Δεν πείθουν

Η Αντιπολίτευση δεν έχει επιτύχει ακόμα να ενωθεί. Να ενωθεί σε έναν νέο ΣΤΟΧΟ. Και σε μια νέα διαχείριση του Κυπριακού. Τα τρία Κόμματα (Θεοχάρους, Σιζόπουλος, Παπαδόπουλος) διακήρυξαν συνεργασία αλλά δεν διακήρυξαν πού στηρίζεται η συνεργασία. Το αμάξι μπροστά από το άλογο… Συμφώνησαν να… συμφωνήσουν σε νέες θέσεις στο Κυπριακό. Συμφώνησαν να συνεργασθούν με στόχο την Προεδρία, χωρίς να γνωρίζουν αν την καταλάβουν, τι θα πράξουν παρακάτω..

Αυτή η Ιστορία δεν πείθει ότι δημιουργούνται ψηλαφητές, ελπιδοφόρες προϋποθέσεις

για νέα περίοδο, νέα σελίδα, νέα πορεία στην Ιστορία της Κύπρου. Η σύμπραξη χωρίς κοινό πρόγραμμα δεν πείθει ότι η Αντιπολίτευση έχει συναίσθηση της δυσκολίας των καιρών και συνείδηση της ανασφάλειας του Λαού από τις πολυχρόνιες αποτυχημένες ηγεσίες του. Ο Λαός δικαιολογημένα δεν πιστεύει πλέον και δεν εμπιστεύεται τις διάφορες ηγεσίες των Κομμάτων.

Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης διευρύνεται και εντείνεται όσο περνά ο χρόνος με αδιέξοδα για το μέλλον του. Με ζοφερή προοπτική για τη ζωή του. Και είναι βέβαιο ότι στις προσεχείς Προεδρικές Εκλογές αυτή η ανασφάλεια και η έλλειψη εμπιστοσύνης θα εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους που, ίσως, εκπλήξουν…

Η Αντιπολίτευση μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να κινητοποιήσει μαζικά τον Λαό. Ούτε να τον πείσει ακόμα με τα επιχειρήματα και τη δικαιολογημένη καθημερινή πολεμική κατά των εσφαλμένων χειρισμών και του πολιτικού αλλοπροσαλλισμού του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν μπόρεσε κυρίως να πείσει τον Λαό ότι, αν έλθει στην εξουσία, θα επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα για τον Κυπριακό Ελληνισμό.

Ο Λαός, σ’ αυτόν τον δύσμοιρο τόπο, πρόσφερε στους ηγέτες του ό,τι του ζητήθηκε και ακόμα ό,τι δεν του ζητήθηκε. Υπέφερε δράματα και συμφορές. Καταστράφηκε οικονομικά, ξεκληρίστηκε, δολοφονήθηκε, ενταφιάστηκε για την ελευθερία και την ασφάλειά του. Τον δόξαζαν και τον μνημονεύουν οι μεγάλοι ηγέτες του. Τον κατέστρεψαν όμως. Ούτε ασφάλεια έχει ο Λαός αυτός, ούτε ελευθερία. Αρχίζει και συνειδητοποιεί ότι δεν έχει καν προοπτική επιβίωσης.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Αντιπολίτευση και σήμερα ακόμα (με την τόση εμπειρία 43 ετών) και τα τόσα δεινά των αποτυχιών τους, δεν μιλούν στον λαό με ΕΥΘΥΝΗ και ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ. Είναι ώρα να δείξουν έμπρακτο σεβασμό προς τον Λαό. Να του μιλήσουν ΚΑΘΑΡΑ και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ. Και να του πουν πώς θα σωθεί από την τουρκική κατακτητική βουλιμία. Τι αποφάσεις και τι σχέδια έχουν για την επιβίωσή του και όχι για Κομματική τους ανάδειξη και επιβολή. Πώς θα ζήσει (αν θα ζήσει) σ’ αυτόν τον τόπο…