Αρχαιότητα λόγω ηλικίας και επιπρόσθετα προσόντα

Η αρχαιότητα λόγω ηλικίας, η οποία, εκ φύσεως, δεν συνδέεται με αντίκρισμα σε πείρα, είναι συμβολική και εκεί όπου υπάρχει δύσκολα λαμβάνεται υπόψη (Κυπριακή Δημοκρατία v. Μ. (2011) 3Β Α.Α.Δ 871, Αρχή Λιμένων Κύπρου v. Μ. (2011) 3Α Α.Α.Δ 51) οριακής φύσεως (Μούζουρος v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 200/2012, ημ. 29.5.2018) και οριακής σημασίας (Χ. κ.α. v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2011) 3Α Α.Α.Δ. 397).

Έτσι λοιπόν, σε περίπτωση ισότητας

σε βαθμολογημένη αξία και αντιπαραβολής ηλικιακής αρχαιότητας και επιπρόσθετου προσόντος, στο οποίο δόθηκε η «ανάλογη βαρύτητα» εντοπίσθηκε ουσιώδες έλλειμμα αιτιολογίας ((Κυπριακή Δημοκρατία v. Μ. (2011) 3Β Α.Α.Δ 871, ανωτέρω). Στην απόφαση αυτή λέχθηκαν τα εξής:
«Ο συνάδελφος μας διαπίστωσε ουσιώδες έλλειμμα στην αιτιολογία ως ακολούθως:

«Θα συμφωνούσα, όμως, με τον αιτητή ότι το συμπέρασμα του Διευθυντή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί δεν αιτιολογείται καθ' οιονδήποτε τρόπο. Το ενδιαφερόμενο μέρος έχει συμβολική υπεροχή σε αρχαιότητα, αφού αυτή ανάγεται στην ημερομηνία γέννησής τους, ενώ είναι ίσοι σε αξία, όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές εκθέσεις. Κανένα στοιχείο από το ενώπιόν μου υλικό αιτιολογεί τη σύσταση του Διευθυντή εν όψει μάλιστα και του γεγονότος ότι ο αιτητής κατέχει και κάποιο επιπρόσθετο προσόν που είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.

Σημειώνω ότι τόσο ο Διευθυντής κατά τη σύσταση του, όσο και η Επιτροπή κατά την τελική της απόφαση, αναφέρουν ότι δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα στο επιπλέον προσόν του αιτητή, αναφορά όμως η οποία υπό το φως των περιστάσεων, είναι απλά φραστική διατύπωση.

Δεν έχω αντιληφθεί πως ενώ οι δύο υποψήφιοι, ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ίσοι σε αξία και με συμβολική διαφορά στην αρχαιότητα, αφού δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα σε επιπλέον προσόν, ο Διευθυντής κατέληξε, εντελώς χωρίς οποιαδήποτε εξήγηση, να συστήσει το ενδιαφερόμενο μέρος.
………………………………………………………………………………………
Σημείωσε, λοιπόν, ο Διευθυντής αλλά στη συνέχεια και η ΕΔΥ, πως δόθηκε σ' αυτό το δίπλωμα που αναγνωρίστηκε ότι έδιδε στον εφεσίβλητο υπεροχή, «η ανάλογη βαρύτητα» και θεωρούμε πως ορθά ο συνάδελφός μας εντόπισε ουσιώδες έλλειμμα στην αιτιολογία όπως εξηγήθηκε στο απόσπασμα από την απόφασή του που παραθέσαμε».

Μνεία της απόφασης αυτής έγινε στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις Α.Ε. 65/2011 κ.α., Γεωργίου v. Κυπριακής Δημοκρατίας και Κυπριακή Δημοκρατία v. Κυριάκου υπό το κατωτέρω απόσπασμα:

«Είναι φανερό ότι εμφιλοχώρησε πλάνη στη διαδικασία, εφόσον δεν έγινε καμία αναφορά στο πρόσθετο προσόν του εφεσείοντος ως αυτό να μην υπήρχε, δίδοντας έτσι την εντύπωση ότι η επιλογή μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών και του εφεσείοντος ήταν εύλογα επιτρεπτή στη βάση της ισοδυναμίας σε αξία, της ηλικιακής και μόνο αρχαιότητας του εφεσείοντος και του αντισταθμίσματος ότι έναντι αυτού, οι συστηθέντες κατείχαν ένα ή περισσότερα πρόσθετα προσόντα. Ακριβώς αυτή ήταν και η θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου προς απόρριψη της προσφυγής, η οποία όμως δεν έλαβε υπόψη το ότι και ο εφεσείων ήταν κάτοχος πρόσθετου προσόντος το οποίο θα έπρεπε να συνεκτιμάτο και ως προς τη σχετικότητα του, (Νικολαΐδης ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 325 και Κοτζιάπασης ν. Οικονομίδη (2007) 3 Α.Α.Δ. 200), και ως προς την επίπτωση που αυτό το πρόσθετο προσόν θα είχε επί της συγκριτικής πλέον αξίας των υποψηφίων. Τέτοια σύγκριση όμως, και έχει δίκαιο και επ΄ αυτού ο εφεσείων, δεν έγινε.

Στη Δημοκρατία ν. Μιχαηλίδου (2011) 3 Α.Α.Δ. 871, επικυρώθηκε η πρωτόδικη κρίση ότι δεν δικαιολογείτο η υπέρ ενδιαφερομένου προσώπου σύσταση του διευθυντή χωρίς καμιά ιδιαίτερη εξήγηση εκτός από το ότι δόθηκε σε πρόσθετο προσόν η ανάλογη βαρύτητα, όταν αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος, κατά τα άλλα, ήταν ίσοι σε αξία και με συμβολική υπεροχή σε αρχαιότητα αναγόμενη σε ημερομηνία γέννησης. Τέτοια σύσταση θεωρήθηκε αναιτιολόγητη. Πόσο μάλλον εδώ που καμία απολύτως αναφορά δεν έγινε στο προσόν του εφεσείοντος. Όπως δε λέχθηκε και στη Δημοκρατία ν. Ευαγγέλου (2013) 3 Α.Α.Δ. 414, όπου λαμβάνονται υπόψη πρόσθετα προσόντα θα πρέπει αυτά να διερευνώνται και να συσταθμίζονται με τα ανάλογα προσόντα των υπολοίπων υποψηφίων».

Επίσης, στην αναφερθείσα απόφαση της Ολομέλειας Μούζουρος v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 200/2012, ημ. 29.5.2018 κρίθηκε ότι:

«Η ηλικιακή αρχαιότητα είναι οριακής φύσεως η οποία εύλογα παρακάμπτεται από ένα πρόσθετο σχετικό προσόν».