«Διχάζει» τον τουρκικό τύπο ο Μητσοτάκης

Με τίτλο «Όταν παρακολούθησα την ομιλία του Μητσοτάκη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, όπου καταχειροκροτήθηκε 37 φορές...» δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Χουριέτ» άρθρο του πρώην διευθυντή της εφημερίδας και νυν αρθρογράφου Σεντάτ Εργκίν, όπου αναφέρεται με ενθουσιώδη σχόλια για το περιεχόμενο της ομιλίας του Έλληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Κογκρέσο. 

Παράλληλα, ο αρθρογράφος αναφέρει πως ενώ οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ επιδεινώνονται διαρκώς, οι ελληνοαμερικανικές

σχέσεις διανύουν μία από τις καλύτερες περιόδους τους, όπως φαίνεται και στη ‘λευκή επιταγή’ που δίνει η Αθήνα στην Ουάσιγκτον ως προς τη χρήση στρατιωτικών βάσεων στην ελληνική επικράτεια. Καθώς και στο γεγονός ότι η Αλεξανδρούπολη έχει καταστεί μια σημαντική βάση επιμελητείας για τις ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη. 

Τέλος, ο αρθρογράφος αναφέρει πως πίσω από τη δήλωση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν στις αρχές της εβδομάδας «Δεν υπάρχει πια Μητσοτάκης για μένα» κρύβεται η αντίδραση του στις κινήσεις που πραγματοποίησε εναντίον της Τουρκίας ο Μητσοτάκης κατά την περιοδεία του στην Ουάσινγκτον. 

Σε εντελώς διαφορετικό και καθόλα χονδροειδές ύφος κινείται ο Μελίχ Αλτινόκ σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Daily Sabah με τίτλο «Καημένε Μητσοτάκη! Άτυχη Ελλάδα…» και υπότιτλο «Η σκανδαλώδης στιγμή του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στις Η.Π.Α. Το Κογκρέσο δεν είναι παρά μια περιττή κίνηση για να βλάψει τις σχέσεις Τουρκίας-Ελλάδας» στο οποίο καταγράφονται:  

«Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, που παραλίγο να αποδοκιμάσει την Τουρκία, ο Έλληνας Π/Θ Κυριάκος Μητσοτάκης φαινόταν χαρούμενος.  […] Λοιπόν, αναρωτιέμαι τι πίστευε ότι θα κέρδιζε δημιουργώντας μια νέα κρίση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, όταν οι δύο έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια de facto διαδικασία ομαλοποίησης. […] Ο μόνος λόγος που προσπαθεί να τρομάξει το κοινό με ιστορίες «τουρκικού επεκτατισμού» μπροστά στις κάμερες είναι ότι του ανατίθεται να διαχειριστεί μια χώρα που έχει υποθηκευθεί στις Η.Π.Α. Αν δεν ακολουθούσε τον δρόμο των κατασκευασμένων ιστοριών και των πανάρχαιων φόβων, δεν θα μπορούσε να εξηγήσει στο εκλογικό σώμα την προσπάθεια και την ενεργητικότητα, με την οποία όρμησε στις Η.Π.Α. προκειμένου να εμποδίσει την αγορά αεροπλάνων F-16 από την Τουρκία […]  Ωστόσο, αυτό που χρειάζεται ο ελληνικός λαός δεν είναι η συσσώρευση όπλων των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη, η ανάφλεξη της συζήτησης για την υφαλοκρηπίδα – που χρησιμεύει μόνο στην παρενόχληση των ψαράδων στο Αιγαίο […] Η χώρα (Ελλάδα), όπως και η Τουρκία, αντιμετωπίζει αυξανόμενες τιμές πετρελαίου, ενοικίων και τροφίμων […] Κατά τη γνώμη μου, η πρόσφατη δήλωση του Erdoğan ότι «ο Μητσοτάκης δεν υπάρχει πια» πηγάζει από αγανάκτηση και όχι από οργή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν κοινά υλικά συμφέροντα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Εάν δεν στρέψουν τα όπλα ο ένας εναντίον του άλλου και δράσουν από κοινού, όταν πρόκειται για θέματα εμπορίου και ενέργειας, θα αναζωογονηθούν. Θα ευημερήσουν όπως και ο λαός τους».