Αβέρωφ: Επιχειρούν διατάραξη σχέσεων Αθήνας-Λευκωσίας

Eίμαστε σε μια διαδικασία που μπορεί να φέρει το πολυπόθητο αποτέλεσμα δηλώνει ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, υποστηρίζοντας ότι εδώ και δέκα μέρες η Τουρκία δεν επιτίθεται πλέον στην Ελλάδα και την Κύπρο κυρίως.

Kατά την ομιλία του στο Ανώτατο Συμβούλιο του κόμματος ο κ.Νεοφύτου είπε ακόμη πως έφτασαν ορισμένοι στο σημείο να επιχειρούν με συμπεριφορές τους τη διατάραξη των σχέσεων Αθηνών

Η ομιλία του κ.Νεοφύτου:

Με αίσθημα εθνικής ευθύνης σας καλωσορίζω στη σημερινή συνεδρία του Ανωτάτου Συμβουλίου.

Είναι βαθιά η πεποίθησή μου, ότι σήμερα έχουμε εθνική και κομματική υποχρέωση να σφυρηλατήσουμε την ευθύνη μας απέναντι στην ιστορία αλλά και το μέλλον μας.

Όλοι αντιλαμβανόμαστε το κομβικό σημείο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η πατρίδα μας.

Στη διάσκεψη για την Κύπρο στη Γενεύη μπήκαμε στην συζήτηση της διεθνούς πτυχής του Κυπριακού. Στην κρίσιμη μάχη για να απαλλαγούμε από το σύστημα εγγυήσεων που κουβαλούμε από το 1960. Και που τόσα κακά έγιναν στην Κύπρο με την επίκληση του.

Στην Γενεύη κατατέθηκαν χάρτες, για να ξεκινήσει η συζήτηση του εδαφικού. Ανασκοπήθηκαν ακόμη όλα τα κεφάλαια και σημειώθηκαν οι κρίσιμες εκκρεμότητες που απομένουν να συμφωνηθούν.

Είμαστε σε μια διαδικασία που μπορεί να φέρει το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Με την Τουρκία επιτέλους στο τραπέζι, αγωνιζόμαστε για να απελευθερώσουμε τον τόπο μας από την κατοχή.

Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το αποτέλεσμα. Οι προθέσεις της Τουρκίας δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί. Μπορούμε όμως να είμαστε απόλυτα βέβαιοι για τη δική μας θέληση και αποφασιστικότητα. Ότι θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να φτάσουμε στην ευλογημένη ώρα της επανένωσης του τόπου μας. Και αν δεν το πετύχουμε να είναι σε όλο τον κόσμο σαφές ότι την ευθύνη θα φέρει ακέραια η Τουρκία.

Σε αυτή την εθνική αποστολή έχουμε δίπλα μας την Ελλάδα. Ήταν πάντοτε η Ελλάδα το κύριο στήριγμα του αγώνα μας. Το βλέπουμε ακόμη μια φορά στην πράξη.

Και θέλω από το βήμα του Ανωτάτου Συμβουλίου να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη της παράταξης στην Ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την αντιπολίτευση, και τον ελληνικό λαό στο σύνολο του, για τη γνήσια και ειλικρινή στήριξη του Κυπριακού Ελληνισμού.

Σε αυτή την αποστολή έχουμε δίπλα μας όλους τους Κυπρίους, Ελληνοκυπρίους αλλά και Τουρκοκυπρίους, που οραματίζονται μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή Κύπρο. Μια χώρα κανονική που θα εξασφαλίζει στέρεα το παρόν και το μέλλον τους.

Σε αυτή όμως την εθνική αποστολή χρειαζόμαστε και τις υπόλοιπες των πολιτικών δυνάμεων. Η πατρίδα απαιτεί αυτές τις ώρες Εθνική ενότητα. Απαιτεί από όλους μας να συγκεντρωθούμε στον Εθνικό στόχο και να βάλουμε πέρα τα μικρά και δευτερεύοντα.

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος σε αυτό. Η εθνική ενότητα δεν προϋποθέτει ομογνωμία. Η ειλικρινής διαφωνία και η διαφορετική άποψη, μόνο καλό έχουν να προσφέρουν στον αγώνα μας.

Η εθνική ενότητα όμως προϋποθέτει την εθνική ευθύνη. Την συναίσθηση των κρίσιμων στιγμών. Απαιτεί από όλους μας να θέλουμε και να μπορούμε να υπερβούμε των προσωπικών και κομματικών ατζεντών.

Μπροστά στο εθνικό ραντεβού με την ιστορία, να μην θέτουμε υπεράνω το μικροπολιτικό συμφέρον. Όπως δυστυχώς έγινε στην Γενεύη.

Όταν ακόμη και την ημέρα που για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπριακού μετά το 1963, καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι με την Τουρκία, άλλοι έψαχναν αεροπλάνο να αποδράσουν της ευθύνης. Άλλοι επέλεξαν να μην παραστούν. Άλλοι ασχολούνταν με το μέλλον του ενδιάμεσου χώρου και αρκετοί με τη διαρροή εθνικών θέσεων, ή και φαντασιώσεων περί εθνικής τραγωδίας.

Η εθνική ενότητα δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά στη δική μας υπομονή και τη δική μας εθνική υπευθυνότητα. Όταν από την άλλη έχει στηθεί μία γιγάντια επιχείρηση για να διχάσει τους Έλληνες της Κύπρου και ακόμη χειρότερα τους Έλληνες γενικά. Υπάρχουν δυστυχώς πολιτικοί αρχηγοί που έχουν μετατραπεί σε σκαπανείς της μιζέριας, κήρυκες του φόβου, καλλιεργητές της μισαλλοδοξίας.

Έφτασαν μάλιστα ορισμένοι στο σημείο να επιχειρούν με συμπεριφορές τους τη διατάραξη των σχέσεων Αθηνών Λευκωσίας.

Προσπαθούν να μας κάνουν μαθήματα εθνικοφροσύνης και πατριωτισμού.

Την ίδια στιγμή μάλιστα, που ο ίδιος ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας δήλωσε προχθές κατά την επίσκεψη του στην Κύπρο ότι «ποτέ στο παρελθόν Ελλάδα και Κύπρος, Κύπρος και Ελλάδα ήταν τόσο ενωμένες», τονίζοντας ότι «υπάρχει ένα κλίμα εξαιρετικό».

Προσποιούνται ότι ξέχασαν, ότι την εθνικοφροσύνη στην Κύπρο αυτοί την καταδίωξαν. Από αυτούς ήταν κατατρεγμένη. Και είναι ο Γλαύκος Κληρίδης που με την ίδρυση του Δημοκρατικού Συναγερμού προστάτευσε και την εθνικοφροσύνη στην Κύπρο, αλλά και την ιδέα της Ελλάδας.

Προσποιούνται ότι ξέχασαν την εποχή που υπέστελλαν και έκαιγαν τις ελληνικές σημαίες και λοιδορούσαν κάθε τι το ελληνικό.

Προσποιούνται ότι ξέχασαν ότι μόλις πριν λίγους μήνες, διαδήλωναν κατά της Ελλάδας έξω από την Ελληνική πρεσβεία στη Λευκωσία.

Εμείς όμως δεν τα ξεχνάμε!

Δεν ξεχνάμε τις μάχες που δώσαμε για να υπάρχει η Ελληνική ιδέα και ο Ελληνισμός στην Κύπρο.

Δεν ξεχνάμε τις θυσίες και τις προσπάθειές μας για να κρατήσουμε το μέτωπο Αθηνών – Λευκωσίας αρραγές και ενωμένο.

Δεν ξεχνάμε ότι σε όλες τις κρίσιμες φάσεις της ιστορίας είμασταν εκεί έτοιμοι να αναλάβουμε την εθνική ευθύνη.

Είτε αυτή ήταν το 1974, όταν ο Γλαύκος Κληρίδης παρέλαβε χάος και εθνικό διχασμό και παρέδωσε κράτος, με τον Ελληνισμό ενωμένο.

Είτε αυτή ήταν η ενταξιακή πορεία της Κύπρου, η οποία σήμερα μας δίνει δύναμη. Και τότε μας έλεγαν ότι θα αποτύχουμε. Χαρακτήριζαν «κατάρα» την συμφωνία του Ελσίνκι. Την συμφωνία που πετύχαμε σε πλήρη ευθυγράμμιση με την Ελληνική κυβέρνηση, με την οποία άνοιξε ο δρόμος για να γίνει η Κύπρος μέλος και η Τουρκία υπό ένταξη χώρα. Για να έχουμε σήμερα μοχλό πίεσης στην κατοχική δύναμη και να αλλάξουν οι ισορροπίες του Κυπριακού. Είναι αυτοί που είχαν στήσει μπλόκο έξω από το αεροδρόμιο, για να μην επιτρέψουν στον πρόεδρο Κληρίδη να μεταβεί στην Κοπεγχάγη και να καταγράψει την μεγαλύτερη εθνική επιτυχία.

Αλλά και σε αυτή την πενταετία. Όταν ο Νίκος Αναστασιάδης, η κυβέρνησή του και εμείς στον Δημοκρατικό Συναγερμό δεν επιτρέψαμε να διαταραχτούν στο ελάχιστο οι σχέσεις μας με την Αθήνα. Ακόμα και όταν περνάγαμε τον εφιάλτη που κληρονομήσαμε τον Μάρτιο του 2013 συμπεριφερθήκαμε εθνικά υπεύθυνα. Όταν οι ηγεσίες του ενδιάμεσου καθημερινά και επί τρία χρόνια, το μόνο που έκαναν ήταν να κατηγορούν το εθνικό κέντρο.

Ένα έχω να πω σε όσους θυμήθηκαν σήμερα την εθνικοφροσύνη: Μαθήματα εθνικοφροσύνης αλλού! Όχι σε εμάς!

Όχι στα παιδιά όσων θυσιάστηκαν για να κρατήσουν το εθνικό φρόνιμα ζωντανό σε αυτό τον τόπο!

Και θέλω να πω και κάτι συνδεδεμένο με τη λύση: Έλληνες ήμασταν, Έλληνες είμαστε και Έλληνες θα παραμείνουμε και μετά τη λύση του Κυπριακού. Την ορθόδοξη πίστη μας και τις παραδόσεις μας θα έχουμε, την ελληνική παιδεία θα διδάσκονται τα παιδιά μας και τις δικές μας εθνικές γιορτές θα συνεχίσουμε να γιορτάζουμε.

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες,

Δεν ανατρέχω στην ιστορία για την πολιτική αντιπαράθεση. Θεωρώ καθήκον μας όμως σήμερα να προστρέξουμε στην κληρονομιά και τις καταβολές μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε με την ισχυρή κατεύθυνση που μας δίνουν οι παρακαταθήκες μας να αντιμετωπίσουμε το μέλλον.

Και επειδή δεν είμαστε απλά ενώπιον, αλλά διανύουμε ήδη ίσως την κορυφαία εθνική στιγμή της Κύπρου, οφείλουμε όλοι να ανατρέξουμε στη διακήρυξη αρχών του Δημοκρατικού Συναγερμού. Το ιστορικό κείμενο, την πυξίδα μας, που εγκρίθηκε στο ιδρυτικό μας συνέδριο το 1976 και συνεχίζει αναλλοίωτο να καθορίζει την πορεία της μεγάλης ιστορικής μας παράταξης.

Και θέλω να μας υπενθυμίσω κάποια κρίσιμα αποσπάσματα:

Κεφάλαιο 8 – Άρθρο 1: Εξωτερική πολιτική

«Ο Δημοκρατικός Συναγερμός πιστεύει ότι η Κύπρος ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτιστικά, ανήκει στη Δύση και ιδία στην Ευρώπη. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός πιστεύει στην ενότητα της Ευρώπης. Η Κύπρος πρέπει να ενισχύσει τους δεσμούς της με τη Δύση και να αξιοποιήσει το Δυτικό παράγοντα».

Κεφάλαιο 8 – Άρθρο 2: Κυπριακό Πρόβλημα

«Ο Δημοκρατικός Συναγερμός έχει στο επίκεντρο των σκέψεων του, όπως και ολόκληρος ο Κυπριακός λαός, το Κυπριακό πρόβλημα και τη δίκαιη επίλυσή του.

Οιαδήποτε εκμετάλλευση του εθνικού Κυπριακού θέματος, για κομματικούς σκοπούς είναι απαράδεκτος και ανίερος. Το Κυπριακό, δεν πρέπει να καταστεί αντικείμενο πατριδοκαπηλίας ή δημαγωγίας.

Για να επιτύχουμε δίκαιη λύση του Κυπριακού προβλήματος, οφείλουμε να εκτιμήσουμε τη σημερινή πραγματικότητα ορθώς, όχι για να την αναγνωρίσουμε, αλλά για να καθορίσουμε εφικτούς στόχους.

Οφείλουμε ωσαύτως να εξετάσουμε με αντικειμενικότητα τα διεθνή πλαίσια μέσα στα οποία θα αναζητηθεί λύση του Κυπριακού προβλήματος, επί τη βάσει ορθής εκτιμήσεως, των προθέσεων και δυνατοτήτων εξασφάλισης υποστήριξης για τη δίκαιη επίλυση του προβλήματός μας.

Το Κόμμα υποστηρίζει τη γραμμή:

(α) της αναζητήσεως εντός των πλαισίων της σημερινής πραγματικότητας, όχι της επιθυμητής αλλά της δυνατής λύσης, με πολιτική δυναμικού συμβιβασμού.

(β) της ειρηνικής επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος και της εξεύρεσης δίκαιης, βιώσιμης και πραγματικά εφαρμόσιμης λύσης.

(γ) της ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας Ελλήνων και Τούρκων, οι οποίοι διατηρώντας τον εθνικό τους χαρακτήρα, πρέπει να έχουν κοινή θεώρηση των προβλημάτων του τόπου, προς το συμφέρον και την κοινή ευτυχία του συνόλου του Κυπριακού λαού και να αμιλλώνται προς τούτο. Η Ιστορία ούτε θα πλαστογραφηθεί ούτε θα λησμονηθεί, θα λείψουν μόνο οι σοβινιστικές παραμορφώσεις και οι φανατισμοί.

Το Κόμμα υποστηρίζει:

(α) Την πολιτική της στενής συνεργασίας επί του Κυπριακού με την Ελληνική Κυβέρνηση, της κατόπιν συνεννοήσεων χάραξης γραμμής για τον περαιτέρω χειρισμό του και της από κοινού ανάληψης ευθύνης για την επίλυσή του. Η σύμπνοια Αθηνών-Λευκωσίας, αποτελεί προϋπόθεση και εγγύηση για την επιτυχία του αγώνα.

(β) Την ανάγκη έγκρισης από τον Κυπριακό λαό, οιασδήποτε προκαταρκτικής συμφωνίας επί του Κυπριακού.

Προϋπόθεση επιτυχίας κάθε μορφής του αγώνα μας, είναι η ύπαρξη εσωτερικού μετώπου ισχυρού και αρραγούς. Δεν είναι δυνατό να ευδοκιμήσει αγώνας διχασμένου λαού».

Όπως και σε ένα άλλο απόσπασμα θέλω να αναφερθώ που αναφέρεται στο καθήκον των πολιτικών:

Κεφάλαιο 6 – Άρθρο 3: Πολιτικοί

«Έργο των πολιτικών πρέπει να είναι η αλήθεια, έστω και πικρή.

Τίποτε δεν υπάρχει ωραιότερο από το να αντιμετωπίζει κανείς ακόμα και την κοινή γνώμη, όταν πρόκειται ακριβώς να πατάξει τη δημαγωγία για να συμβουλεύσει τα όρια και όταν ακόμα πρόκειται να διακινδυνεύσει τη δημοτικότητά του για να υποστηρίξει το συμφέρον της πατρίδας».

Λευκωσία, 4η Ιουλίου 1976. Ιδρυτικόν Συνέδριο Δημοκρατικού Συναγερμού

Επαναλαμβάνω, το κείμενο αυτό δεν είναι σημερινό. Είναι η διακήρυξη αρχών που εγκρίθηκε 41 χρόνια πριν και συνεχίζει να καθορίζει την πορεία μας.

Και ναι, είμαστε η κάθε λέξη αυτής της διακήρυξης. Είμαστε η κάθε συλλαβή της. Πιστοί στις παρακαταθήκες μας μέχρι και το τελευταίο γράμμα.

Είναι το ιερό καθήκον μας. Είναι η υποχρέωση που έχουμε απέναντι στο έθνος και την ιδιαίτερη πατρίδα μας.

Η διακήρυξη αρχών μας, είναι η αποστομωτική απάντηση σε όσους ισχυρίζονται ότι δήθεν ο Συναγερμός έχει αλλάξει πορεία. Τόσο ξέρουν το κόμμα μας, που ούτε καν για τις αρχές του δεν έχουν ιδέα!

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είναι ο κατ’ εξοχήν συνεχιστής της Κληριδικής φιλοσοφίας του Κυπριακού. Και ο Δημοκρατικός Συναγερμός ταγμένος θεματοφύλακας και προστάτης των εθνικών και Κληριδικών καταβολών αυτής της παράταξης.

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες,

Η προσπάθεια μας να απαλλαγεί η Κύπρος μας από την Τουρκική κατοχή είναι σήμερα πιο δυνατή από ποτέ. Η θέληση μας να απελευθερώσουμε τον τόπο μας χαλυβδώνεται.

Τη δυναμώνει η δυναμική που έχει αποκτήσει η διαπραγμάτευση για τη λύση του Κυπριακού. Η μεγάλη διεθνής κινητοποίηση που παρατηρούμε.

Ηγέτης αυτής της προσπάθειας είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Νίκος Αναστασιάδης που με μαεστρία ήδη καταγράφει σημαντικές επιτυχίες.

Συζητούμε σήμερα για μια λύση που όχι απλά θα είναι ποιοτικά καλύτερη του σχεδίου που απορρίφθηκε από τον λαό, αλλά σε αρκετά σημεία καλύτερη και από το σύνταγμα του 1960.

Πρώτο: Διασφαλίσαμε τις Ευρωπαϊκές αρχές της λύσης. Με πλήρη εφαρμογή του Ευρωπαϊκού κεκτημένου και απόλυτο σεβασμό των βασικών ελευθεριών. Διασφαλίσαμε το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης, ελεύθερης εγκατάστασης, το δικαίωμα απόκτησης ιδιοκτησίας και το δικαίωμα της ελεύθερης ενάσκησης οικονομικής δραστηριότητας σε όλη την επικράτεια της πατρίδας μας.

Δεύτερο: Διασφαλίσαμε τη δημογραφική σύνθεση της Κύπρου. 80% Ελληνοκύπριοι και 20% Τουρκοκύπριοι. Με την προϋπόθεση ότι για να πολιτογραφηθεί ένας Τούρκος ως πολίτης της Κύπρου θα πρέπει να προηγηθούν τέσσερις Έλληνες πολίτες, διασφαλίζουμε άπαξ και δια παντός ότι οι Έλληνες της Κύπρου δεν θα γίνουν ποτέ μειοψηφία στη γη των πατέρων τους.

Τρίτο: Συζητάμε σήμερα για μια Κύπρο που θα είναι οικονομικά υγιής. Με τη συνδρομή για πρώτη φορά των Ευρωπαϊκών θεσμών, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Τέταρτο: Συζητάμε σήμερα, στη βάση χαρτών που για πρώτη φορά κατατέθηκαν και από τις δύο πλευρές. Να θέσουμε ξανά ολόκληρη την επικράτεια της Κύπρου υπό τον έλεγχο της ομόσπονδης πια Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και να ανακτήσουμε υπό τη δική μας διοίκηση σημαντικά εδάφη που χάσαμε με πόλεμο. Διαπραγματευόμαστε σκληρά για να πετύχουμε την επιστροφή της πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων υπό τη δική μας διοίκηση. Διασφαλίσαμε το δικαίωμα επιστροφής όλων ανεξαίρετα των προσφυγών στα χωριά και τις πόλεις τους, εάν αυτοί το επιθυμούν.

Πέμπτο: Διασφαλίσαμε τον απόλυτο σεβασμό του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Και ο κάθε ιδιοκτήτης θα έχει τη δυνατότητα, είτε της επιστροφή του συνόλου της περιουσίας του, είτε της επιστροφής μέρους αυτής, είτε της ανταλλαγής ή και της αποζημίωσης.

Έκτο: Συζητάμε σήμερα, για πρώτη φορά, με την Τουρκία. Αυτό που για τόσες δεκαετίες επιδιώκαμε. Συζητάμε την ασφάλεια μας, αλλά και την εξασφάλιση της εφαρμογής της λύσης. Ζητούμε από την διεθνή κοινότητα να ενστερνισθεί τις ανησυχίες μας και βλέπουμε να έχουμε για πρώτη φορά κατανόηση και ανταπόκριση. Δεν αποδεχόμαστε στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Κύπρο να υπάρχουν ξένα στρατεύματα και «προστάτιδες» τρίτες χώρες με μονομερή δικαιώματα επέμβασης. Το αναχρονιστικό σύστημα εγγυήσεων του 1960 δεν είναι αποδεκτό.

Πράγματα που έμεναν διακηρύξεις μέχρι προχθές, σήμερα είναι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης!

Και θέλω να σας καλέσω να ανατρέξετε σε εικόνες παλαιών διασκέψεων για το Κυπριακό, των διασκέψεων της Ζυρίχης και Λονδίνου, αλλά και του Μπούργκενστοκ, και να τις αντιπαραβάλετε με την εικόνα της διάσκεψης της Γενεύης. Διότι, μόνο τότε θα συνειδητοποιήσετε τι έχει αλλάξει στο Κυπριακό. Και αυτό που έχει διαφοροποιήσει τα δεδομένα δεν είναι άλλο από την Ευρωπαϊκή μας ιδιότητα. Την ενεργή παρουσία της Ευρώπης που συμμετέχει στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο θέμα της ασφάλειας που να εμπίπτει στις πρόνοιες της Συνθήκης της Λισσαβόνας.

Δεν ξέρω εάν το έχετε προσέξει, αλλά εδώ και δέκα μέρες η Τουρκία δεν επιτίθεται πλέον στην Ελλάδα και την Κύπρο κυρίως. Την ώρα που εδώ οι δικοί μας μίζερα τα βάζουν με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και όλους εμάς, η Τουρκία επιτίθεται στην ίδια την Ευρώπη. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποδομήσει το Ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας. Και εδώ κάποιοι, είτε δεν καταλαβαίνουν, είτε κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει!

Είναι όσοι κτίζουν τοίχους με στερεότυπα για να αυτό-εγκλωβιζόμαστε στους φόβους μας και να αμφισβητούμε από μόνοι μας τα όσα έχουμε πετύχει.

Μας έλεγαν, ότι στην Γενεύη θα καταργείτο η Κυπριακή Δημοκρατία. Και όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι σήμερα πιο δυνατή από ποτέ. Από όλη την υφήλιο, μόνο η Τουρκία εσκεμμένα και η αντιπολίτευση ατυχώς την αμφισβητούν!

Μας έλεγαν, ότι συζητάμε μόνο τα κεφάλαια που έχουμε να δώσουμε στην άλλη πλευρά. Και την ίδια ώρα αντιδρούν που μπήκαμε στην συζήτηση του εδαφικού, των εγγυήσεων και της ασφάλειας. Τα κατ’ εξοχήν κεφάλαια που έχουμε να πάρουμε.

Μας έλεγαν, ότι ο πρόεδρος πάει στην Γενεύη απροετοίμαστος. Και όχι μόνο ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν στην Γενεύη απόλυτα προετοιμασμένος, αλλά ήταν μάλιστα έτοιμος να καταθέσει τις θέσεις μας αμέσως μόλις παραλάβαμε χάρτη, ενώ η πρόταση του για την ασφάλεια ήταν η μόνη που κατατέθηκε και συζητήθηκε στην διάσκεψη!

Μας έλεγαν ότι στην διάσκεψη δεν θα είναι κανείς άλλος εκτός από τους πέντε. Και όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο κάθισε στο τραπέζι, αλλά κατέθεσε απόψεις και συμμετέχει στις τεχνικές επιτροπές.

Ένα είναι το βέβαιο: Δεν έχουμε γίνει υπερδύναμη. Δεν είμαστε όμως ο φτωχός συγγενής του παρελθόντος. Η μικρή αδύναμη χώρα που έψαχνε αριστερά και δεξιά να βρει αποκούμπι. Είμαστε χώρα που παίζει ρόλο στην περιοχή. Που εκμεταλλεύεται συμφέροντα και πραγματοποιεί διεθνείς συμμαχίες. Είμαστε μια άλλη Κύπρος από αυτήν που ξέραμε στο παρελθόν. Αυτοί που δεν το καταλαβαίνουν, είναι όσοι ποτέ δεν πίστεψαν στην Κύπρο και τις προοπτικές της.

Φίλες και Φίλοι,

Απευθύνω ξανά έκκληση προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Σε αυτές τις εθνικές στιγμές δεν έχουν θέση οι κομματικές σκοπιμότητες. Δεν έχουν θέση τα μικρά.

Τις θέσεις μας για τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα σύγχρονο ομόσπονδο κράτος, τις έχουμε επικυρώσει επανειλημμένα. Αυτές είναι που αγωνίζεται να πετύχει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αλλά και όλοι όσοι τον πλαισιώνουμε και δίνουμε την μάχη εντός και – σημαντικότερα - εκτός Κύπρου.

Σε αυτή την εθνική αποστολή, καλώ ξανά όλους να συμπαραταχθούν. Με μία μόνο προϋπόθεση: Να έχουμε όλοι ως πρωταρχική προτεραιότητα την εθνική ευθύνη. Και να εργαζόμαστε όλοι μαζί στην πράξη για την ενότητα και την ομοψυχία. Όχι για τη διχόνοια και την κατασκευή εχθρών ανάμεσα στον λαό μας.

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες,

Θέλω να απευθυνθώ και σε εμάς εδώ, τα στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού σε αυτή την κρίσιμη περίοδο. Διότι έχουμε και εμείς υποχρέωση να μιλήσουμε στους συμπολίτες μας. Και να αντιμετωπίσουμε δραστικά δύο επικίνδυνους τεράστιους μύθους που έχουν κτιστεί γύρω από την Εθνική υπόθεση:

Ο πρώτος μύθος είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος στο οποίο λόγο έχουν μόνο οι Ελληνοκύπριοι. Ένας μύθος που καλλιεργείται από όσους πιστεύουν ότι το δίκαιο της ανάγκης - με το οποίο προσωρινά λειτουργούμε σήμερα - μπορεί να αντέξει επ’ άπειρον.

Κρύβουν από τον λαό το ότι η Κυπριακή Δημοκρατία που όλοι υπερασπιζόμαστε είναι ένα ξεκάθαρα δικοινοτικό κράτος.

Αμφισβητώντας τη δικοινοτικότητα, είναι σαν να αμφισβητούμε το ίδιο το κράτος μας. Αυτό που έχουμε ως προμετωπίδα του αγώνα μας.

Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος στο οποίο πρόεδρος και αντιπρόεδρος ρητά προέρχονται και εκλέγονται χωριστά από τις δυο κοινότητες. Ενώ για σκοπούς ελέγχου και ισορροπιών προβλέπεται το δικαίωμα αρνησικυρίας και για τους δύο, σε μια σειρά ζητημάτων. Χωρίς μάλιστα να προβλέπονται μηχανισμοί επίλυσης αδιεξόδων.

Είναι κράτος με προκαθορισμένες κοινοτικές αριθμητικές αναλογίες, δυσανάλογες των πληθυσμιακών αναλογιών εις βάρος των ελληνοκυπρίων, για τη στελέχωση των σωμάτων ασφαλείας, της δημόσιας υπηρεσίας, του δικαστικού σώματος και όλων των άλλων θεσμικών οργάνων.

Εάν θέλουμε την Κύπρο ολόκληρη, αυτό προϋποθέτει τη φυσική και πολιτική συμβίωση με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκυπρίους. Δεν μπορούμε να πετύχουμε λύση του Κυπριακού και απαλλαγή από την Τουρκία, με το να έχουμε την αντίληψη ότι μετά την λύση, την ενωμένη Κύπρο θα τη διοικούμε αποκλειστικά εμείς οι Ελληνοκύπριοι.

Ο δεύτερος και χειρότερος μύθος, είναι η θεώρηση που θέλει πατριωτική την άποψη του «εκείνοι απ’ εκεί και εμείς απ’ εδώ». Ένας επικίνδυνος μύθος που εκφράζεται από όσους φλερτάρουν με τη διχοτόμηση. Με τη ψευδαίσθηση και τον ευσεβοποθισμό ότι ο χρόνος θα οδηγήσει την Τουρκία στη διάλυση και θα αλλάξει τα δεδομένα.

Ξεγράφουν την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, την Μόρφου, τον Απόστολο Ανδρέα. Δεν ενοχλούνται από τους 40,000 Τούρκους στρατιώτες δίπλα μας, ούτε και τρομάζουν στο ενδεχόμενο να αποκτήσουμε σύνορα με την Τουρκία εντός της Κύπρου.

Εμείς δεν συμβιβαζόμαστε με την κατοχή. Δεν συμβιβαζόμαστε με την μοιρασμένη πατρίδα. Δεν συμβιβαζόμαστε με το στάτους κβο.

Πραγματικός πατριωτισμός είναι η εξασφάλιση της επιβίωσης του Κυπριακού Ελληνισμού στην γη των πατέρων του και αυτή προϋποθέτει την συμβίωση με τους Τουρκοκυπρίους. Γι’ αυτό πρέπει να αγωνίζονται οι πραγματικοί πατριώτες!