Μπράουν Ιντέγε: Η μπάλα τον τράβηξε από τις συμμορίες...

Ο Νιγηριανός άσος του Ολυμπιακού πέτυχε ένα από τα πιο δύσκολα γκολ της καριέρας του στο 79' του αγώνα στην Κροατία και χάρισε στον Ολυμπιακό μια σπουδαία νίκη, στην προσπάθεια πρόκρισης από έναν απίστευτα ζόρικο όμιλο με παρούσες της Μπάγερν Μονάχου και Άρσεναλ στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Λίγο μετά το σφύριγμα της λήξης, τους πανηγυρισμούς και το αίσθημα της απερίγραπτης

χαράς για το πρώτο του γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ιντέγε... γύρισε πίσω. Στο μυαλό του, έπαιζαν σκηνές από τα όσα έχει ζήσει από μικρός και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, μέχρι να «αποδράσει» και κυνηγήσει το όνειρό του μέσα από το ποδόσφαιρο. Γι' αυτό και τον ακούσαμε να αφιερώνει το γκολ που πέτυχε στα αγαπημένα του πρόσωπα και τον εαυτό του. «Έχω περάσει δύσκολα... Αφιερώνω το γκολ στην οικογένειά μου και σ' εμένα» ήταν τα λόγια του και αναζητώντας την ιστορία του, καταλαβαίνει κανείς τα συναισθήματα που τον κατέκλυζαν και ίσως την ανάγκη που αισθανόταν εκείνη τη στιγμή απλά να φωνάξει δυνατά για να ξεσπάσει. Γιατί τα έχει καταφέρει...

Από το Λάγος και το... γκέτο στην περιοχή Ajegunle δεν βοηθούν τα παιδιά να κυνηγούν τα όνειρά τους. Ένα από αυτά τα παιδιά ήταν και ο Μπράουν Ιντέγε πριν από αρκετά χρόνια. Μεγαλώνοντας μονάχα με τη μητέρα του, μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο 27χρονος, πλέον, επιθετικός, έχει να παραδεχθεί κάτι πολύ σημαντικό. «Αν συνέχιζα με αυτό τον τρόπο ζωής και ακολουθούσα τους φίλους μου σε οτιδήποτε έκαναν, τότε δεδομένα θα κατέληγα στη φυλακή. Είχε υπάρξει μέρα που με είχε “μαζέψει” η Αστυνομία...».

Μάλιστα, δεν θα απέκλειε να... μη ζούσε μέχρι τώρα αν έμενε στην πατρίδα του, αφού η εγκληματικότητα ήταν σε τέτοια επίπεδα που ο κίνδυνος από τις συμμορίες ήταν κάτι παραπάνω από ορατός σε κάθε... βόλτα εκτός σπιτιού! Αυτός, ήταν ο λόγος για τον οποίο αρχικά είχε ακούσει τη μητέρα του να του απαγορεύει να βγαίνει και να προσπαθεί να τον προστατεύσει, αν και εκείνη δεν καταλάβαινε την ανάγκη του Ιντέγε να παίζει ποδόσφαιρο και να ξεχνιέται κλωτσώντας μια μπάλα. «Με έκαναν δυνατό όλα αυτά... Σε πνευματικό επίπεδο αναφέρομαι. Είναι κι ένας λόγος για τον οποίο πλέον βλέπω πολύ διαφορετικά τις προκλήσεις που φέρνει η ζωή. Ίσως ήμουν τυχερός που έκανα όλη αυτή τη διαδρομή και “ξέφυγα” από εκεί. Ίσως ήταν θέλημα Θεού, ο οποίος με καθοδηγεί» δηλώνει πλέον ο φορ του Ολυμπιακού.

Τον πατέρα του, τον έχασε στα 13 του χρόνια. «Θα μπορούσα πολύ εύκολα να χάσω το δρόμο...» λέει ο ποδοσφαιριστής, που σε κάποιο σημείο της εφηβείας του σκέφτηκε να στραφεί... στη μουσική απλά και μόνο για να αποκτήσει δύναμη στα κυκλώματα! Ήξερε πως όλοι αυτοί που είχαν τα πολλά... πάρε – δώσε και τα πολλά χρήματα στις τσέπες, μπορούσαν να έχουν την προστασία που επιθυμούσαν... Στα 15 του, πήρε την οριστική απόφαση της ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο, για να γίνει αυτό που είναι τώρα και να παίζει εκεί που παίζει τώρα.

Η μητέρα του, ήθελε τόσο πολύ να γλιτώσει τον Μπράουν από τις κακοτοπιές και ευχόταν να τον δει να πετυχαίνει στη ζωή του, όμως δεν ήθελε ούτε να διανοηθεί να συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο ο γιος της. Όχι για το άθλημα, αλλά γιατί κάθε φορά που ο Ιντέγε βρισκόταν στους δρόμους και έπαιζε μπάλα, η μητέρα του... αγωνιούσε αν θα τον έβλεπε να επιστρέφει στο σπίτι σώος και υγιής! Είχε πάρει την απόφαση να τον στείλει στην αδερφή της, που έμενε 8 ώρες μακριά από εκείνους, όμως ο Νιγηριανός δεν θα έβγαζε το ποδόσφαιρο από τη ζωή του.

Έφυγε στα κρυφά για να πάει να προπονηθεί και όταν είπε πλέον στη μητέρα του ότι ήθελε να μετακομίσει στο Bayelsa State για να ασχοληθεί ακόμα πιο ενεργά με το άθλημα, πείσμωσε κι έφυγε μόνος του, δίχως την ευχή της μητέρας του, από την οποία έφυγε με άσχημο τρόπο...

Όλα, όμως, διορθώθηκαν όταν υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στην Ελβετία με την Ξαμάξ. «Πήγα πίσω στο σπίτι, κάθισα, φάγαμε όλοι μαζί, μιλήσαμε και ήμασταν όλοι χαρούμενοι. Λίγο αργότερα, με τράβηξε λίγο πιο απόμερα και μου ζήτησε συγγνώμη που προσπαθούσε να με σταματήσει... Έκλαψε, αλλά της είπα πως καταλάβαινα τις προσθέσεις της και την προσπάθειά της να μην πάθω κακό και να μου δείξει τον σωστό δρόμο, όπως πίστευε ότι μπορούσε να κάνει τότε... Με βλέπει πλέον χαρούμενο και ξέρω ότι είναι κι εκείνη χαρούμενη για τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα πράγματα στη ζωή μου» λέει ο Ιντέγιε.

Τώρα, η μητέρα του τον βλέπει από την τηλεόραση και το μοναδικό που μπορεί να κάνει – και το κάνει – για να τον στηρίξει και να τον υπερασπιστεί, είναι να φοράει τις φανέλες του και να φωνάζει «τον κλώτσησε! Χτύπησε το παιδί μου αυτός, δεν το είδες διαιτητή;»...