Διαβάζω βιβλία γιατί μ’ αρέσει

Κάθε φορά που ταξιδεύουμε και βλέπουμε άλλους λαούς να διαβάζουν βιβλία στο πάρκο, στο λεωφορείο, στη στάση, στην αναμονή για το ραντεβού στον γιατρό, γοητευόμαστε. Γοητευόμαστε από αυτές τις πολύ όμορφες εικόνες, τις οποίες δεν βλέπουμε σχεδόν καθόλου στην Κύπρο. Κι αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: πρώτο, γιατί δεν διαβάζουμε τόσο πολύ και δεύτερο, αυτοί που διαβάζουμε σπανίως το κάνουμε εκτός σπιτιού και εκτός παραλίας. Γι’ αυτό στον τόπο μας η εικόνα ανθρώπων που διαβάζουν είναι ανοίκεια και συχνά ξενίζει αυτούς που

Μ’ αυτές τις σκέψεις οδηγηθήκαμε στη δημιουργία της διαδικτυακής ομάδας στο Facebook «Διαβάζω βιβλία γιατί μ’ αρέσει» κι αρχίσαμε μια εκστρατεία προώθησης αυτής της τόσο γοητευτικής συνήθειας του διαβάσματος βιβλίων. Κι επειδή στην εποχή μας η δύναμη της εικόνας είναι πολύ ισχυρότερη από τη δύναμη του λόγου, τα παιδιά του Ομίλου Φιλαναγνωσίας συνεργαστήκαμε με τα παιδιά του Ομίλου Φωτογραφίας του Σχολείου μας και δημιουργήσαμε ένα project φωτογραφιών με ανθρώπους που διαβάζουν κάποιο βιβλίο.

Η διαδικασία δεν ήταν καθόλου φτωχή∙ ούτε σε οργάνωση ούτε σε εμπειρίες. Ψάχναμε για στοιχεία επικοινωνίας, στέλναμε επιστολές, μιλούσαμε στα τηλέφωνα για να κλείσουμε ραντεβού, πηγαίναμε στο χώρο τον οποίο επέλεγε ο καθένας προσπαθώντας να είμαστε όσο το δυνατό λιγότερο ενοχλητικοί, διαλέγαμε το καλύτερο στιγμιότυπο και το στέλναμε πίσω για έγκριση. Βγήκαμε έξω στους δρόμους της παλιάς Λευκωσίας, συναντήσαμε απλούς καθημερινούς ανθρώπους, φωτογραφίσαμε συγγενείς και φίλους. Κάπως έτσι, μέσα σε εννιά μήνες, φτάσαμε να έχουμε στα χέρια μας πενήντα έξι μοναδικές φωτογραφίες εντελώς διαφορετικών ανθρώπων που διαβάζουν κάποιο βιβλίο. Το μήνυμα απλό και σαφές: ΟΛΟΙ διαβάζουν βιβλία, ή καλύτερα, όλοι μπορούν να διαβάζουν βιβλία, αρκεί να τους ΑΡΕΣΕΙ!

Ευχαριστούμε πραγματικά όλους τους ανθρώπους που συμφώνησαν να τους φωτογραφίσουμε και συνέδραμαν με τον τρόπο τους στην εκστρατεία προώθησης της συνήθειας του διαβάσματος βιβλίων. Ευχαριστούμε, επίσης, τους υπεύθυνους καθηγητές των ομίλων μας, κυρία Στέλλα Κουτσογιάννη Παντελή και κύριο Ανδρέα Ζίττη, για την καθοδήγηση, την ενθάρρυνση και τη στήριξη στην όλη προσπάθειά μας.

Τώρα, αν το project μας είναι τελικά επιτυχημένο, θα φανεί μάλλον – ίσως αύριο, ίσως μετά από χρόνια – στο πάρκο, στο λεωφορείο, στη στάση και στην αναμονή για το ραντεβού στο γιατρό! Αναμένουμε… Καλές αναγνώσεις!

Όμιλοι Φιλαναγνωσίας και Φωτογραφίας

The G C School of Careers

Ιούνιος 2016

_____________________________________________________________

Λίγα λόγια από τις μαθήτριες φωτογράφους μας

Το να συναντήσεις κάποιον για τον οποίο διαβάζεις και ακούς μόνο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι μια μοναδική εμπειρία. Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα∙ σεβασμός για τα επιτεύγματά του, αγωνία για την πρώτη συνάντηση από κοντά και ευγνωμοσύνη που μας έδωσε την ευκαιρία να τον φωτογραφίσουμε. Η φιλοξενία και η απλότητα όλων τους μας εντυπωσίασε. Για παράδειγμα δε θα ξεχάσω την ημέρα που πήγαμε στο Προεδρικό Μέγαρο και γνωρίσαμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Προσβλέπω σε παρόμοιες εμπειρίες στο μέλλον.

– Νάγια Κεντώνη

Αν έπρεπε να διαλέξω δυο από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες, θα διάλεγα τη φωτογραφία του υαλοπώλη, κ. Νικόλα Τρύφωνος, και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκου Αναστασιάδη. Πίσω από τη φωτογραφία του κ. Τρύφωνος κρύβεται η κουβέντα και η φιλοξενία που προέρχεται από τέτοιους λαϊκούς ανθρώπους. Στη φωτογραφία του κ. Αναστασιάδη απεικονίζεται ένα σεβαστό και γνωστό πρόσωπο, αλλά στην πραγματικότητα δεν παύει από το να είναι κι αυτός ένας απλός άνθρωπος με τον οποίο μπορείς να μιλήσεις – γιατί όχι – και για βιβλία.

– Ερατώ Μαρκαντώνη

Πέρα από την ανάπτυξη των φωτογραφικών μου ικανοτήτων, η κάθε φωτογράφιση μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω το άτομο μπροστά από τον φακό μου, αλλά και να έχω μια σύντομη συνομιλία μαζί του. Χαίρομαι ιδιαίτερα που μου δόθηκε η ευκαιρία να φωτογραφίσω τον πρώην Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Γιώργο Βασιλείου, αλλά και το μουσικό συγκρότημα Minus Οne. Ήταν δύο πολύ διαφορετικές εμπειρίες, αλλά εξίσου ενδιαφέρουσες.

– Νικιάνα Λάμπερτ

Ζούμε σε μια εποχή στην οποία οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο εξαρτημένοι από την τεχνολογία ακόμη και για τα μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα, όπως το διάβασμα. Με τη χρήση του διαδικτύου, τις ηλεκτρονικές εφαρμογές και τα περιβόητα «kindle» έχουμε πια ξεχάσει την αξία και την ομορφιά που βρίσκουμε στο να φυλλομετράμε τις φθαρμένες σελίδες ενός παλιού, αυθεντικού βιβλίου. Χαίρομαι πολύ που συμμετείχα στην προώθηση του διαβάσματος βιβλίων και που μου δόθηκε η ευκαιρία να φωτογραφίσω τόσο αξιόλογα άτομα που ασχέτως της πιεστικής τους ρουτίνας, διαβάζουν βιβλία επειδή τους αρέσει.

– Στέφανη Λεμεσιανού