροχό της ιστορίας είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν ξανά σε λάθος δρόμο. Υπήρξε μια προφανής στροφή προς τη δεξιά πολιτική και μια αυξανόμενη τάση προς στρατιωτικές προκλήσεις στην Ιαπωνία τα τελευταία χρόνια, γεγονός που φέρνει ένα αίσθημα ανασφάλειας στους φιλειρηνικούς λαούς στην Ιαπωνία και τον υπόλοιπο κόσμο. Ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ιαπωνίας συνεχίζει να αυξάνεται για 10 συναπτά έτη και η χώρα υποδαυλίζει τις περιφερειακές εντάσεις για να αναζητήσει ευκαιρίες για να προωθήσει τη στρατιωτική της ανάπτυξη. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο».

Ο ρωσικός και ουκρανικός Τύπος

«Οι ΗΠΑ στρέφουν το αφρικανικό μέτωπο κατά της Ρωσίας και της Κίνας», είναι ο τίτλος της παρέμβασης του Petr Akopov που δημοσιεύτηκε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων «Ria Novosti» στις 15 Δεκεμβρίου. Στο άρθρο του ο κ. Akopov αναφέρει τα εξής: «Οι Αφρικανοί ηγέτες φοβούνται την αποσταθεροποιητική επιρροή της Κίνας και της Ρωσίας, αντιπαραβάλλοντάς την με τα αμερικανικά σχέδια για τη βοήθεια της Αφρικής. Μια χώρα που έχει ξεχωριστή αφρικανική διοίκηση στις ένοπλες δυνάμεις της, στρατιωτικές βάσεις και εμπειρία από πολυάριθμες στρατιωτικές επεμβάσεις στην ήπειρο (μεταξύ άλλων και με Ευρωπαίους), φοβίζει τους μαύρους με τη ρωσική και κινεζική επιρροή! Η Ρωσία δεν έχει ούτε μία βάση στην Αφρική (διεξάγονται συνομιλίες για την κατασκευή μίας στο Σουδάν), η Κίνα έχει μία στο Τζιμπουτί και οι στρατιωτικοί μας σύμβουλοι δραστηριοποιούνται πρόσφατα σε μερικές χώρες». Στο άρθρο προβάλλονται και τα εξής: «Η αμερικανική ανησυχία είναι ότι οι μαζικές κινεζικές επενδύσεις και η σύνδεση του αφρικανικού εμπορίου με το Μεσαίο Βασίλειο είναι από μόνες τους επικίνδυνες, αλλά υπό τον δυτικό έλεγχο των τοπικών ελίτ είναι αναστρέψιμες. Όχι παντού (υπάρχουν χώρες όπου η θέση της Κίνας είναι πολύ ισχυρή, ανθεκτική και ακλόνητη), αλλά σε αρκετές χώρες. Αλλά οι κινεζικές επενδύσεις και τα έργα υποδομής σε συνδυασμό με τη ρωσική στρατιωτική και τεχνική βοήθεια, την εκπαίδευση, τους στρατιωτικούς ειδικούς και τα οικονομικά έργα αποτελούν ήδη ένα αδιαπέραστο τείχος. Με την οποία η Δύση δεν έχει απολύτως καμία ιδέα τι να κάνει, είτε στη Δυτική Αφρική, είτε στην Κεντρική Αφρική, είτε στην Ανατολική Αφρική. Έτσι, πρέπει να τρομάξουν τους Αφρικανούς με το γεγονός ότι η Ρωσία "συνεχίζει να επιβάλλει φθηνά όπλα" και αναπτύσσει "μισθοφόρους σε όλη την ήπειρο", η Κίνα τους ετοιμάζει έναν βρόγχο χρέους και γενικά η Μόσχα και το Πεκίνο "δεν είναι πάντα διαφανείς όσον αφορά το τι κάνουν, και αυτό δημιουργεί προβλήματα που τελικά θα οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση, αν όχι ήδη". Η Δύση υποχωρεί στην Αφρική και γι' αυτό ποντάρει όλο και περισσότερο στη δαιμονοποίηση της Μόσχας και του Πεκίνου».

«Οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και το Ισραήλ διαθέτουν τα όπλα για να μπορέσει η Ουκρανία να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων και να σταματήσει μια γενοκτονία, γεγονός που θα δημιουργούσε έναν ουσιαστικά καλύτερο και ασφαλέστερο κόσμο. Γιατί, λοιπόν, δεν έχουν ακόμη παραδώσει αυτά τα όπλα στην Ουκρανία;», αναρωτιέται ο Eugene Czolij σε άρθρο γνώμης με τίτλο «Τα τρομακτικά ερωτήματα του 2022 για το τέλος του έτους» που δημοσιεύτηκε στην αγγλόφωνη ενημερωτική ιστοσελίδα της Ουκρανίας «Kyiv Independent». Στο ίδιο άρθρο ξεχωρίζουν και τα εξής ερωτήματα: «Γιατί η Γερμανία είναι πρόθυμη να στείλει το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Patriot στην Πολωνία, αλλά όχι στην Ουκρανία; Γιατί το Πεντάγωνο εξακολουθεί να μην στέλνει τα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας Patriot στην Ουκρανία; Γιατί το Ισραήλ δεν παραδίδει το σύστημα πυραυλικής άμυνας Iron Dome στην Ουκρανία; Γιατί οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ είναι πρόθυμες να διαθέσουν δισεκατομμύρια δολάρια για την αντιμετώπιση των συνεπειών της καταστροφής των πόλεων και κωμοπόλεων της Ουκρανίας από τη Ρωσία, αντί να αντιμετωπίσουν το βασικό πρόβλημα και να βοηθήσουν την Ουκρανία να αποτρέψει τέτοιες καταστροφές με μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων με σημαντικά χαμηλότερο κόστος;» Τέλος, ο αρθρογράφος αναφέρει τα εξής: «Παραμένει η απειλή της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, η οποία είναι φυσικά ανησυχητική- ωστόσο, οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ έχουν μόνο μία βιώσιμη επιλογή για να μετριάσουν την πυρηνική απειλή της Ρωσίας - δηλαδή, να προειδοποιήσουν το Κρεμλίνο με σαφήνεια ότι οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για τη Ρωσία και θα σημάνουν το τέλος του ρωσικού στρατού. Οποιαδήποτε άλλη αντίδραση θα εκλαμβανόταν από το Κρεμλίνο ως ένδειξη αδυναμίας. Οι περισσότεροι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες συμφωνούν πλέον ότι η Ουκρανία θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Αυτό είναι προφανώς προς το συμφέρον των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, καθώς θα ενισχύσει την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία στον κόσμο. Ως εκ τούτου, οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ οφείλουν να σταματήσουν την ανεξήγητη και αδικαιολόγητη διστακτικότητά τους και να προμηθεύσουν την Ουκρανία με τα πιο αποτελεσματικά όπλα για να βοηθήσουν στην επιτάχυνση της νίκης της και να ελαχιστοποιήσουν τις ανθρώπινες απώλειες που θα μπορούσαν να αποφευχθούν και την περαιτέρω καταστροφή περιουσιών».

Πηγή: ΚΥΠΕ