Αποκαλυπτικό: Πώς βλέπει η Λουτ το προσχέδιο όρων αναφοράς

Μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι είναι αυτό που επιδιώκει η κυρία Λουτ δίδει το ΣΙΓΜΑ, αναφορικά με τους όρους αναφοράς.

Σύμφωνα λοιπόν με ασφαλείς πληροφορίες η κυρία Λουτ θεωρεί ότι οι όροι θα πρέπει να περιλαμβάνουν τέσσερα κεφάλαια ως εξής:

1. Αρχές λύσης του Κυπριακού με αναφορά στη βάση, τις αρχές/αξίες Ε.Ε, τη λειτουργία της Δημοκρατίας κλπ.
2. Θέματα ουσίας
3. Θέματα μεθοδολογίας και διαδικασίας με αναφορές στο τι συζητούμε, πως το συζητούμε, πότε και πόσο θα το συζητούμε κλπ.
4. Λογοδοσία (accountability) όπου θα ορίζει τον χρονικό ορίζοντα αλλά και την καταγραφή πραγματικότητας (ευθυνών) αν δεν αποδώσει μια νέα προσπάθεια.

Πριν πάμε λοιπόν στο δεύτερο κεφάλαιο των θεμάτων ουσίας, που έχουν και τη μεγαλύτερη σημασία, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε το 4ο κεφάλαιο που αφορά στη λογοδοσία γιατί ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που τα Η.Ε προαναγγέλλουν σαφή καταγραφή πραγματικοτήτων και απόδοση ευθυνών, αν υπάρξει αποτυχία.

Είναι λοιπόν θέση της κυρίας Λουτ, που την ενστερνίζεται και η Λευκωσία ότι σε περίπτωση που συνομολογηθούν όροι αναφοράς θα είναι εξ υπαρχής ξεκάθαρο και συμφωνημένο ότι αν όποια νέα διαδικασία καταλήξει σε αδιέξοδο, τότε τα Ηνωμένα Έθνη θα λογοδοτήσουν δακτυλοδείχνοντας το τι έγινε και ποιος φέρει την ευθύνη.Αφήνοντας κατά μέρος σε αυτή την περίπτωση την παγιωμένη πρακτική των ίσων αποστάσεων.

Τώρα το δεύτερο κεφάλαιο με τα θέματα ουσίας. Πρόκειται για το πιο κρίσιμο κεφάλαιο των όρων αναφοράς το οποίο χωρίζεται μαθαίνουμε σε τρία υποκεφάλαια από τα οποία μόνο στο ένα φαίνεται να υπάρχει κοινό έδαφος.

Πιο επεξηγηματικά, η κυρία Λουτ θεωρεί ότι το πρώτο σημείο θα πρέπει να περιλαμβάνει την κοινή διακήρυξη του Φλεβάρη του 2014.

Από εκεί και πέρα τα σημεία δύο και τρία είναι τα πλέον δύσκολα.

Δεύτερο σημείο του κεφαλαίου αυτού θεωρεί η Αμερικανίδα ότι πρέπει να είναι το πλαίσιο του Γ.Γ.

Εκεί λοιπόν αναδεικνύεται άμεσα η διαφορετική ανάγνωση των δύο πλευρών.

Σημείο τρίτο οι συγκλίσεις και οι νέες ιδέες.

Και εδώ μεγάλα προβλήματα.Η Λευκωσία θεωρεί ότι δεν μπορεί να είναι οριζόντιο αυτό και υπάρχει απόσταση στο τι θεωρεί η κάθε πλευρά σύγκλιση ή νέα ιδέα εντός των παραμέτρων.

Για αυτό καταβάλλετε μεγάλη προσπάθεια να επικεντρωθούμε στο πλαίσιο μας λέχθηκε χαρακτηριστικά, με μια όμως πολύ κρίσιμη υποσημείωση.

Ότι η Ε/κ πλευρά δεν θεωρεί πανάκεια τους όρους αναφοράς αλλά το μόνο μέσο για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.Προφανώς στο τρίτο σημείο με τις νέες ιδέες είναι που εντάσσεται και η επαναφορά της ιδέας για κοινοβουλευτικό πολίτευμα.

Μέσο για να χάσει το θέμα της πολιτικής ισότητας τον «εκρηκτικό χαρακτήρα» που του αποδίδει η Τ/κ πλευρά θεωρεί η Λευκωσία την εισήγηση της για εξέταση του κοινοβουλευτικού συστήματος.

Και θεωρεί ότι απαντά και στο μέγιστο ερώτημα του Γενικού Γραμματέα που αφορά στο «τι άλλαξε σε κάποια σημεία και από την αποτυχία του Κραν Μοντανά υπάρχουν πιθανότητες επιτυχίας».

Πάμε τώρα να δούμε την ουσία της ιδέας – πρότασης, που δεν ήταν μαθαίνουμε εξαντλητική, αλλά μια πρώτη σκέψη που δεν είναι μάλιστα take it or leave it, αλλά προζύμι για συζητήσεις, αν και εφόσον αντιμετωπισθεί θετικά.

Από εκεί και πέρα η θεώρηση της Ε/κ πλευράς λέγει ότι με ένα τέτοιο σύστημα που θα έχει εκ περιτροπής Πρωθυπουργό θα ωθηθούν τα κόμματα ένθεν και ένθεν σε συνεργασίες και άρα θα μειωθεί ο εθνοτικός χαρακτήρας του κράτους.

Παράλληλα μέσω αυτής της πρότασης θα υπερπηδηθεί ο σκόπελος της σταθμισμένης ψήφου, ενώ δεν θα υπάρξει, μας λέχθηκε διαφοροποίηση της αναλογίας 7:4 στο Υπουργικό.

Και επειδή αναφερόμαστε στην αποτελεσματική συμμετοχή και το Υπουργικό να σας πω ότι η Ε/κ πλευρά επιμένει ότι δεν υπήρξε τελική κατάληξη στον τρόπο λήψης αποφάσεων σε επίπεδο Υπουργικού, με απαραίτητη τη μία θετική Τ/κ ψήφο, απορρίπτοντας τις καταγγελίες Ακιντζί και λοιπών για δήθεν υπαναχώρηση.